# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
ALCEST – Spiritual Instinct
| 08.11.2019

ALCEST’in en köşeli hâli.

Tam olarak bir vizyon işi ALCEST. Neige’nin bundan 20 yıl önce temelini attığı ve yıllar içerisinde üzerine koyarak tamamen kendine ait bir şeye dönüştürdüğü bir kavram. İçinde black metal de var dream-pop da. Shoegaze de var post-rock da. Ve en önemlisi de bunların hepsini bir arada, kardeşçe yaşayarak ALCEST müziğini oluşturabiliyor olması.

Souvenirs d’un autre monde” gibi devrimci bir albümle başlayan bu yolculuk, “Écailles de lune” ile iyice pekişmiş ve şahsen en sevdiğim ALCEST albümü olan “Les voyages de l’âme” ile ALCEST’in en saf hâline dönüşmüştü. Neige olayın black metal dinamikleriyle biçimlenen kısmını, son derece kırılgan bir karakterle sunuyor ve ortaya nostalji, melankoli, keder, hırs, sevinç gibi pek çok duyguyu bir arada sunan bir müzik çıkıyordu.

Neige ALCEST’in müziğindeki optimizmi hiçbir zaman eksik etmedi aslında. Yürek parçalayan haykırışlarla dolu “Là où naissent les couleurs nouvelles” gibi bir şarkı barındıran “Les voyages de l’âme”da bile gerekli noktalarda aydınlık yarınların emareleri görülebiliyordu. Dönem itibarıyla grubun bu tarafını kendine daha yakın gören Neige, 2014 yılında çıkardığı “Shelter”da haykırışları, ızdıraplı vokalleri bir kenara bırakmış ve uçları çok daha yumuşatılmış bir albüm sunmuştu. Bundan sadece 2 yıl sonra çıkan “Kodama”da ise Neige tekrar özüne dönmüş ve yürekleri dağlayan haykırışlarını, daha black metal karakterli bir anlayışla tekrardan karşımıza çıkarmıştı.

Belli ki ALCEST Neige için müzikal bir paletti; istediği unsurunu istediği oranda ve istediği zaman kullanabildiği, bileşenlerini dilediğince karıştırıp yeni renkler üretebildiği bir palet.

Kapağında kederli bir harpy gördüğümüz “Spiritual Instinct”, ALCEST’in müzikal yolculuğunun en hatları belirgin, net, neyse o olan parçalarından biri. Öncelikle karşımız daha önce görmediğimiz kadar rif odaklı bir ALCEST var. Katmanlı ses pasajlarına, melodik geçişlerine alışık olduğumuz ALCEST, bu yaklaşımı ilk andan görmemizi sağlayan “Gece Yarısı Bahçeleri” ile açılan “Spiritual Instinct”de gayet belirgin bir rif anlayışı sunuyor. Öyle ki, yayınlanan ilk single “Protection”da MASTODON, ikinci single “Sapphire”da ise neredeyse BARONESS’i akıllara getiren rifler duymak mümkün.

Bunun yanı sıra “Spiritual Instinct”de açıkça hissedilen bir “kendiyle hesaplaşma” havası da var. Albüm kendi içinde bir mücadele, bir çatışma barındırıyor. İsminden de anlaşılacağı gibi insanın içindeki ruhani içgüdüleriyle olan etkileşimini konu eden albüm, bu mücadeleyi yansıtabilmek adına daha bir silah görevi gören, çatışma bileşeni görevi üstlenen riflere yaslanıyor. Majör ve minör gamların sürekli iç içe kullanıldığı albüm, bu yönüyle de önceki ALCEST albümlerinin sahip olduğu nostaljik, umutlu, dalgalı ruh hâlini yansıtıyor.

Son olarak da albümün prodüksiyonundan bahsetmek istiyorum. “Spiritual Instinct”de gerçekten enfes bir prodüksiyon var. Üst üste binen onca katman o kadar güzel ayrıştırılıyor, her enstrüman öylesine temiz geliyor ki sırf bu yönüyle bile albüm insana umut veriyor, gözünü gönlünü açıyor. Şu “Protection”ı açın ve iyi bir kulaklıkla yüksek sesle dinleyin. Bu ne kadar canlı ne kadar organik bir trampet sound’udur, gözünüzü seveyim. Winterhalter’in her vuruşunu ayrı ayrı yanı başımızdaymış gibi, içimizde yankılanıyormuş gibi hissetmek cidden harika.

“Spiritual Instinct” çok iyi bir albüm. Bu konuda fazla kafa yormaya gerek yok. Neige ne yaptığını çok iyi yapıyor ve önceki işlerinden farklı tatlar kattığı bu albümü de %100 ALCEST yapmayı başarıyor. Bunun sebebini Neige’in gerçek anlamda iyi bir insan ve gerçek bir sanatçı oluşuna bağlıyorum. Gitarını eline aldığında belli ki çok odaklanmış bir ruh hâliyle beste yapıyor ve müzikal vizyonunu renkten renge atlayarak yansıtıyor. “Spiritual Instinct” önceki ALCEST albümlerinin aksine son derece sade, düz ve siyah bir kapağa sahip olabilir, ancak içeriğinde pek çok renk, pek çok doku olduğu gün gibi ortada.

8/10
Albümün okur notu: 12345678910 (8.72/10, Toplam oy: 57)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
2019
Şirket
Nuclear Blast
Kadro
Neige: Vokal, gitar, bas, klavye
Winterhalter: Davul
Şarkılar
1. Les jardins de minuit
2. Protection
3. Sapphire
4. L’île des morts
5. Le miroir
6. Spiritual Instinct
  Yorum alanı

“ALCEST – Spiritual Instinct” yazısına 5 yorum var

  1. Alondate says:

    Yine guzel bir kritik olmus Ahmet abi ellerine saglik. Albumu ben de begendim fakat artik neige reisin souvenirs d’un autre monde gibi damar oglu damar sarkilar yapmamasi beni uzuyor. Daha aydinlik bir alcest var artik. Bunu da sevdim ama ne bileyim…

  2. Melkor says:

    Çok iyi bir albüm fakat riff bakımından ne kadar çeşitli ise o alıştığımız alcest muazzamlığı bakımından o kadar monoton kalmış. O açıdan kodama bile daha öndedir herhalde. Bu dediğim çok iyi albüm olduğunu gerçeğini değiştirmiyor.

  3. ytncl says:

    İlk üç şarkı muhteşem. Albümün ikinci yarısı da böyle devam etse, 10/10 olurdu. Şimdilik 8 demekle yetiniyorum.

  4. Hail Augustus says:

    Harika albüm, kulağıma ilaç gibi geldi ama Kodama kadar beğenmedim.

  5. Rashid says:

    Spiritual Instinct daha çıkmadan Nuclear Blast’e geçtiklerinde bir kısım fanlar uzun süre zırvalamışlardı. Ama ortaya çıkan albüm bir kez daha gösteriyor ki, Neige sırf para yüzünden müziğini değişecek bir tip değil. Mis gibi bir çalışma olmuş, insan dinledikce bi kendine geliyor. Bu arada hep Fransızca okuyun lan siz. Bir an düşündüm de Alcest müziğine ingilizce hiç olmazdı. İyi ki hep ana dilinde okumadan yana olmuş Neige.

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.