Yepyeni REVOCATION albümü “Great is Our Sin”den herkese merhaba. REVOCATION’la ilk tanıştığım an hissettiğim şeylerin %100′ünün olumlu olmasıyla başlayayım. Gerçekten de grubun tazeliği, açlığı, yırtıcılığı, sempatikliği, kısacası her şeyi, bu tür müziklerden hoşlananlara adeta “bizi sevin” diye bağıran cinstendi. Gitar kullanımından genel karakterin gazlılığına, rif yazımındaki zevk sahibi yaklaşımdan solo kalitesine kadar REVOCATION pek çokları için taze bir nefesti.

Üç kişi başladıkları yolculuğunda basçısını ve davulcusunu değiştiren ve bir de yeni gitaristi bünyesine katan David Davidson ve… Ve’si yok; ilk kadrodan bu yana sadece David kaldı, ki o da zaten REVOCATION’ın ta kendisini oluşturuyor. Yine de, gruba 2011′de katılan ARTIFICIAL BRAIN (dinlemediyseniz dinleyin) insanı Dan Gargiulo’nun da gruba çok şey kattığı ortada.

“Deathless” ile sertliği ekstra tel dünyasının ezici ama nispeten ağır dünyasına giren REVOCATION, önceki albümlerindeki ateşi biraz olsun kaybetmiş ve övgünün yanında yergi de almıştı. “Deathless”ı heyecanı az bulanlardan biri de bendim. Her ne kadar gruba yönelik sevgimde ve ilgimde bir azalma olmadıysa da, REVOCATION’ın bu şekilde devam etmesini istemediğim de kesindi. “Revocation“ı baya seven bir dinleyici olarak, grubun en azından o seviyede ilerlemesini temenni ediyor, “Empire of the Obscene” ve “Existence is Futile” günlerine dönülmesi ihtimalini ise salyalar saçarak bekliyordum.

“Great is Our Sin”i 20 küsür kez dinlemiş bir insan olarak, anafikri ilk andan verebilirim: Bildiğimiz “o” REVOCATION geri döndü.

Evet, ilk iki albümdeki köpek gibi yardıran teknik ve yırtıcı rif karakteri, aşmış sololar, hayvani davullar; kısacası REVOCATION’ı REVOCATION yapan teknik thrash anlayışı ve yan etmenlerle zenginleşen o nefis müzik tekrar bizlerle. “Great is Our Sin” çok açık şekilde “Deathless”tan daha heyecan verici, daha sevilesi, daha ilham verici bir albüm.

Öncelikle, günümüz metal dünyasının en yetenekli, zeki ve iyi fikirlere sahip gitaristlerinden David Davidson’ın şarkı yazımı, riflerin bir araya getirilmesi, tansiyon yaratma konusundaki hünerleri belki de hiç olmadığı kadar jilet keskinliğinde. “Dismantle the Dictator ruhu” olarak özetleyebileceğim bu anlayış, “Great is Our Sin”i coştukça coşan ve özellikle de gitar çalıyorsanız sizi hop oturup hop kaldıran bir albüme dönüştürüyor. Dağılan 3 INCHES OF BLOOD’dan gelen davulcu Ash Pearson’ın pek sevdiğimiz eski davulcu Phil Dubois-Coyne’u aratmadığı albümde, ikili vokal saldırısının da eklenmesiyle topyekun bir öküzlük hakim oluyor. Şarkıların akılda kalıcılık oranı ilk iki albüm kadar olmasa da, ona gerçekten yakın ve bu bile REVOCATION’ın başarılı bir iş ortaya koyduğunun göstergesi. Bunların yanı sıra, grubun bu albümde çok net şekilde iyi kullandığı clean vokaller de “Great is Our Sin”in diğer bir artısı. İlk andan biraz olsun TRIVIUM hissi verse de, Profanum Vulgus’taki clean vokaller falan cidden aşırı iyi olmuş ve müziğe baya zenginlik katmış. Aynen devam edin babuşlar.

İş arka arkaya süper rifler dizmekle bitseydi, sevdiğimiz grup sayısı çok daha fazla olurdu. Ancak olayın bununla sınırlı olmadığı hepimizin malumu. İşte REVOCATION’ın değeri de buradan geliyor; grup elindeki silahları hem çok akıllıca kullanıyor hem de genel anlamda atmosferin altını doldurmak suretiyle (Crumbling Imperium) havada kalmayan bir işe imza atıyor. “Revocation”dan beri daha görünür olan ve özellikle atonal ve dezonant tatların da REVOCATION müziğine katılmasında, ikinci gitarist Dan Gargiulo’nun da payı var diye düşünüyorum.

Neticede “Great is Our Sin” çok iyi bir albüm. Zevkle dinlenen, ilham veren, REVOCATION’ın değerini bir kez daha gösteren ve cayır cayır bir metal albümü dinlemek isteyen herkesin bir şeyler bulabileceği, gayet keyifli bir albüm.

Not: David Davidson metal dünyasında giydiği grup tişörtü seçimine en çok hasta olduğum insan. GORGUTS, DISENTOMB, DEATHSPELL OMEGA, GHOUL, GOATWHORE, TOXIC HOLOCAUST, DEATH, FORBIDDEN… Cansın Deyvit.