Bu yazıyla birlikte pasifagresif’te toplam 14553 yazı yayınlanmış oluyoruz. Bu ne anlama geliyor? Bazı konuk yazılar dışında yayınlanan tüm bu yazılara başlık attığım anlamına geliyor. Bunların 5000 kadarı inceleme olduğuna göre, yaklaşık 5000 tane yazıya o albümle ilgili başlık bulmuşum. Bu başlıkları atarken bazen kafamda komikli, ilgi çekici bir şey beliriyor, bazen de şu an yazmakta olduğum albümde olduğu gibi daha ilk andan “yılın en iyi thrash metal albümlerinden biri” gibisinden daha düz ifadeler çıkıyor.

Evet, ABD’li thrash metal grubu VOID’un yeni albümü “Forbidden Morals”ı daha ilk dinleyişimde, henüz albüm bitmeden kafamda oluşan ifade buydu:

“Yılın, hatta son dönemlerin tartışmasız en iyi thrash metal albümlerinden biri.”

Bazen duyduğum şey o kadar iyi oluyor ki söze nasıl başlayacağımı bilemiyorum ve aklıma rahmetli Sabri Ugan’ın Hagi’nin Monaco’ya attığı golün ardından dediği “Nasıl anlatalım bu golü?” ifadesi geliyor. “Forbidden Morals” konusunda ben de benzer bir noktadayım. Nasıl öveyim, neresini öne çıkarayım bilemediğim bir yerdeyim.

Thrash metalin yırtıcılığı, groove’u, gazı, adrenalini zaten cepte. Onlar her anlamda yerli yerinde. Onun dışında VOID’un en önemli özelliği olan ve benzerlerinden ayrışmasını sağlayan MUAZZAM bir nostaljik ve dramatik tarafı var. Şarkılar resmen nefes alıyorlar ve muhteşem prodüksiyonun da yardımıyla albüm adeta seksenlerde yazılıp kaydedilmiş ama unutulup yayınlanmamış, günümüzde bir şekilde bulunup yayınlanan bir başyapıt izlenimi veriyor.

Bu dediğimde hiçbir abartı yok. Şu albüm 1987’de çıkmış olsaydı şu anda tüm metal dünyasının ezbere bildiği, öve öve bitiremediği, seksenlerin en iyi thrash metal albümleri listelerinde üst sıralara yazdığı bir albüm olurdu.

Müzikal olarak VOID’un beslendiği ve haddimi aşmazsam en iyi dönemleriyle benzer kalibrede olduğuna inandığım gruplar arasında “A Distant Thunder“/”Nosferatu” dönemi “HELSTAR, “Metal Church” dönemi METAL CHURCH, “Twisted into Form” dönemi FORBIDDEN, “Victims of Deception” dönemi HEATHEN, “Alice in Hell” dönemi ANNIHILATOR, “By Inheritance” dönemi ARTILLERY ve genel anlamda KING DIAMOND ve MERCYFUL FATE gibi isimler var. BU çok iddialı ve muhtemelen haddini aşan bir ifade, ama 2025 yılında öyle bir albüm yapabilmiş olmak GER-ÇEK-TEN büyük iş.

Olayın bizi ilgilendiren kısmına gelirsek, “Forbidden Morals” bizi de ilgilendiren Vlad Țepeș, yani Kazıklı Voyvoda’yı konu eden bir albüm. Müzikal olarak değil ama şarkı sözleri açısından konsept bir yapısı var. Bu konuyu işleyen onlarca grubu “CEDDİMİZE SÖVENLER SIRALI TAM LİSTE” yazısında detaylıca işlemiştik ve o yazıyı okuyanların bildiği üzere bu konuyu işleyen gruplar kimi zaman fazlasıyla doğrudan ifadeler kullanabiliyor, Osmanlı’yı açık hedef olarak görebiliyordu. VOID’da böyle bir durum yok ve sözlerde de tarih dersi türünden bir yaklaşım yok. Albüm “The year, 1325, in the outer reaches of the Romanian Empire…” ifadesiyle başlıyor ve son şarkı “Beneath… Lives the Impaler”a gelene dek öyle çok motomot bir “Şeytan’la iş birliği yaparak Türkleri kesen Rumen komutan” durumu yok. Son şarkıda ise olay daha detaylı şekilde inceleniyor ve şu türden sözler yer alıyor (sözler uzun, sadece ilgili kısımları alt alta yazıyorum:

“His head, severed clean, was wrapped in silk
And sent across the sea, a gift the Sultan
30,000 people stand – Impaled across the land
Stole what once was his before under the sultan
And brought his head to show what lay beneath
I stagger through the ranks, steel reflects the light
And the grinning Janissaries chant out my last rites
Empire collapsed beneath Sultan’s flag”

Görüldüğü üzere Fatih Sultan Mehmed’den, 30.000 Osmanlı askerinin kazıklara oturtulduğundan, sonra Vlad’ın kafasının kesilip Fatih’e getirilişinden ve Yeniçerilerden bahsediliyor ve VOID bu tarafıyla da bizimle bağlantılı bir şey sunmuş oluyor.

Bestelerin çok iyi olmasının yanı sıra albümdeki tekil bileşenler de fazlasıyla öne çıkıyorlar. Jackson Davenport’un vokalleri her anlamda bu tür müziğe mükemmel gidiyor. Herhangi bir kusur bulamıyorum, tam seksenler lezzeti. Gitar rifleri zaten tıpkı HELSTAR’da olduğu gibi albümün yıldızı ve konsepte uygun dramatik etkilerin yaratılması noktasında çok başarılılar. Konu Transilvanya olunca aralara serpiştirdikleri minik black metalimsi arpejler olaya farklı bir hava katıyorlar. Bunun dışında davul çok iyi, bas gayet iyi duyuluyor. Kısacası albümde benim için herhangi bir eksik yok, her şeyden memnunum.

Tüm bunları bir araya getirdiğimizde VOID “Forbidden Morals” ile benim için yılın albümlerinden birine imza atıyor. Bundan 37-38 yıl önce çıkmış olsaydı gerçekten de bir metal klasiği olabilecek kadar iyi olduğunu düşünüyorum ve bu yüzden not olarak 9 verirken bile “hakkını mı yiyorum?” düşüncesi beliriyor. Yine de bir şekilde daha da iyisini yapmaları da imkânsız olmadığından bu notla yetiniyorum. “Forbidden Morals” yıl sonu listemde ilk 10’da mı olacak ilk 5’te mi olacak henüz bilmiyorum, ama oralarda bir yerlerde olacağı kesin.