Black metalin soyutlaşmaya başlamasıyla birlikte değişen görsel tarafı ilgi çekici bir konu diye düşünüyorum. Son yıllarda yaptığı işler iyice azalsa da David Herrerias gibi, Denis Forkas Kostromitin gibi adamlar türün bu soyut kimliğinin görsel olarak da yansıtılması konusunda başarılı işlere imza attılar. Bugün de yine bu tarz soyut kapaklı bir albümle birlikteyiz. Bu albümün kapağından, görünüşe göre, şimdilik yaptığı ilk ve tek metal albüm kapağı bu olan Julia Soboleva adlı sanatçı sorumlu.

Bu yılın arada kaynamaması gerektiğini düşündüğüm, daha önce de sitede önerilen bir albümle birlikteyiz bugün. Bizleri Derby’den selamlayan tek kişilik İngiliz black metal oluşumu ABDUCTION şubat sonunda “Existentialismus” adlı beşinci albümünü çıkardı ve PA’da mutlaka yer alması gerektiğini düşündüğüm bir albüm olduğu için biraz gecikmeli de olsa sayfalarımızda yer veriyoruz.

ABDUCTION Phil Illsley’nin projesi ve A|V adıyla grubun gitarlarından, vokallerinden, bestelerinden ve şarkı sözlerinden sorumlu olan bu arkadaş duyar duymaz fark edeceğiniz üzere gayet tutkulu ve içten bir black metal icra ediyor.

Müziğine baktığımızda içinde bir tutam MGŁA kederi ve ızdırabı görsek de ABDUCTION’ın “Existentialismus”ta yaptığı şey MGŁA’ya oranla daha değişken ve daha fazla dinamiğin yer aldığı bir müzik. Vokallerin yer yer farklı olaylara kaymasından tutun da oluşturan atmosfere kadar ABDUCTION’ın herhangi bir grubun izinden gitmediği ortada.

ABDUCTION’la ilgili olarak gözüme çarpan konulardan biri, yılların firması olmasına rağmen sosyal medya varlığı olarak pek de güçlü olmayan Candlelight Records’ın albümün promosyonunu gerektiği kadar yapamamış oluşu.

Esasında görsel olarak bakıldığında ABDUCTION dikkat çekebilecek bir grup, solo proje olmasına rağmen konuklarla oluşan tam bir kadroya sahip ve bu görselliği müziğiyle de destekliyor. Ne var ki altı ay önce YouTube’a konan videoları bile yeterli sayıda izlenmemiş. Grubun bu potansiyelinin Candlelight da farkında, zira bu çapta bir proje için çok fazla denebilecek sayıda, üç tane kliple albümü desteklemişler. Buna rağmen bilinirlik ve izlenme sayıları noktasında çok yeterli olduğunu söylemek zor.

“Existentialismus”la ilgili güzel olan taraf, albümde formülize bir gidişatın olmaması. A|V, şarkıların kendi içlerinde şekil değiştirmesi, anlamlı şekilde faklı yönlere sapmaları konusunda epey bir kafa yormuş ve bu sayede ortaya albümü değişken ve dinamik kılan, farklı karakterlerde şarkılar çıkmış.

A|V’nin kullandığı vokal tarzının da albüme farklı bir dramatik etki kattığını söyleyebiliriz. Dümdüz black metal shriek’leri yerine daha haykırışlı, yürek parçalamalı vokaller kullanıyor ve bence bu sayede dinleyici kendini albümün içine daha kolay sokabiliyor. Gitar kullanımının iyiliği dışında da davul yazımında da minik ama etki yaratan tatlı fikirler var. Bazen davul yazımına dair anlık tek bir fikir bile “of çok tatlı olmuş he” dedirtebiliyor.

Tüm bunların ve kapakta bağdaş kuran elemanın tepesindeki mumun ışığında, ABDUCTION’ın kesinlikle dikkate değer, atlanmaması gereken, özenin gösterildiğini hissettiren bir işe imza attığını rahatlıkla söyleyebiliriz. Klip şarkılarına bakın, hatta klip çekilmemesine rağmen albümün en iyilerinden olduğunu düşündüğüm “Truth Is as Sharp a Sword as Vengeance”a da bakın. Sevenleriniz, hatta çok sevenleriniz mutlaka çıkacaktır.