Geçtiğimiz ay sitemizin önemli simalarından olan ismail vilehand’i 2 haftalığına evimizde ağırlama mutluluğunu yaşadık. İstanbul’a döneceği akşam birlikte YouTube’da takılırken önce Suffocation’ın yeni albüm için yayınladığı ilk single’ın klibini izleyip zevkten geberdik, ardından da FUMING MOUTH’un yeni albümünün ilk single’ı için yayınladığı klibi izleyip hayata küstük.

Bu sırada gözüme, Unique Leader Records ‘ın YouTube kanalından paylaşılan THE VOYNICH CODE adlı grubun bir şarkısı ilişti. Haftalar geçmesine rağmen gruba vakit ayırma fırsatı bulamadım ancak bu enteresan isimli grup bir şekilde aklıma kazındı ve yeni albümün çıkmasıyla birlikte kendilerine bir şans vermek istedim.

THE VOYNICH CODE, adını 15. yüzyılın başlarında bilinmeyen bir yazı sistemiyle elle yazılmış resimli bir kitaptan alıyor. 1404-1438 arasında, İtalyan Rönesansı sırasında yazıldığı tahmin edilen bu yazmayı 1912 yılında Wilfrid M. Voynich adlı Polonyalı sahaf ortaya çıkarmış ve bu yüzden de “Voynich el yazması” adı verilmiş.

Bizleri Portekiz’den selamlayan THE VOYNICH CODE, teknik bir deathcore icra ediyor. Akıllara yakın zamanda çıkan en iyi albümlerinden biri olan WORMHOLE – “Almost Human”ın bazı özelliklerini getiren, aralarda katman yaratma amaçlı kullanılan klavyeler ve gitar çeşitliliğinden dolayı bir miktar SHADOW OF INTENT’i getiren grup, sonuç itibarıyla Unique Leader portföyünde yer alacak kadar da acımasız bir mizaca sahip.

Burada önemli konu, THE VOYNICH CODE’un ne yaptığını bilen bir grup olduğunu hissettiriyor olması. Albümü başlattıktan sonra, 38 dakika bitene dek grubun başka biri gibi olmaya kasma veya trendler peşinde sağa sola savrulma gibi bir durumu olmadığını görebiliyorsunuz. Gitarlar üst düzey, davulculuk çok iyi, vokaller tam olması gerektiği gibi.

İcra ettikleri tür noktasında grubun teknik olaylara girmesi, olası bir monotonluğun önüne geçmiş gözüküyor. Deathcore tarafını ise genel hissiyat ve duruş açısından kullanıyorlar. Misal teknik bir gövde gösterisi veya bol sweep’li bir solodan sonra bir anda kupkuru break down’lara girip dinamizmi öldürmüyorlar. Bu açıdan başarılılar ve yanlış ellerde dengesizleşebilecek şarkı trafiklerini mantıklı şekilde kurguladıklarını rahatlıkla söyleyebiliriz.

Bu doneler eşliğinde deathcore’un daha sofistike, daha çok müzisyenlik içeren ve çok daha renkli bir anlayışını dinlemek isteyenler için THE VOYNICH CODE gayet mantıklı bir seçim olacaktır. Benim “Insomnia”daki favorilerimden biri albüme adını veren enstrümantal şarkı olsa da “Slaves to a Machine” başta olmak üzere yazıdaki klip şarkılarını dinleyin derim. Eminim ki THE VOYNICH CODE’u çok sevecek birileri çıkacaktır.