2022 yılında çıkan ancak incelenemeyen birtakım albümleri incelediğim şu süreçte eksikliğini en çok hissettiğim şeylerden biri çok iyi bir thrash metal albümüydü. 2022’de çıkan ancak denk gelmediğim harika bir thrash metal albümü bulsam da övsem diye bakınıp duruyordum. Çok büyük bir tesadüf sonucu, bugüne dek PA’da hiç kimsenin önermediği, bir kez olsun adını duymadığım bir grupla karşılaştım ve şu anda o grubun Ekim ayında çıkan son albümünü incelemekteyim.

ABD’li bir grup olan VORBID yola bir thrash metal grubu olarak çıkmış ve ardından yapabileceklerinin thrash’le sınırlı olmadığını görerek işi ekstrem progresif metale çevirmiş. Son derece enteresan, tanık olunası bir müzik barındıran bir saatlik “A Swan by the Edge of Mandala”yı zamanında inceleyebilseydik, bence kimilerinin yıl sonu listesinde de görebilirdik. Bence o düzeyde ilginç, başka pek bir şeye benzemeyen, son derece karakteristik bir albüm var karşımızda.

Norveçli VORBID’i tam olarak ifade etmek ve “şu şu şu gruplar gibi” diye özetlemek epey zor aslında. Bir yandan ciddi anlamda progresif bir beste yapıları var, ancak bunu bir progresif metal grubu gibi duyulmadan yapıyorlar. Saykodelik dokunuşları var, ancak müzik canlılığını yitirmesine asla izin vermiyorlar. Minör gamlarla majör gamları iç içe kullanıyorlar ve ortaya referans vermeyi epey zorlaştıran bir şey çıkarıyorlar. Mutlaka birkaç referans vermem gerekirse VEKTOR, DEATH, CORONER, VOIVOD diyebilirim ama VORBID tekil olarak bunların hiçbirine benzemiyor, bir yandan da zorunlu olmam durumunda onların isimlerini anmak durumunda bırakıyor. Yer yer akla BETWEEN THE BURIED AND ME’yi, OPETH’i, 70’lerin progresif rock gruplarını getirmiyor mu? Onları da getiriyor.

Son derece karakteristik bir gitar kullanımı içeren “A Swan by the Edge of Mandala”, böylesi bir müziği yapan grubun Norveçli olmasıyla bile ekstra bir cazibe kazanıyor. Neden? Çünkü albümde progresif metal var ve bu türü icra eden Norveçli grupları nadiren görüyoruz (yaptılar mı da en iyisini yapıyorlar, o ayrı). Dahası VORBID’de bir thrash metal alt metni de var ve thrash metalin de Norveç’ten nadiren çıktığına tanık oluyoruz (yaptılar mı onda da iyiler tabii). Bu sayede VORBID bir şekilde hiç muadili olmayan çok tuhaf ve acayip çekici bir şeye dönüşüyor. Ekstrem progresif metal, death metal, thrash metal, progresif rock, akustik, hem clean hem shriek vokal ve hepsinin birleşimiyle oluşan muhteşem bir müzik şöleni.

Adamların rif yazım tarzları ve bu rifleri birbirine bağlama fikirleri o kadar akıcı ve tatlı ki; bir anda kendini ortalara atan bir lead veya melodiyle şaşırabiliyor, yeri gelince sertleşen vokaller ve kararan riflerle bambaşka bir kafaya bürünebiliyorsunuz. Gitar kullanımı çok iyi, davullar nefis, vokaller bir başka, kısacası VORBID kelimenin en olumlu anlamıyla çok saçma ve bu saçmalık ölçeği kaçsa onun on katı kadar da güzel.

“A Swan by the Edge of Mandala”yı çıktığında duysaymışım yıl sonu listemde 2022’de dinlediğim en iyi 5. albüm olarak listeme koyardım. VORBID’in sound’unu, havasını, fikirlerini o kadar beğendim. Cidden çok acayip, dopdolu bir müzik şöleni dinlemek isteyen herkese öneririm. Ne kadar beğenirsiniz bilemem ama VORBID’de çok sayıda insanı yakalama potansiyeli olan çok fazla ayrıntı var. Bence mutlaka bakın. Mutlaka bakın.