# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
SARGEIST – Let the Devil In
| 27.02.2016

Instagram Özel Kritiği 2.

Instagram’daki takipçilerimiz tarafından istenen bir albümden daha merhaba. Bugün konumuz SARGEIST.

2005′teki “Disciple of the Heinous Path” albümüyle tanıdığım ve çok sevdiğim, hatta o zamanlar başka bir yerlere kritiğini de yazdığım bir grup SARGEIST. Neden bilmem, en sevdiğim black metal gruplarından biri olmasına rağmen bugüne kadar Pasifagresif’e bir albümünü yazmamış olmama şaşırdım. Finlandiya’nın en iyi black metal gruplarından biri olan ve türün en sevdiğim şeklini icra eden bu nadide oluşumun 2010′da çıkardığı “Let the Devil In”, bugüne dek çoktan siteye kazandırılması gereken bir albümdü aslında, geç olsun güç olmasın.

Efsane grup BEHEXEN’in vokalisti Hoath Torog ile yine BEHEXEN ve HORNA’dan Shatraug’u kadrosunda barındıran SARGEIST’ta, davulda yine BEHEXEN’den Horns ve basta da HORNA’dan Vainaja yer alıyor. Her ne kadar şu an itibarıyla bu isimlerden sadece Shatraug SARGEIST ile devam etse de, “Let the Devil In”e can veren ve “Let the Devil In”le can alan müzisyenler bunlar.

SARGEIST, black metalin soğuk yanını Finler’e özgü bir keder eşliğinde yansıtıyor. Genel anlayış, tarama bir ritim gitar ve üstüne çalınmış damar melodik taramalardan oluşuyor. Bu melodiler, alt üç telden çalınan fazla göze sokmalık melodilerden ziyade, üstteki üç telden çalınan ve ritim gitarlarla birlikte enfes bir doku oluşturan bir kimlikle sunuluyor. Bu da müziğin epik bir doku kazanmasını ve saf bir “melodik black metal” titrinden uzak durmasını sağlıyor. Mevzubahis epiklik, vokallere Naemthenga gelse olayı PRIMORDIAL’a döndürebilecek düzeyde pastoral ve pagan metale göz kırpan boyutlara da gelse de, orta tempo şarkılarda görülen bu durum albümün tamamına bakıldığında baya yardırmalı bir black metale dönüşüyor.

“Let the Devil In”deki kederi en net ifadeyle açıklamak gerekirse; albüm baştan sona bir çift akustik gitarla çalınsa, ortaya gayet hüzünlü, black metalle hiç alakası olmayan sayısız insanın ayıla bayıla dinleyeceği bir şey çıkar. Kapanıştaki As Darkness Tears the World Apart’ın kimi bölümleri gibi cidden soğuk ve uğursuz sesler içeren kısımlar hariç; “Let the Devil In” özünde acayip bir yas hissi barındıran, ağıt gibi bir albüm.

Horns’un soluk aldırmayan blast beat’lerinin sürüklediği ve az önce açıkladığım gitarlarla iyice görkemli hâle gelen “Let the Devil In”in inandırıcı ve tehditkâr olmasının diğer bir müsebbibi de, Hoath Torog’un bu iş için doğmuşçasına yürek parçalayan vokalleri. Empire of Suffering’deki ilk çığlığıyla birlikte içimizi kanatan Torog, arkada ağlayan gitar akorlarıyla birlikte albümün müthiş biraçılış yapmasını sağlıyor. Finlandiya’da bir süre bulunmuş ve oranın havasını soluma şansına erişmiş bir insan olarak, bu adamların yarattıkları neredeyse her şeyin içinde bir tutam hüzün katmadan edememelerini anlayabiliyorum. Ben de her gün o sabah sisine uyansam; o çiy mavisi gri birleşimi o havayı solusam; satürasyonuyla oynanmışçasına yeşil çayırların ıslaklığını hissetsem, ben de bundan farklısını yapamazdım herhalde.

Norveç’in kadim, rüstik gizemi ve İsveç’in majestik melodikliğinin yanında Finlandiya’nın böylesine kalıtımsal bir kederle yıkanmış oluşu, onlara çok karakteristik bir hava katıyor. Bundan nasibini gayet güçlü şekilde alan SARGEIST da ülkenin en etkileyici black metallerinden birini yaratarak üzerine düşeni yapıyor. “Let the Devil In” black metal adına harika bir 45 dakika sunuyor ve hem türün takipçileri, hem de türün içine girmek isteyen dinleyiciler tarafından el üstünde tutulmayı hak ediyor.

8,5/10
Albümün okur notu: 12345678910 (8.66/10, Toplam oy: 41)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
2010
Şirket
Moribund Records
Kadro
Hoath Torog: Vokal
Shatraug: Gitar
Horns: Davul
Vainaja: Bas
Şarkılar
1. Empire of Suffering
2. A Spell to Awaken the Temple
3. From the Black Coffin Lair
4. Burning Voice of Adoration
5. Nocturnal Revelation
6. Discovering the Enshrouded Eye
7. Let the Devil In
8. Sanguine Rituals
9. Twilight Breath of Satan
10. As Darkness Tears the World Apart
  Yorum alanı

“SARGEIST – Let the Devil In” yazısına 13 yorum var

  1. P L A G U E says:

    Sargerist cok fazla sevdigim bir grup. Daha önce grup önerme bölümünde defalarca paylaşmışımdır. İlk albümden son albüme bütün albümleri ortalama üstü olup, ‘satanic black devotion’ ın en iyi albümleri olduğunu düşünüyorum. Let the devil in e gelirsek özellikle burning voice of adoration ve nocturnal revelation ı ilk dinledimde bu 2 parçada takılı kalmiştım. Ki hâlâ albümün en iyileri olduğunu düşünüyorum. Bilek medıl seven kişilerin atlamaması gereken son derece kaliteli bir albüm. Açıkcası daha önce paylaşmama rağmen bana özel kalmasını isteğim gruplardan biriydi sargeist. Yine aynı şekilde djevel, aaskereia da bu şekilde benimsediğim gruplardır(sadece ben biliyorum demek istemedim bu arada yanlış anlaşılmasın). şimdi herkes okuyacak olunca az bi gıcık olmadım değil:) yinede site için çok değerli bi kazanım olmuş. Instagram değil ama buradan sesleneyim, müsait bi zamanda ‘urgehal – ikonoklast’ tı siteye kazandırırsanız efsanevi olur diye düşünüyorum. Hadi hayırlı işler…

    TAAKE

    @P L A G U E, bence en baba albümleri bu ve en son albümleri hacı,senin dediğin albümü dinlenmesi çok zor bulmuştum nedense

    P L A G U E

    @TAAKE, sargeist sevenler herhangi albümlerini en iyisi bu deseler hiç şaşırmam. Çünkü hepsi birbirinden iyi eserler. Benim ilk albümlerini sevme nedenim, senin sevmeme nedenin ile aynı. Dinlerken emek ister, zorlar, içine aldiğında bırakmaz. Black fucking murder \m/

  2. TAAKE says:

    son albümleriyle birlikte en iyi albümleri resmen raw cold melancholy fucking holy shit black metal, adamı ters domaltıp düz bdsm sikertiyor kara kan çekiyor makatından,bir de behexen gibi harikat ül şahane i mükemmel bir oluşumun üyeleri burda ya onun için bile dinlenir saf,katıksız,çıkla black metal,cayır cayır

  3. deatheist says:

    ne güzel bi grupmuş bu yawho

  4. P L A G U E says:

    Unbound üstüne özellikle dinledim, şahsım adına bu güne kadar yapılmış en kusursuz black metal şaheserlerinden biri bu parça…

    Sanguine Rituals…inanılmaz…

  5. Alondate says:

    O kadar kolay sekilde sindirilebilir bir album ki masal niyetine dinliyorum. Unbound da ayni ayarda bir album ama nedense Let the Devil In tam bir bas yapit.

    Alondate

    @Alondate, Sargeist kardesim merhaba. Albumun deluxe surumu cikmis ve haber vermiyorsun. Kalbimi kiriyorsun…

    https://open.spotify.com/album/0Yc8bpkz5enCtVx4c1bKVs?si=NXFlWL1xR5WQ-pLBvqn_Fg

  6. Erhan says:

    Sıcak prodüksiyon + hafif ama sürekli bir melankoli atmosferi + gerçek manada yırtınan bir vokal=SARGEIST=10/10

  7. enemyofgod says:

    Bu bir sanat eseri. Müthiş bir şey. Albüm aklıma gelince ağzımın suyu akıyor.

  8. P L A G U E says:

    Geçen cuma namaz çıkışı samimi olduğum cemaatten arkadaşlara gofret ikram edip ‘Sanguine Rituals’ dinletmiştim. Sanırım dinleyenlerin hepsi yarından sonra corpse paint ile geleceklermiş namaza. Konum isteyen olursa ulaşsın bana.

  9. Michael Keene says:

    seviyorum ulaaaaaaaann. en sevdigim black metal albumu.

  10. 12 Mayıs IF Beşiktaş.

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.