2008’den beri ortamlarda olan Kanadalı death metal grubu PHOBOCOSM’un 2 yıl önceki albümü “Foreordained”in incelemesinin başlığını “Yıl içinde çıksa adından söz ettirecek, yıl sonunda çıktığı için arada kaynayıp gidecek o albüm” olarak atmıştım ve öylesi iyi bir albümü 8 Aralık gibi listelerin çoğunun yayınlandığı, milletin Noel’e girmek üzere olduğu ve piyasayı en az takip ettiği dönemde yayınladıkları için kendilerine sitem etmiştim.

PHOBOCOSM mazoşist arkadaşlardan kurulu olacak ki yeni albümlerini de yine yılın bitmesine az kala, metal albümleri takviminin prime time’dan en uzak zamanında yayınlamayı seçmişler. Yine bir yıl bitiyor, yine müzik dünyası tatil kafasına giriyor ve yine bir PHOBOCOSM albümü çıkıyor.

Neden bilmiyorum ama PHOBOCOSM “Bringer of Drought” kapağından dolayı bana hep teknik death metal yapıyor izlenimi vermiştir. Müziklerinde teknik beceri gerektiren taraflar elbette ki var, ancak yaptıkları müziğin cerrahi unsurlardan ziyade acımasızlık ve kaos üzerinden ilerlediğini söyleyebiliriz. Tam bir Dark Descent Records grubu izlenimi veren PHOBOCOSM, yapı itibarıyla IMMOLATION, DEAD CONGREGATION, INCANTATION, ULCERATE, DISMA, VENGEFUL, SULPHUR AEON gibi gruplarla ortak özellikler taşıyor.

“Foreordained” incelemesinde grubun müziğindeki çirkinliğin ve tekinsizliğin başta vokallerin karakteristik özelliklerinden geldiğini, davulların ise PHOBOCOSM müziğinin saldırganlığını ve mizacını belirlemede pek çok benzer gruba kıyasla çok daha belirleyici olduğunu vurgulamıştım. Bu konuya değinmeden önce, bir grup fotoğrafı…

Devam ediyoruz. O incelemede de dediğim gibi vokaller ve gitarlar yapıları gereği müziğe karakter ve kimlik katılabilen, genel ambiyansa yön veren ve duyduğunuz şeyin ne olduğunu belirleyen şeylerdir. Davul ise bu esas kalemlere eşlik eder ve müziğin genel karakterini genelde o kadar da şekillendirmez. PHOBOCOSM’da ise davullar gerçekten de müziğin sevimsizliğini belirgin şekilde artırıyor. “Foreordained”deki kadar baskın bulmadım, ama yine de kendilerini her türlü belli ediyorlar.

Vokaller Dark Descent Records gruplarının büyük bir kısmından alışık olduğumuz üzere bize karanlık dehlizlerden sesleniyorlar ve gerektiği dozda reverb efekti eşliğinde bize çeşitli kâbuslar yaşatıyorlar. Prodüksiyonun bu tarz bir müzik için tam kıvamında bir berraklık/çirkinlik dengesi tutturması sayesinde tüm bu silahlar daha da tehlikeli hâle geliyor ve albümün dinlenebilirliği artıyor. Tüm bunları söyledikten sonra, albüm kapağına baktığınızda kafanızda canlanan death metal imgesine rahatlıkla güvenebilirsiniz. Kapakta ne görüyorsanız, onun death metal olarak yorumlanmış hâlini dinliyorsunuz.

PHOBOCOSM yeterince fikir katılmadığında her şarkının birbirine benzeyebileceği böyle bir kaos ikliminde, tıpkı “Foreordained”da olduğu gibi gerekli katliamı yaratmayı başarıyor. “Dark Descent grubu” dendiğinde kafanızda canlanan ifade olumluysa, o kafadaki mağara death metalini seviyorsanız “Gateway”i de seversiniz. Ya seversiniz ya da çok seversiniz.