# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
KINGCROW – Phlegethon
| 03.06.2011

Aslan kral kobra, en kralı karga…

Özgür DURAKOĞULLARI

Görkem derseniz en kralı, yakalayıcılık, akılda kalıcılık derseniz en veziri, progresivite derseniz en lordu, naiflik derseniz, en kuğu prensesi, gizem derseniz en sihirbazı, dinamiklik, kıvraklık derseniz en saray soytarısı. Abartıyor muyum? Pek sanmıyorum. Bu albüm tek kelimeyle nefesimi kesti. Ne yaptıklarını bildikleri kesin diyeceğim, ama kendileri ne kadar farkındalar acaba nasıl bir canavar yarattıklarının. Neyse ki bu sadece müzik, kafasını avuçları arasına alıp “aman tanrım ben ne yarattım” diyen Dr. Frenkenstein sendromuna kapılmalarına gerek yok.

Kargalar çirkindir denir, kötü sesli kişilere “karga sesli” denir. Aslında bu zeki hayvanlara haksızlık yapıyoruz biraz galiba. Grubun ismi gibi gayet kral mahluklar aslında. Ayrıca sanılanın aksine, bazı karga türleri insan sesini en iyi taklit edebilen hayvan türleri. Evet papağanlardan bile başarılılar bu konuda. Neyse öhm, kritiğe dönelim;

Besteler hem akılda kalıcı, hem de bombastikliğe kaçmadan görkemli bir sound ve melodik örüntüler oluşturulmuş eserde. Genel manada bir metal albümü tabii Phlegethon, ama Tool’umsulukları ya da prog rock’lara ciddi göndermeler, etnik tatlar falan da yok değil. Davullar çok keyifli ve dinamik. Gitarlar fazla virtüözite içermese de çok yerli yerinde kullanılmış. Akustik gitarlar da keza öyle. Baslar türden bekleneni veriyor, Fading Out parçasında bir yerde ön plana çıkartılmışlar ve epey lezzetli takılmış basçı.

Vokaller kesinlikle çok içten. Farklı modlara uygun farklı farklı biçimlerde kullanmış vokalist sesini. Back vokaller ise çok iyi söylenmiş. Hatta şüpheye düştüm 3’lüler dijitalize biçimde mi efektlerle yapılmış diye, ama sanırım değil. Ana vokal ve back vokaller adeta birbirine tamamen yapışmış gibi bir bütünsellik barındırıyorlar. Bir sonraki paragrafta referans olması babında bazı benzerliklerden bahsedeceğim, ama şimdiden uyarayım taze materyaller de çok fazla albümde. Az sonra benzeteceğim şeyler dışında çok fazla taze materyal de var diğer bir deyişle, bunu tekrar vurgulamalıyım.

Yer yer Pain Of Salvation’u gerek vokal, gerek enstrümantasyonda anımsatan kısımlar mevcut albümde. The Great Silence parçasında örneğin bu çok net. Lullaby For An Innocent, Hogarth dönemi Marillion’u anımsatan tınılarıyla dikkat çekiyor. Evasion parçasında Metallica – The Thing That Should Not Be’deki riflere çok benzer bir gitar riffi var. Lovocaine parçasının ana gitar melodisi de Load’dan Wasting My Hate’in temel melodisine benziyor. Fading Out parçasının ise girişi Battery’i andırıyor. Özetle büyük ihtimalle kasıtlı yapılmış Metallica göndermeleri var albümde. Hangi parçadaydı unuttum, kalın sesli gırtlaktan konuşan, yani konuşma sesiyle ana ses arkasında vokal yapan geri vokaller de etkileyici olmuş. Az biraz Dani Filth yapardı böyle vokaller, ya da In Flames’de rastlardık böyle pes gırtlaktan yapılan vokallere.

A New Life parçasının ortalarından sonra gelen “ooooh”lu synth tonu, ve “funky” clean gitarlar hoş bir dualite yaratmışlar. Parça da genel yapısıyla neo-prog tarzını da anımsatıyor. Marillion etkisinden zaten bahsetmiştim, bu anlattığım da onunla ilişkilendirilebilir. Numb parçasında ise progresif ritimler, ve tremololar üst üste gayet lezzetli bir ikili olmuşlar.

Tuhaf, tekinsiz bir havası var parçanın. Ama mısra – köprü – nakarat formülü gütmeyen bu progresif şarkının vokalleri o kadar varyatif ki, adeta POS’ın “The Perfect Element” albümündeki o uğursuz, kapalı havadan kaçınmak için zürafamsı biçimde kafasını taze atmosfere ulaştırabilen biri gibi, bu albümdeki vokaller de o atmosferde bambaşka tazelikte havalar soluyabilen bir yetkinlikte, taze ve temiz havaya ulaşma kabiliyetinde biriymiş görüntüsünde. Belki de bizden farklı bir atmosferi soluyabilen bir “comfortably numb”dır vokalist, kim bilebilir?

Neyse fazla uzatmaya gerek yok sanırım, progresif metal sevenler bu albümü de beğeneceklerdir zaten kanımca.

9/10
Albümün okur notu: 12345678910 (7.21/10, Toplam oy: 28)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
2010
Şirket
Scarlet Records
Kadro
Diego Marchesi: Vokal
Diego Cafolla: Gitar, geri vokal
Ivan Nastasi: Gitar, geri vokal
Cristian Della Polla: Synth, klavye
Thundra Cafolla: Davul, perküsyon
Angelo Orlando: Bas 
Şarkılar
1. The Slide
2. Timeshift Box
3. Islands
4. The Great Silence
5. Lullaby For An Innocent
6. Evasion
7. Numb (Incipit, Climax & Coda)
8. Washing Out Memories
9. A New Life
10. Lovocaine
11. Fading Out Pt. III
12. Phlegethon
  Yorum alanı

“KINGCROW – Phlegethon” yazısına 15 yorum var

  1. kremlin says:

    İlk notasından olmamışlık kokuyor kritikteki şarkı,kritik de şaka olmalı.

    Aeonian_Lich

    @kremlin, Kritiği şaka gibi görme sebeplerini yazabilirseniz, ben de bundan birşeyler çıkarmaya çalışabilirim. Dinlediğiniz şarkının girişinin size göre boktanlığı sebebiyle yaptığım övgüleri şaka gibi mi gördünüz, yoksa kritiği genel bağlamda komik ve saçma buldunuz tam anlayamadım. İkincisiyse diyebileceğim birşey yok. Ama birincisiyse koskoca bir albümü tek şarkının girişiyle değerlendirmeniz pek doğru gelmiyor kulağa.

    Ertuna Yavuz

    @Aeonian_Lich, ilk 6 saniyesinde orgazmlı intro yoktu 0/10

    kremlin

    @Aeonian_Lich, Şarkının girişinden bahsetmem devamını dinlemediğim anlamına gelmiyor.Fakat diğer şarkıları dinlemeden yorum yapmam bana da makul gelmedi ve onları da dinledim.İlk şarkı kadar kötü değiller.Kritiğin şaka gibi gelmesi de, kritiğin doğrtudan kendisine bir eleştiri değildi. Bu kadar övgüyü hak etmediğinden dem vurmak istedim. “Boktan” kelimesini kullanmadığım da aşikar değil mi? Progresiflik algısının kişiden kişiye bir hayli değiştiğini söylemeye gerek yok sanırım. Sahi Ahmet Saraçoğlu nerede?

  2. hiç says:

    şaşırdım bu albüm krıtiğine,kulaklara sağlık.şahane gruptur.

    Aeonian_Lich

    @hiç, Ben biraz geç keşfettim ama cidden şahaneler bence de. İtalya’dan çıkan en sevdiğim grup oldular sanırım. (Tüm grupları da aklımda değil, ama ilk 3′e kesin girer)

    illuminati

    @Aeonian_Lich, banco del mutuo soccorso dururken biraz zor.

    b

    @illuminati, veya premiata forneria marconi.

  3. patogonomic says:

    progresif işleri oyle çok fazla dinlemem ama kritikteki şarkılar çok güzelmiş.biraz değişiklik istediğim bu günlerde böyle bi albüme denk gelmek iyi oldu valla.yazara teşekkürler :)

    Aeonian_Lich

    @patogonomic, Ben de teşekkür ederim.

  4. Ertuna Yavuz says:

    çok güzel bir yazı. imrenerek okudum:)

    Aeonian_Lich

    @Ertuna Yavuz, Teşekkürler. John Fowles’ın “The Magus” kitabını okuyorum Ertuna. Tavsiye edesim geldi. Yormaz da, dili çok basit, ama baya süper bi kitap. Ama “gardaşım ben ağdalı dil istiyorum, bi cümle yarım sayfa sürsün” diyorsan hiç bulaşma. :P

    caksu

    @Aeonian_Lich, Anasayfada “John Fow..” görünce nasıl heyecanlandım var ya. :)

    Ertuna Yavuz

    @Aeonian_Lich, bebeyken bir french lieutenants woman okumuştum dolayısıyla çok derin bir okuma değildi pek hatırlamıyorum ama magus okumamış olmama rağmen methini çok duydum bir gün gelirse okuyacağım, hayat maalesef çok kısa. teşkür ederim ._.

  5. Boba Fett says:

    Kritik çok güzel eline sağlık

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.