# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
TRIVIUM – Ascendancy
| 05.09.2010

Metalci kızlara selam ederim.

Metalle haşır neşir olmaya başladığımdan beri gözlediğim bir şey var. Metalden para kazanmak istiyorsan, kızların gönlünü çalacaksın arkadaş. Bir grubun başarılı olmasından geçen yol kızların desteğini almasıdır. Sadece hitap ettiğin kitleyi genişletmek adına değil. Kızlar yaptıkları şeylerde erkeklere göre daha tutkulu, daha duygusaldırlar. Bir şeyi severlerse, onun için yapacakları fedakârlık erkeklere oranla daha fazladır.

Bakın metal dünyasından iyi ekmek yiyen gruplara; ARCH ENEMY, OPETH, IN FLAMES, DIMMU BORGIR, vesaire; bunlar hep karma bir kitle yaratmayı başarmış gruplar. Tişörtlerini, şusunu busunu satmak olsun, grup üyelerinin seyirci gözünde yüceltilmesi adına olsun, hep kadın dinleyicilerinin yardımını alan gruplar. Bir konsere gittiğinizde, sahneye çıkan gitaristin vokalistin önünde otuzar tane kız çığlık çığlığa bağırıyorsa, o grubun sırtı kolay kolay yere gelmez.

Neden böyle bir şeyle başladım yazıya. Neden insan gibi “Ascendancy TRIVIUM’un ikinci albümü. Grup bu albümde eşşeğin sikini yaparak benden on puanı kopardı” şeklinde insan gibi yazılar yazmıyorum acaba. Birtakım sorunlarım mı var, niye illâ bir ilginçlik peşindeyim. Bunlar cevap bekleyen sorular.

TRIVIUM’u üç ya da dört kez canlı izlemişliğim var. Her izlememde bir öncekine göre fark eden bazı şeylere tanık oldum. Birincisi grubun tişörtünü giyen insan sayısı, her konserde bir öncekini katlayarak arttı; ikincisi de grubun kız hayranlarının TRIVIUM’a karşı manyak bir ilgi duyduklarını, onları çıtır birer rockstar gibi gördüklerini gözlemledim. Konser öncelerindeki “Bana da gitaristlik teklif ettiler de ben kabul etmedim” şeklindeki ilgi çekme çabalarım, TRIVIUM sahneye çıkar çıkmaz tuzla buz oluyor, etrafım “Maaaaaaaatt!!”, “Coreeeeeey!!” diye inim inim inleyen kızlarla doluyordu. O anlarda anlıyordum ki, TRIVIUM çoktan yırtmış.

Ne diyorduk, “Ascendancy”. TRIVIUM, belki yaşlarından, belki de yaptıklarında samimi olmadıkları düşünüldüğünden, büyük bir kesim tarafından küçük görülen, ciddiye alınmayan, hafif bulunan bir grup. Lâkin 2000′ler sonrasıdaki modern Amerikan metali için önem teşkil eden albümlerden biri, muhakkak ki grubun patlamasını sağlayan bu mevzubahis albümdü.

2000 yılında kurulan TRIVIUM’un 2005 yılında çıkardığı bu albümde grubun şu anki basçı ve solo gitaristinin de ekibe dahil olduğunu görüyoruz. Matt Heafy’nin o dönem şimdiki kadar iyi olmayan gitar çalışının çok üstünde bir gitaristi gruba katması, muhakkak ki TRIVIUM müziğine bir anda seviye atlatan bir hamleydi. Kusma efekti gibi soyadıyla dikkat çeken Corey Beaulieu, çılgın atan sololarıyla TRIVIUM’un yapabileceklerini bir anda genişletmişti.

Grubun “Ascendancy”de yaptığı şey, heavy metal, thrash metalin gayet akılda kalıcı ve dinlemesi kolay bir sentezini yapmasıydı. Hem clean hem daha sert vokaller, bir sürü gitar oyunları, birbirinden farklı şarkı yapıları bir araya gelip hep birlikte voltranı oluşturunca, ortaya ilgi çekici ve dinlemesi zevkli bir albüm çıkmıştı. Grubun yazdığı en iyi şarkılar arasında yer alan Pull Harder on the Strings of Your Martyr, Rain, Ascendancy, Suffocating Sight gibi yapıtlar, bundan yıllar sonra bile TRIVIUM klasikleri arasındaki yerlerini koruyacaklar.

TRIVIUM’un geçerliliği adına illâ ki bir taraf tutulacaksa, ben TRIVIUM tarafını tutuyorum. Grubun, aynı janr altında anıldığı sayısız grupla kıyaslanamayacak düzeyde yetenekli olduğunu ve önlerinde daha da büyüyecekleri uzun bir yol olduğunu düşünüyorum. “Ascendancy”yi aşarlar aşamazlar bilemem, ama yeni nesil Amerikan metali adına TRIVIUM önemli bir grup ve “Ascendancy” de bu grubun şimdiye dek çıkardığı en önemli albüm (en iyisi değil, en iyisi “Shogun“).

TRIVIUM’un kimseye bir zararı yok; kendi hallerinde müzik yapıyorlar. Sevmiyorsanız tek yapmanız gereken dinlememek. Çünkü iş küçümsemeye girince açıkçası pek de anlamlı olmuyor.

8/10
Albümün okur notu: 12345678910 (8.56/10, Toplam oy: 175)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
2005
Şirket
Roadrunner
Kadro
Matt Heafy: Vokal, gitar
Cory Beaulieu: Gitar
Paolo Gregoletto: Bas
Travis Smith: Davul
Şarkılar
1. The End of Everything
2. Rain
3. Pull Harder on the Strings of Your Martyr
4. Drowned and Torn Asunder
5. Ascendancy
6. A Gunshot to the Head of Trepidation
7. Like Light to the Flies
8. Dying in Your Arms
9. The Deceived
10. Suffocating Sight
11. Departure
12. Declaration
  Yorum alanı

“TRIVIUM – Ascendancy” yazısına 11 yorum var

  1. baldur says:

    8 puanı tam oturmuş. gideri olan bir albüm.

  2. Ufuk says:

    açıksözlülük gibisi yok..

  3. Mustafa Sakallı says:

    Taş gibi albüm. Çok daha iyisini yapabilecek kafadalar.

  4. caksu says:

    Vokal yüzünden dinleyemiyordum küçükken. Yine bir bakmalı.

    Metalci kız muhabbetleri ilgimi çekiyor asıl. Enteresan şeyler çıkıyor genelde. En son Sonisphere’de “Lan yapmak lazım, şöyle iyilermiş, böyle maharetlilermiş, lan lan lan..” tarzında bi muhabbete rastlamıştım. Renk katıyor bunlar olaya.

  5. Mardukcan says:

    yetenekli oldukları çok doğru ama fazla popçikler. uzun süredir dinlemediğim ama baya beğendiğim bir albüm bu (herifleri sevmem o ayrı) ancak kolay kolay da dinlemem. Bence dinleyen kızların da yaş ortalaması küçüktür biraz

  6. Junkie Ghoul says:

    Trivium en iyi albümü unvanını In Waves’e kaptırdı.

    junkman afatsum

    @Junkie Ghoul, bence hala o albüm daha iyi ama bilmiyorum daha fazla dinlemem gerekiyor

  7. Anıl says:

    Yazan arkadaş dediği herşeyde çok haklı ve triviumu 4 kez izlediği için çok şanslı. Ama küçük bir yerde yanılıyorsunuz “Ascendancy” ye hiç bir trivium albümü rakip olamaz.

    Senbonzakura

    @Anıl, aynen abi Ascendancy gibi bir albüm bir daha gelmez

  8. 1001101001 says:

    bu albüm kanla yazılmış yaaa. ruhu var. seviyorum böyle şeyleri hangi tür olursa olsun 10/10 iş.

  9. cotard delusion says:

    Yıllar sonra döndürdüm ve yıllar sonra aynı soru: bu kadar genç yaşta bu işi yapıp nasıl bir adım ileri gidemezsin? (Hadi Shogun’ı ayrı tuttum)

    Örnekleri çoğaltılır. 16-18 yaşlarında inanılmaz albümleri yazmış bildiğimiz çok müzisyen var ama Matt ayrı bir yerde. Çünkü bir adım ileri gidemedi. Çok ilginç amına koyayım ya ne bileyim.

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.