Kariyerinde 15 yıla yaklaşan İsveçli ilginç grup TRIBULATION’la birlikteyiz bugün. 13 Mayıs’ta Go Promotions organizasyonuyla Kadıköysahne’de izleyeceğimiz grup, yeni albümü “Down Below” ile karşımızda.

Kariyerine çok daha yırtıcı ve vahşi bir death metalle başlayan TRIBULATION, “The Horror” ve “The Formulas of Death”teki mükemmel kudurganlığının üstüne, “The The Children of the Night” ile bir patlamış pir patlamıştı. O albümün ardından durmaksızın turlayan grup, sahip olduğu gotik, sanatsal, ruhani hava ile gayet özgün ve karakterli bir müzikal kimliğe yelken açmıştı. Bazıları grubun yeni tarzını WATAIN’in daha soft bir yansıtmasına, bazılarıysa GHOST’un daha karanlık hâline benzetedursun; TRIBULATION bir şekilde kendi loş karanlığını, siyah tüller arkasındaki yılansı retroluğunu yaratmayı başardı.

“The Children of the Night”; kapağından prodüksiyonuna, sözlerinden müzikal karakterine son derece kendine özgü, kişilikli bir albümdü. Grup akılda kalıcı rif ve melodileri vahşi vokallerle birleştiriyor ve böylece ortaya çok tuhaf kimyalı bir müzik çıkarıyordu. TRIBULATION’ın yeni yüzünde 70’lerin şeytani gizemi ve okültlüğü son derece sıcak ve kolay ısınılır bir prodüksiyonla sunuluyor ve grubun alengirli tadı tam anlamıyla çıkıyordu. İlk iki album kendi tarzından ne kadar iyiyse, yeni TRIBULATION da çok çekici başka birtakım kapılar açıyordu.

“The Children of the Night”ın tartışmasız başarısının ardından grup uzun süreler turladı, okyanusları aşıp kendine yeni kitleler oluşturdu. Bu 3 yıllık sürecin ardından, meraklı bekleyiş nihayet “Down Below” ile sona erdi. Şimdi gelin 2018 model TRIBULATION bize neler sunuyor görelim.

İlk iki albümünün ardından hatırı sayılır bir değişime giren TRIBULATION’ın “The Children of the Night”taki karakterini bir anda değiştirmeyeceği ve günümüzdeki bilinirliğinin büyük kısmını borçlu olduğu o albüme ters düşmeyecek bir şey yapmayacağı elbette ki belliydi. Dolayısıyla “Down Below”un “The Children of the Night”ın bir benzeri, bir devamı olmasında pek bir sakınca, ya da en azından şaşılacak bir durumu yoktu. Gerçekten de albümü dinlerken bu duruma tanık oluyoruz. “Down Below”daki TRIBULATION, “The Children of the Night”tan bildiğimiz gruba yakın duran ancak bunun belli anlamlarda üstüne de koyan bir TRIBULATION.

Bir kere album son derece dengeli. Şarkılar arasında gece ile gündüz gibi farklar olmamakla beraber, her biri kendi karakterini sergilemek adına farklı kimlikler sergiliyorlar; bahsi geçen gece ile gündüzün gece tarafına çok daha yakın duruyorlar. İlk iki albümünde kuduz bir kurt ile zehirli bir yılan arasında seyreden TRIBULATION, “The Children of the Night”la birlikte büründüğü yarasa ile karga arası karakterini “Down Below”da da sürdürüyor. İlk iki albümde ağaçların arasından bir anda çıkıp bizi ısıran, sokan keskin dişler; son iki albümle birlikte TRIBULATION’ı gökyüzünde uçan, bizi oradan izleyen ve gözüne kestirdiği avını pençeleriyle kavrayıp kaçıran bir kanatlıya dönüştürüyor.

“Down Below”u dinlerken grubun içselleştirilmiş koyu griliğini, pastel gerginliğini, soluk retroluğunu ve bir yandan nefes alan taptaze groteskliğini içimize çekebiliyoruz. TRIBULATION bir kez daha; Orta Avrupa’nın ihtişamlı barok yapılarını çağrıştıran hisleriyle, narin piyanolarıyla, black metalden beslenen soğukluğuyla ve oluşturduğu tekinsiz ama bir o kadar da çekici atmosferle hedeflediği başarıya ulaşıyor.

Albümü on küsür kez dinledikten sonra diyebileceğim; bence “Down Below”, “The Children of the Night”taki “Strange Gateways Beckon” gibi dev bir hit şarkının eksikliğini çekse de, bir bütün olarak son derece kıymetli, uzun ömürlü ve haz veren bir çalışma. Grubun yeteneğini, vizyonunu, özgünlük arayışını ve güçlü yanlarını olanca çıplaklığıyla görebildiğimiz albümü, TRIBULATION’ın ikinci dönemi adına atılmış başarılı bir adım olarak görüyorum.

İstanbul konserinde bizi çok çekici, alengirli, gaz, karanlık, şuh, loş ve bir o kadar da etkileyici anlar beklediğine eminim.