Ömer Kuş

Kampfar adlı Norveçli vikingler, dördüncü stüdyo albümü “Heimgang”la Eylül 2008’de tekrar bizlerle buluştu. Son olarak 2006 yılında “Kvass” ile beğeni toplayan grup, 3 yıllık aradan sonra sessizliğini bozdu ve oldukça iyi bir viking/black metal albümüyle karşımıza çıktılar. Bununla da kalmayıp diğer bir Norveçli grup olan Vreid ile birlikte şubat 2009’da ufak çaplı bir Avrupa turnesine bile çıkıyorlar hatta.

Albüme dönecek olursak, “Kvass” albümünden ilk göze çarpan farklılık uzun şarkılardan kaçınılmış olması ve bence bu hiç de fena olmamış. Albümün toplam süresinde pek bir fark olmasa da, bu albümde tam on parça var. Şarkı sürelerinin kısalması kendini tekrar eden bölümlerin de azalması demek oluyor, “Kvass” albümünde bundan rahatsız olanlar için iyi bir haber tabi ki bu.

Grubun tarzı Norveç black metalinin, folk etkili böyle daha bir catchy, daha bir melodik ve daha bir viking versiyonu. (o ne demekse) Kesinlikle belirtmek gerek ki Kampfar yerel enstrüman falan kullanmıyor, bildiğimiz gitar+bas+davul ağırlıklı klasik enstrümanları kullanarak, fazla deneyselliğe girmeden, ama yine de folk etkili çok güzel işler çıkartıyorlar. Bu albümde de bu değişmemiş. Yine oldukça iyi riffler, kuzeyin soğukluğunu hissettiren melodiler, iyi bir prodüksiyon, ve oldukça beğendiğim black metal vokali, her şey yerli yerinde mevcut. Gerçekten de Dolk’un vokalini seviyorum, bu müzik için biçilmiş kaftan. Biraz Shagrath’ın eski halini hatırlatıyor. Bu vokal ile Norveççe birleşince albümde istenen o uğursuz havaya da katkı sağlanmış oluyor.

Albümün öne çıkan parçaları Inferno, Dødens Vee, Skogens Dyp, Antvort ve Mareham. Dødens Vee’nin girişindeki ve şarkı boyunca devam eden ana riff oldukça sağlam. Skogens Dyp’de ise 2:40 civarında giren melodi albümün en iyilerinden. Antvort genel olarak sıradan bir şarkı ama “Hey! Hey!”li kısımlarıyla bir konser parçası olmaya aday. Mareham yine main riffiyle göz dolduruyor. Vettekult da albümün geneline nazaran daha hüzünlü ve düşük tempolu yapısıyla ayrılan bir şarkı. Vandring ile de albüme hafif ve melodik bir bitiriş yapılmış.

Bu albüm kendisinden beklenen sert, melodik, catchy olma özelliklerini karşılıyor. Türe yenilik getiriyor mu? Hayır. Ama getirmesine de gerek yok zaten. Güzel gitar riffleriyle, bunları tamamlayan bas ve davulla ilerleyen, folk etkisi hissedilen, iyi prodüksiyonlu, bir efsane olmayan, ama kesinlikle kötü de olmayan bir albüm.

Kvass albümünden hoşlandıysanız bu albümü beğenmemeniz için hiçbir sebep yok. Kvass’tan daha iyi bir albüm olmuş bence. Kampfar dinlemediyseniz, ama Windir, Vreid tarzı grupları seviyorsanız, bu albüme kesinlikle göz atmalısınız. Bunlardan hiçbirini dinlemediyseniz, “Pure black metali kafam kaldırmıyor, şöyle daha dinlenebilir, daha iyi prodüksiyonlu, daha catchy, daha melodik black/viking metal arıyorum ben hacı” diyorsanız, Kampfar’ı bir deneyin derim.