Death metalin karanlık, kozmik dehlizleri gün geçmiyor ki bize yeni bir çirkinlik, yeni bir pislik sunmasın. Tür genel olarak o kadar esnetilebilir bir yapıda ki, pek çok türün aksine death metalin herhangi bir dönemde yenilik bulma sıkıntısı çekeceğini hiç sanmıyorum. Elbet her tür gibi death metalin de bin türlü tekrarı, klişesi, sıkıcı yorumlayanı vs. var, ancak büyük resme bakınca içine en fazla farklı ve anlamlı şey sokulabilen tür olarak death metal gözüküyor.

Bugün bahsettiğim grup da death metal sularında yüzen, ancak üstteki paragrafın aksine türe bambaşka unsurlar sokmamasına rağmen kulağa son derece taze gelmeyi başaran bir oluşum olan ZEALOTRY. Death metalin nispeten underground olan tarafını yakından takip edenler, son birkaç senede Phil Tougas adlı cengaverin bu türe nasıl güzellikler/çirkinlikler kattığının da farkındadırlar. Adamın son yıllarda yer aldığı kaliteli albüm sayısı gerçekten inanılmaz boyutlarda. CHTHE’ILIST’ten FIRST FRAGMENT’a, ZELAOTRY’den SEROCS’a, FUNEBRARUM’da; adamın yer aldığı istisnasız her grup, her albüm kaliteli be kardeşim. Yok böyle bir istatistik

ZEALOTRY’yi “The Last Witness” incelemesinde yeterince açıkladığımdan gruptan ziyade “At the Nexus of All Stillborn Worlds”e odaklanmak istiyorum. Grubun üçüncü albümü olan “At the Nexus of All Stillborn Worlds” yılın son demlerinde çıkmış olmasına rağmen, ZEALOTRY’nin 2018’in en iyi albümlerinden birini yarattığını rahatlıkla söyleyebiliriz. Her ne kadar “The Last Witness” incelemesine hiç yorum gelmemiş, albümü 6 kişi notlamış olsa da; ZEALTORY’nin death metalin gün yüzüne çıkmayan tarafını seven kitlenin bayılacağı bir grup olduğunu “At the Nexus of All Stillborn Worlds” incelemesinde de tekrarlamak istiyorum.

Albüme geldiğimizde, ZEALOTRY’nin çok özel birkaç tarafı var. Bunlardan biri grubun ne yaptığını çok iyi bilmesi ve kimselere benzememesi. Gerçekten de çok organik, nefes alan bir death metal yapıyorlar ve kalıplara uymadan çok etkileyici bir şey yaratmayı başarıyorlar. Son derece yaratıcı ve zeki bir gitar departmanı olan grup, rif demeye bin şahit isteyecek dolambaçlarla yarattığı bulanıklığı jilet gibi Loomis/Malmsteen sololarıyla renklendiriyor; çok ön planda mikslenmiş bas gitar ile kulaklarımızı löngür löngür inletirken, mükemmel davul ve yerinde vokallerle harika bir death metal şöleni sunuyor.

Grubun çok iyi yaptığı şeylerin başında bu ne yaptığını bilirlik gelse de, ZEALOTRY’nin gizemleri bununla bitmiyor. Bir kere grubun olaya kattığı teknik yapı cidden takdire şayan. Hiçbir şekilde otuz bircilik içermeyen; gayet anlamlı bir teknik seviye mevcut ve çok net hissedilen SPAWN OF POSSESSION sevgisi ile yoğurulan bu karakter, “At the Nexus of All Stillborn Worlds” özelinde gruba çok şey katıyor.

ZEALOTRY’ye dair bahsedilmesi gereken diğer unsur da bu müziği böylesine çekici hâle getiren nefis prodüksiyon. Pek çok insan albümdeki soloların aşırı yüksek mikslendiğini düşünebilir; basın bu kadar ön planda olmasını yadırgayabilir. Ancak ben bunun bilinçli ve harika sonuçlanmış bir karar olduğunu düşünüyorum. ZEALOTRY albümü öyle bir prodüksiyonla sunuyor ki, sanırsınız grup karşınıza geçmiş çatır çatır çalıyor. Öylesine gerçek, az önce de dediğim gibi öylesine nefes alan bir albüm “At the Nexus of All Stillborn Worlds”. Tabii zevk meselesi, ama ben sırf bu prodüksiyonun canlı, çiğ ve organik oluşu dolayısıyla bile “At the Nexus of All Stillborn Worlds”ü defalarca dinlemek istiyorum.

“At the Nexus of All Stillborn Worlds” tek kelimeyle harika bir death metal şöleni ve türle ilgilenenler bu albümü dikkate almadan yıl sonu listelerini yaparlarsa büyük yanlış yapmış olurlar. Olayın eski usul, yeni anlayış gibi ibarelerini ortadan kaldıran; her şeyiyle yaratıcı, taptaze, kanlı canlı bir death metal var burada. Tane tane, tek tek her şeyi ayrıştırabildiğiniz; muhteşem müzisyenlik, yaratıcı fikirler ve harika besteler dinleyebileceğiniz bu 43 dakikayı ne yapın edin, kaçırmayın.