ABD’li progresif metal grubu JOB FOR A COWBOY albümsüz geçen 10 yılın ardından yeni albümü “Moon Healer“ı 23 Şubat’ta yayınlıyor.
Detaylar şöyle.
1. Beyond the Chemical Doorway 04:10
2. Etched in Oblivion 04:14
3. Grinding Wheels of Ophanim 05:52
4. The Sun Gave Me Ashes So I Sought Out the Moon 04:03
5. Into the Crystalline Crypts 04:21
6. A Sorrow-Filled Moon 05:37
7. The Agony Seeping Storm 04:11
8. The Forever Rot 06:40
Açılış şarkısı “Beyond the Chemical Doorway”in klibi yayınlandı.
“The Forever Rot”un klibi yayınlandı.
“The Agony Seeping Storm” de şöyle.
Yorum alanı
“JOB FOR A COWBOY’dan bir şarkı daha” yazısına 16 yorum var
Yeni single geldi, albümün çıkış tarihi 23 Şubat 2024. Yine beklenildiği gibi prog death yapmışlar ama çok iyi şarkı. Davullar ve baslar aklımı yerinden çıkardı. Sun Eater’ın üzerine çıkabilecekler mi göreceğiz.
@galip no more, progresif metal yapmakta ısrar etmelerini bir miktar desteklemesem de mükemmel bir albüm yapmışlar. Sana öyle gelmiyor, cidden çok iyi bir albüm. Özellikle davullar inanılmaz.
@ismail vilehand, hocam bir de progçuluk da yapsalar tüm enstrümanları çok dengeli, pek mastürbasyona girmeden parçaları parlatacak şekilde kullanmışlar gibi geldi. gitar soloları olsun, bas partisyonları olsun, her şey parçaya hizmet ediyor gibi, müzisyenler değil parçalar şov yapmış, tam bir grup çalışması :)
Albümü yeteri kadar dinleyip sindirenlere çok zor bir soru sorayım o zaman. Sun Eater albümdeki Danny Walker mı, yoksa bu albümdeki Navene Koperweis mi?
@ismail vilehand, albümü 3 kez dinledim. Benim için çok zor bir soru değil açıkçası. Danny Walker da tam bir hayvan evet, ama Navene Danny’nin yapabildiği neredeyse her şeyi yapabilirken Danny Navene’in yaptığı pek çok şeyi yapamaz diye düşünüyorum. Bakınız Animals as Leaders – Weightless’ta ve Entheos’ta yaptıkları.
Navene Koperweis teknik olarak çok üst düzey bir davulcu.
Albümde saçmalık seviyesinde muazzam anlar var. Çok acayip gerçekten, ne yiyip içtiniz ulan? Kardeşim siz ne istiyosunuz? Ne istiyosunuz abi söyleyin bana ne istiyosunuz? Her gece olay çıkarıyosunuz…
Yeni single geldi, albümün çıkış tarihi 23 Şubat 2024. Yine beklenildiği gibi prog death yapmışlar ama çok iyi şarkı. Davullar ve baslar aklımı yerinden çıkardı. Sun Eater’ın üzerine çıkabilecekler mi göreceğiz.
https://youtu.be/O1ZRjEdIOGo?si=mYlV9bsa2PtbslyU
Az icin su mereti
albüm çok mu iyi, bana mı öyle geldi? umarım yakın zamanda inceleme gelir 🙏
23.02.2024
@galip no more, progresif metal yapmakta ısrar etmelerini bir miktar desteklemesem de mükemmel bir albüm yapmışlar. Sana öyle gelmiyor, cidden çok iyi bir albüm. Özellikle davullar inanılmaz.
23.02.2024
@ismail vilehand, hocam bir de progçuluk da yapsalar tüm enstrümanları çok dengeli, pek mastürbasyona girmeden parçaları parlatacak şekilde kullanmışlar gibi geldi. gitar soloları olsun, bas partisyonları olsun, her şey parçaya hizmet ediyor gibi, müzisyenler değil parçalar şov yapmış, tam bir grup çalışması :)
24.02.2024
@galip no more, daha önce bu şekilde değildi, yalnız bizim mimarlarımız bi grup çalışması yaptı, bu pozisyona getirdiler, biz de buna karar verdik.
Navene Koperweis son Machine Head albümüne damga vurmuştu, yine dağıtmış ortalığı. Artık davulculuk konusunda kendine has stili ile markalaştı bence.
Albümü yeteri kadar dinleyip sindirenlere çok zor bir soru sorayım o zaman. Sun Eater albümdeki Danny Walker mı, yoksa bu albümdeki Navene Koperweis mi?
24.02.2024
@ismail vilehand, albümü 3 kez dinledim. Benim için çok zor bir soru değil açıkçası. Danny Walker da tam bir hayvan evet, ama Navene Danny’nin yapabildiği neredeyse her şeyi yapabilirken Danny Navene’in yaptığı pek çok şeyi yapamaz diye düşünüyorum. Bakınız Animals as Leaders – Weightless’ta ve Entheos’ta yaptıkları.
Navene Koperweis teknik olarak çok üst düzey bir davulcu.
24.02.2024
@Ahmet Saraçoğlu, Danny Walker hastasıyım ama dediklerine katılıyorum. Navene çok ayrı bir yetenek.
Vitriol manyaklığı ile birlikte şimdilik bu sene içerisinde çıkmış en iyi albüm olduğunu düşünüyorum.
24.02.2024
@ismail vilehand, +
“A Sorrow-Filled Moon” büyük manyaklık. Dinlerken ruhum göğe yükseliyor.
Bu albüm büyülü. Çıkılmıyor bu albümden.
“Grinding Wheels of Ophanim” hayatımda dinlediğim progresif etiketi taşıyan en iyi şarkı olabilir. Tam bir gövde gösterisi.
Albümde saçmalık seviyesinde muazzam anlar var. Çok acayip gerçekten, ne yiyip içtiniz ulan? Kardeşim siz ne istiyosunuz? Ne istiyosunuz abi söyleyin bana ne istiyosunuz? Her gece olay çıkarıyosunuz…