Yeni bir grubun iyi bir ilk albüm çıkarmasının çeşitli yansımaları olabilir. Kimisi deneyimsiz olduğunu hissettirirken bir yandan da umut ışığı verir, kimisi saniyesinden “oha ne oluyor” dedirtip kendine hasta ettirir. Bazısı çekingen davranır, kısa tutar, fazla iddialı işlere girmez.

Şu anda bahsettiğimiz WARFORGED gibileri ise 75 dakikalık, tüm albümün 75 dakikalık bir filminin olduğu, içinde bir dolu önemli konu olan bir işle çıkagelir. Evet, WARFORGED, özellikle son dönemde yayınladığı tech-death/prog-death albümleriyle adını duyuran The Artisan Era’nın en yeni ürünlerinden biri olarak karşımıza dikilen bir progresif blackened death metal grubu.

Blackened death metal tabii geniş bir kavram; BEHEMOTH gibi daha steril bir şey de olabilir, ALTARAGE gibi bir yıkım da. WARFORGED bu çizginin progresif, teknik, black, death unsurları dengelenmiş bir noktasında duruyor ve bu hâliyle gerçekten çok fazla grubun bir harmanıymış gibi hissettiriyor. Bunun illa bir olumsuzluk olarak alınmasına gerek yok, ancak WARFORGED’u dinlerken aklıma ENSLAVED, THE FACELESS, RIVERS OF NIHIL, OPETH, FALLUJAH gibi gruplar geldi. Lakin WARFORGED bir yandan da bunların hiçbirine tam olarak benzemiyor ve hepsinin bazı özelliklerini black metal ile prog death arası bir kalıpta sunma yoluna gidiyor.

Prodüksiyon anlamında albümün yansıttığı görkemin uzağında kalan kuru bir havası olduğunu söyleyebilirim. Sanırım FALLUJAH ve benzeri aşırı steril, aşırı cillop sound’dan kaçınmışlar ancak sundukları aşırı katmanlı müziğin daha berrak bir prodüksiyonu hak ettiğini düşünüyorum. Bu açıdan albümü dinlemesi -hele ki 75 dakikaya yaklaştığı düşünüldüğünde- biraz yorabiliyor.

Bu noktada grubun idealist ve tutkulu tavrını takdir etmek gerekiyor. Adamlar gerçekten de tüm albümü bir klibe çeviren 75 dakikalık bir klip çekmişler ve bu bile WARFORGED’un büyük düşündüğünü kanıtlıyor. Dahası, daha ilk albümden pek çok önemli konukla çalışmışlar. “I: Voice”ta gruba 13 adet vokalist ve gitarist eşlik ediyor ve bunlar arasında Navene Koperweis (davulcu olsa da “Nightfall Came”de gitar çalmış), Dallas Toler-Wade (eski-NILE), Dan Gargiulo (REVOCATION, ARTIFICIAL BRAIN), Kevin Hufnagel (GORGUTS, DYSRHYTHMIA), Tymon Kruidenier (eski-CYNIC, eski-EXIVIOUS) gibi önemli isimler var. Bu açıdan da WARFORGED’un iddialı, ses getirecek bir işe giriştiği ortada.

Tabii tüm bunlar yapılan müziğin kalitesinden bağımsız konular. Bu büyüklükte bir şey sunan WARFORGED, nereden baktığınıza bağlı olarak gayet iyi ile ortalamanın biraz üstü bir iş yapıyor. Bir açıdan bakınca gerçekten de çok şey içeren, buna rağmen çorba olmayan ve son derece büyük bir inanmışlıkla yaratılan bir albüm var. Şarkılar iç içe geçen dolambaçlar gibi 70 küsur dakika boyunca etrafımızı karanlık, kasvetli bir girdapla sarıyorlar. Yeri gelince black metale abanan, yeri gelince çok daha narinleşen bir müzikle bizi bir alçaltıp bir yükseltiyorlar. Bazen alakasız gözüken bir klavye pasajı arkadan esrarengiz bir atmosfer yaratıyor, bazen bir anda caza kayan bir bas/davul partisiyle müzik nefes alıyor, şekilde değiştiriyor.

Başka bir açıdan bakıldığındaysa grup odaklanmakta zorlanan ve akıllarına gelen ne varsa iine kattıkları bir müzik yapıyor. “I: Voice”u dinlerken gerçekten de 75 dakikanın nasıl geçtiğini çok anlamıyorsunuz, ancak albüm bittiğinde de aklınızda kalanların ne olduğundan çok emin olamıyorsunuz. Albümü 3 kez dinledim ve her seferinde belirli oranda etkilendim, ancak içerdiği güzelliklerin bu yığın içerisinde biraz ıskalanabileceğini düşünüyorum.

WARFORGED bence umut vadeden ve ilk albümünden çok etkileyici bir iş yapmak istemesiyle takdir edilmesi gereken bir oluşum. Sonraki albümde daha rafine, daha odaklanmış hareket ederlerse epey sağlam bir etki yaratabileceklerini düşünüyorum. “I: Voice” senenin dinlenmesi ve grubun potansiyeli de düşünüldüğünde bir kenara not edilmesi gereken çalışmalarından biri.