# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
BORN OF OSIRIS – A Higher Place
| 29.11.2009

Amerika’da yeşeren progresif deathcore gruplarının %90 sağlam çıkması.

Günümüzün teknik deathcore’unu hakkıyla tanımlayacak gruplardan biriyle daha karşı karşıyayız. Born Of Osiris, Veil Of Maya gibi Chicago, Illinois’dan fırlayagelen marifetli bir grup. Şimdilik iki albümleri mevcut ve ikisinin de maşallahı var. Bu yazıda 2. albümü değerlendirmeye alacağım.

Önce albümün olumsuz olarak değerlendirilebilecek yanlarından başlayayım. “A Higher Place”, bir önceki albüm “The New Reign“i aşabilmiş bir albüm değil kanımca. Grubu bilmiyorsanız “The New Reign”den başlamak iyi bir seçim olur, zira o mükemmele yakın bir albüm. Bunu demek “A Higher Place”i hafife alın demek de değil tabii ki. On üç parça bulunmasına rağmen kısa bir albüm var karşıızda ve ilkinden sonra çıtayı yükseltememişler. Parçaların üçü dışında gerisi üç dakikadan kısa. Albüm otuz beş dakikadan fazla sürmüyor yani. Sorunum parçaların kısa olması değil, albümün süresinin kısa olması. Progresif denince insanın aklına genelde beş, on dakikadan fazla süren parçalar gelir ama illa ki öyle olmak zorunda da değil. Kısacası albümün toplam süresi kısa.

Onun dışında gitarlarda distortion’a fazla abanılmış ve bu hem olumlu hem olumsuz sonuçlar doğurmuş. Olumsuz kısmı kimi zaman riflerin parçanın içinde çok gömülmesi, net olarak anlamak için çaba gerektirmesi. Ufaktan bir “gürültü” durumu yaratabiliyor bu ve dinleyen kişiyi gereğinden fazla yorabiliyor.

Aslında buna Between The Buried And Me’de de rastlıyorum bazen. Ancak unutmayın ki bu o kadar dikkate alınması gereken bir eleştiri değil. Sonuçta burada bir “death metal” söz konusu. Tüm rifler şeffaf bir nesnenin yansıtacağı netlikte olmak zorunda değil. Olsa benim açımdan süper olur orası ayrı mesele. Neden mi süper olur?

higher_1

Şöyle bir lise günlerinize geri dönün ve hatunların giydiği, masum bir bacağı (?) bile acayip seksi gösteren ‘şeffaf kadın çorapları’nı düşünün. Bir de genelde kış aylarında giydikleri, bacak falan bırakmayan o kalın çorapları düşünün. İşte bu albümde aşırı distortion’ın pek iyi gitmediği kimi rifler zamanla o kalın çorap gibi, cevheri saklayan öğeler haline geliyor. Oysa o şeffaf, berrak çorap gibi olsa.. Ahh bir olsa (ama bir progresif deathcore kritiğinde rifleri “liseli kız çorabı”ndan yola çıkarak anlatmaya çalışmak?).

Bu abanılmış “distortion”ın olumlu yönü ise özellikle lead gitar (harmonidir, solodur, parça akışını değiştirmedir, melodidir) atraksiyona girdiği zamanlarda ve kimi parça girişlerinde kişide yumruğuyla taşı sıktıracak, hatta Dünyayı Kurtaran Adam’ın kırdığı kocaman kaya parçası büyüklüğünde bir şeyi aynen onun gibi kırdıracak derecede gaz vermesi, hele “open harmonic‘ler” de işin içindeyse tükürük bezlerindeki tükürük üretimini hızlandırıp ağızda su baskınına uğratmasıdır.

Bir “İsveç Melodik Death Metal” köpeği olarak, bu albümde boku çıkarılmamış gitar harmonilerine ve melodik geçişlere hasta kaldığımı söyleyebilirim. Lead gitarda gerçekten iyi iş var. Çünkü lead gitar, yukarda bahsettiğim, ulaşmak istediğim rif netliğini harmonilerle götürmesinin yanında, ne zaman öne çıkarsa çıksın o an mutlaka çalan parçanın en yoğun noktasını oluşturuyor. Yani ‘lan bu parça neymiş böyle’ dediğiniz parçalarda büyük ihtimalle ya lead gitar ya davul destekli bir atraksiyon mevcut oluyor.

higher_2

İşte bu yoğun anlara klavye de eşlik ettiği zaman yer çekimi fiziksel olmasa da psikolojik anlamda etkisini yitirebiliyor. Klavye ve lead gitar aynı zamanda beklenmedik sakinleştirici geçişlerde de en büyük etkiyi yaratıyorlar. İlk dinleyen bu süper kombinasyondan neye uğradığını şaşıracaktır. Son olarak vokale de değinirsek, genel olarak yırtınan bir stili var ve bayağı başarılı.

higher_higher

Born Of Osiris, The Faceless, Veil of Maya, All Shall Perish gibi geleceğin efsanelerinden olma potansiyeli taşıyan grupların yanında rahatlıkla anılacak bir grup haline çoktan geldi (The Faceless efsane oldu, o ayrı). Yeniliklerden çekinmemelerini tembih eder, hayatlarında başarılar dilerim.

duraganyolcu

7,5/10
Albümün okur notu: 12345678910 (8.29/10, Toplam oy: 45)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
2009
Şirket
Sumerian Records
Kadro
Rano Canizaro: Vokal
Lee McKinney: Gitar
Joe Buras: Klavye, vokal
Cameron Losch: Davul
Şarkılar
1. Rebirth
2. Elimination
3. The Accountable
4. Now Arise
5. Live Like I'm Real
6. Starved
7. Exist
8. Put To Rest
9. A Descent
10. A Higher Place
11. An Ascent
12. Thrive
13. Faces Of Death
  Yorum alanı

“BORN OF OSIRIS – A Higher Place” yazısına 9 yorum var

  1. Cumhur KORKUT says:

    The Faceless dedin içim eridi, indirmekteyim, tamam!

  2. hysteresis says:

    yobaz kafamdaki ince çizgiyi geçemeyen gruplardan bunlar

  3. dodothebird says:

    sumerian records etiketi ile çıkıyor bu arkadaşlar da bildiğim kadarıyla. the faceless, veil of maya falan da oradan. yakınlar da enfold darkness neyin de bunlardan zuhur etti. güzel bi label, takip etmek lazım olaylarını.

  4. Ahmet Saraçoğlu says:

    Sumeriancore diye bi geyik var zaten kimi sitelerde. bunlar gibi ücubik gruplara deniyor.

  5. Berca B. says:

    yalnız saç uzatsın şu adamlar be. kafa sallarken zaten leş gibi oluyor surat, en azından saç kamufle edici bir özelliğe sahip. açıkçası gençlerin o hali gözümün önüne şu fotoğrafı getirdi:

  6. Ahmet Saraçoğlu says:

    hahaha.

  7. Cumhur KORKUT says:

    Enfold Darkness demişken, o adamların basçıları ne iş yahu öyle, YouTube’da CannibalisticZombie adıyla videoları var, bir bakın derim…

  8. duraganyolcu says:

    oohaa. dediğin kadar varmış.

  9. ufearless says:

    Valla Deathcore falan pek bilmem ben bana göre fıstık gibi Teknik (Arsis tarzı) melodik death metal’tir yaptıkları.Enfes melodiler döşemişler parçalara pek bir sevdim kendilerini.8′i de verdim, geçmiş olsun.

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.