“Yaşasın kaliteli worship’ler!” diyerek başlamak istiyorum bu yazıya. Nasıl da başladım.

IRON FLESH 2017’de Julien Helwin’in solo projesi olarak kurulan ve sonradan gruba dönüşen epey aktif ve üretken bir oluşum. 6 yıldır ortalarda olmalarına rağmen şimdiden üçüncü albümünü çıkaran IRON FLESH, kadrosunda çok sevdiğim üç grupta çalmışlığı bulunan bazı müzisyenler barındırıyor ve bu gruplar sırasıyla THE GREAT OLD ONES, GOROD ve MITHRAS.

Ne var ki IRON FLESH bu üç grupla uzaktan yakından alakası olmayan bir müzik yapıyor. Çok net, ne olduğu çok belli, worship evreni içerisinde benzerlerine en çok rastlanan worship’lerden birini yapıyor.

IRON FLESH, DISMEMBER’a tapınıyor.

HM-2 sound’undan, tremolo riflerden ve tat kaçıran melodilerden zaten bahsetmeme gerek yok. Bunlar DISMEMBER deyince zaten en üst sıralara yazdığımız kalemler. IRON FLESH bunlara ek olarak resmen 1990-1995 arasındaki sound’u, beste anlayışını ve en önemlisi ruhu da yansıtmayı başarıyor. Sanırsınız “Like an Everflowing Stream”e konmamış bir şarkıyı dinliyoruz, yok efendim “Indecent and Obscene”den fırlamış bir besteyle tepiniyoruz.

IRON FLESH bu yansıtma olayını bu kadar iyi kotarıyor.

Bizleri Bordeaux’dan selamlayan IRON FLESH, gerçekten de bu worship olayını en üst seviyede yapmak amacıyla kurulan ve bu konuda ders veren bir grup. BLOODBATH’in “Breeding Death”ini, “Resurrection Through Carnage”ını ve o işlerdeki özüne sadık, otantik havayı düşünün. IRON FLESH İsveç havası solumamış bir grup olmasına rağmen bunu kusursuz biçimde yapıyor. Daha da ileri gideyim, LIK gibi özbeöz İsveçlilerle yarışacak, onlarla aşık atacak düzeyde iyi yapıyor. Mükemmel yapıyor yahu!

Bu aşırı baskın DISMEMBER sound’unun yanı sıra, DISMEMBER’ın da zaten barındırdığı ve yer yer öne çıkardığı -tam olarak tarif edemediğim- gizemli/kederli melodik hava da “Limb after Limb”de kendine yer buluyor. Bunu anlatmanın en iyi şekli sanırım Stockholm’den yola çıkıp güneybatıya giderek Östergötland’a gitmek olacaktır. Zira IRON FLESH bu gibi anlarda ilk üç, hatta dört albüm EDGE OF SANITY’ye de epey yaklaşıyor ve enfes bir nostalji yaşatıyor. Bu olay, yani bu kadar hakkı verilerek yapılan bir worship bence öylesine değerli ki… Kolaya kaçmakmış, orijinaliteden uzak olmakmış, şahsen he deyip geçerim yeminlen. IRON FLESH zamanının değerli bir sanatına kusursuz bir saygı duruşunda bulunuyor ve bence takdiri övgüyü fazlasıyla hak ediyor.

DISMEMBER başta olmak üzere doksanların ilk yarısındaki İsveç death metaline bayılıyor, EDGE OF SANITY, “Unorthodox”, “Like an Everflowing Stream” falan dendi mi götünüzü başınızı ayrı oynatıyorsanız IRON FLESH’le mutlaka tanışın ve “Limb after Limb”in özüne sadık İsveç death metali worship’ine kayıtsız kalmayın.

Uzun zamandır dinlediğim en iyi, yaptığı şeyin hakkını en çok veren worship albümlerden biri. Fevkalade iyi.