Invictus Productions’ı seviyorum. Az ama öz promo yolluyorlar ve genelde mail’imde gördüğümde “vaaaay” dediğim türde grupların albümlerini gönderiyorlar. Son zamanlarda TRIUMVIR FOUL, MALOKARPATAN ve yazıya böyle başlamamı sağlayan QRIXKUOR ilk aklıma gelenler.

Grubun yeni albümü “The Womb of the World”ü iki haftadır dinlemekteyim ve dün itibarıyla piyasaya çıkmasıyla birlikte sitede de yer verelim dedim. Açıkçası sitede çıkan albüm incelemelerinde birbirinden çok farklı türlerde gruplara yer vermeyi de seviyorum, o yüzden dünkü WINGS OF STEEL incelemesiyle QRIXKUOR’un da arka arkaya gelmesini istedim.

Albümden bahsetmeye nasıl başlasam diye düşünmekteydim ki, az önce yaşanan enteresan olayla birlikte kafamda bir şeyler oturmaya başladı. Pek sevgili kuzenimin bir arkadaşı az önce içinde “okunmuş” ametist taşlarının olduğu bir kâse tuzlu suyu önce kafamın üstünde dolaştırdı, ardından parmağını ıslatıp enseme sürdü ve kâseyi de yanı başıma koydu. Bunun şifa olacağını, olumlu duygular getireceğini ve eğer varsa huzursuzlukları kovacağını söyledi.

Kuzenimden dolayı kıza bir şey de diyemedim ve sadece “çok sağ ol” demekle yetindim. Böyle şeylere zaten inanmam ama bu kez pozitiflik suyunun huzursuzlukları kovma konusunda zorlu bir rakibi vardı, çünkü tüm bunlar olurken tek kulaklıktan yeni QRIXKUOR albümünü dinlemekteydim.

Şu an kulağımda S. Assassinator adlı arkadaş böğürüyor, gitar ve davul birbiriyle savaşıyor ve yanımda da okunmuş ametist taşlı pozitif enerji suyu var. Ortamım harbiden şekil…

“The Womb of the World” QRIXKUOR’un bugüne dek çıkardığı en temiz kayıtlı, en tane tane anlaşılan, görece an kolay içine girilebilir işi. “Poison Palinopsia”daki kaosun daha rafine hâle geldiğini, “Zoetrope”taki AKHLYS’e kayan kâbus atmosferinin, HASARD’ın “Malivore”unu akla getirebilecek bazı orkestral dokunuşlarla daha sofistike bir hâle büründüğü bir albüm “The Womb of the World”.

Yapısal olarak aralarında devasa farklar olsa da bu orkestral dokunuşlar, “Dante’s Inferno”vari hava ve belki bir miktar “Faustian” diyebileceğim atmosferden ötürü albümü dinlerken son ABIGOR albümü “Taphonomia Aeternitatis – Gesänge im Leichenlicht der Welt”in bazı anlarına yakın duran bir hava alıyorum.

Bu yüzden de QRIXKUOR müziğinin şimdiye kadarki referansları arasında sayabileceğimiz GRAVE MIASMA, GRAVE UPHEAVAL, TEITANBLOOD, ANTEDILUVIAN, ADVERSARIAL tarzı full HD kaos imparatorlarından ziyade olayı biraz daha atmosfer, biraz daha psikoloji, biraz daha korku tarafına çeken nispeten daha deneysel THANTIFAXATH, TETRAGRAMMACIDE, IRKALLIAN ORACLE, GEVURAH gibi isimlerin daha bir öne çıktığı bir referanslar yelpazesi söz konusu.

Bir dönem metal dünyasının en heyecan verici çizerlerinden olan, ancak sonradan üretimini aşırı sınırlayan Meksikalı çizer David S. Herrerías’ı bilenleriniz çıkacaktır. AKHLYS – “The Dreaming I”, BESTIA ARCANA – “Holókauston”, IRKALLIAN ORACLE – “Apollyon”, NIGHTBRINGER – “Terra Damnata” gibi gördüğünüz anda neden bahsettiğimi hemen anlayacağınız tarzda albümlerin kapaklarını yapan bir çizerdi. “The Womb of the World” tam olarak o albüm kapaklarının verdiği hissi anımsatan bir müzik içeriyor. Okültist, Luciferian bir hava var ve grup ilk albümündeki kaosu çok iyi “sanatlandırarak” bu albümdeki sonuca ulaşmış. Ne karanlığından feragat etmiş ne de yerinde saymış. Albümde bol bol trompet duyuyoruz, ki lanetli bir sonun, kaçınılmaz bir kıyametin en iyi fon müziğinin de elbette ki Cebrail reisin çalacağı trompetlerle olacağını da hepimiz, Nergal dâhil, biliyoruz.

İşte “The Womb of the World”ün özeti de bu aslında. “Poison Palinopsia”daki ve “Zoetrope”taki bulanık kaosun daha rafine ve sofistike sunulması… Sofistike hiç irite etmesin, albümde sırf atmosfer kasma amaçlı boş yapmalar falan yok. Kadın vokal dokunuşu, orkestral elementler, şunlar bunlar var ama hepsi bir altyapı katmanı rolünde ve asla baskın çıkmıyorlar. Bu da albümdeki müziği yine QRIXKUOR elinden çıkma bir şekle sokuyor, yıkıcılık faktörüne zeval getirmiyor.

“Poison Palinopsia”yı ve “Zoetrope”u fazla kaotik ve yıpratıcı bulduysanız, “The Womb of the World”ü çok daha kolay dinleyeceğinizi %100 garanti edebilirim. Grubu zaten biliyor ve %51 bile seviyorsanız bu albümü mutlaka dinleyin. QRIXKUOR adına ilk kez şu an denk geliyorsanız da bence ilk bu albümü dinleyin, çünkü ilk albüm bunun yanında 100 kat falan daha antipatik. Ama o tarz şeyleri seviyorsanız, elbette ki ilk albümden başlayın.

Ben grubun bu yeni yaklaşımından memnunum ve bundan sonra yapacaklarını da merakla bekliyorum. Şimdi izninizle, okunmuş ametist taşlı pozitif enerji suyumu “And You Shall Know Perdition as Your Shrine” eşliğinde tepemde 3 tur gezdirerek kendi içimde bir yolculuğa çıkacağım ve çakralarımın, hipofiz bezlerimin falan anasını ağlatacağım.