Konserler ve albüm kayıtları için çevresine ünlü, sağlam müzisyenler toplayan tek kişilik projelerden korkarım. “Korkarım”dan kastım, etkileyici bir şey yapacaklarını düşünürüm. Bugün bu tarz bir oluşumla beraberiz.

İsviçreli Beliath adlı arkadaşın daha 2019’da başlattığı bu proje, ikinci albümü “The Dawn of Blackened Death” için birtakım önemli müzisyenlerle çalışmasının yanı sıra bir de kendine gayet sağlam bir sahne kadrosu oluşturmuş.

VREDEHAMMER, NORDJEVEL, VADER, BATHUSKA, HATE, DECAPITATED, OFERMOD gibi isimlerle sahneye çıkmış müzisyenlerden bir ekip kuran Beliath, davul dışında her şeyini üstlendiği “The Dawn of Blackened Death”te davul setinin arkasına da BETHLEHEM davulcusunu oturtmuş.

IMPALEMENT’ın yaptığı müziğe baktığımızda karşımıza Polonyalı black/death metal gruplarının genel yapısından hareket eden ve bunun üstüne yer yer MARDUK, yer yer UNLEASHED’vari olaylar katan bir grup çıkıyor.

Bunu biraz açalım. IMPALEMENT yapı olarak BEHEMOTH’un çok da vahşi olmayan tarafı, BELPHEGOR’un tremolo rifleri, HATE’in MORBID ANGEL’vari olmayan tarafı, MARDUK’un çıldırmamış tarafı ile UNLEASHED ve türevlerinin melodilerini bir araya getiren bir oluşum.

Buradaki kilit nokta, IMPALEMENT’ın ne aşırı vahşi ne de fazlaca uysal olması. Örneğin “Legio Nihil”de kuduz köpek gibi saldırıyor, “Dawn of Blackened Death”te ise blues tabanlı ve sıcak karakterli bir soloya yer verebiliyor. Bunun yanı sıra Beliath 90’ların ilk yarısı İsveç death metalinin melodilerine yer vermekten de çekinmiyor. Bakınız “The Old Ones”daki “x2 hızlı ilk 3 albüm EDGE OF SANITY” karakteri.

Albümün iyi tarafı, tüm bu dediklerimi güzel bir dengeyle yapması ve keyifli bir 40 dakika sunması. “The Dawn of Blackened Death”i dinlerken kulağa eğreti gelen, rahatsız eden fazlaca bir şey yok. Bu açıdan ortalamanın üstü, kendi hâlinde bir black metal albümü. Kötü tarafı diye baktığımda öyle belirgin bir eleştiri noktası yok, ancak albümün bir karakter, özgün bir atmosfer, tehditkâr bir hava yarattığını da söylemek zor. Şarkılar iyi hoş güzel, ancak öyle insanın içine işleyen, gönül tellerini titreten, ürküten bir albüm beklerseniz “The Dawn of Blackened Death”ten bunu bulamazsınız. Bunu da eklemeden geçmemek lazım.

Yazının başlığında Galatasaray’ı andım, kapanışı da oradan yapayım. “The Dawn of Blackened Death” Galatasaray’ın son 5 haftadaki Süper Lig performansına benziyor. Galatasaray bu dönemde 6 maç yaptı ve bu 6 maçın 5’ini 1 farklı skorlarla kazandı, tek bir maçı 2-0 almayı başardı. IMPALEMENT da böyle; başarılı, her maçını kazanıyor ancak hiçbir maçta tam anlamıyla ezici bir performansa imza atmıyor. Kazanmayı biliyor, ancak taraftarını çılgına çevirmiyor.

Bak güzel bağladım ha. Fena bağlamadım.