Tek nefeste albümünü yazdırabilecek kadar manyak bir grup Brujeria. Başlarda Meksikalı oldukları sanılan, aslında California’da Dino Cazares’in (Fear Factory gitaristi) yan projesi olarak ortaya çıkan, sonradan kadrosuna Jeff Walker (Carcass), Nicholas Barker (Cradle of Filth – Dimmu Borgir), Shane Embury (Napalm Death) gibi tanıdık isimleri de katmış, hakkında birçok dedikodu yaymış, piskopat üyelerden oluşan bir grup. Önce haklarında yayılan bu manyaklıkları anlatmaya başlayaraktan en son albümün müzikal özetini yapıp kapatmayı düşünüyorum kritiği. Haydi başlayalım.

1989’da California’da Dino Cazares tarafından kuruluyor grubumuz. O dönemlerde Latin Amerikalı metalcilere karşı bir önyargı, bir baskı olduğundan ve dönemin tüm türdeş grupları İngilizceyi ana lisan bellemiş olduğundan grup ilk anarşik tavrını “Niye İspanyolca söylemeyelim?” olarak ortaya koyuyor. Bir diğer çılgın kararlarıysa atarlı, giderli yapmak istedikleri müziğin ruhuna kendilerinin de uymalarıyla oluşuyor. Bunu o kadar iyi başarıyorlar ki, yıllarca grubun FBI tarafından aranan Meksikalı uyuşturucu kaçakçılarından oluştuğu, kendilerini gizlemek için takma isim kullandıkları, tanınmamak için bandana taktıkları dedikodusu dönüp duruyor etrafta. Hiçbir konser, röportaj, demeç vermemeleri de milletin merağını artırdıkça Brujeria piyasada daha çok duyulur hâle geliyor. Komik olan tarafsa grubun anarşist tavrı ve tavizsiz sözleri hakikaten planlanmış şeyler olmasına rağmen bandana takıp fotoğraf çektirme olayı bilindik elemanların kimliklerini saklayıp beleşe çaldırabilmekten kaynaklanıyormuş(-muş dedim çünkü emin değilim). Sonradan takke düşüp kel göründüğünde dahi Cazares “Belki artık herkes bizi tanıyor, ancak bandanalar grubun ruhunu temsil ettiğinden takmaya devam edeceğiz” tarzında açıklamalarda bulunduysa da iplenmiyor tabii.

“Matando Güeros” grubun ilk albümü olmasının yanı sıra yukarıda saydığım grubu farklı ve çekici kılan tüm etmenleri de başlatan albüm olduğundan grubun en önemli eserleri arasında yerini alıyor. Konusunu uyuşturucu alım satımındaki manyaklıklardan alan albümün oluşturduğu en büyük yankı şüphesiz ırkçılıkla ilgili demeçlerinden kaynaklanıyor. “Güero” kelimesi Meksika İspanyolcasında beyaz tenli insanlara hakaret amaçlı söylenen argo bir söz olarak geçiyor kaynaklarda. Ayrıca albümün kapağının da oldukça ilginç bir hikayesi var. Bir uyuşturucu alım satımında öldürülen Teksaslı “Mario Rias” adlı gencin kafası olduğu rivayet edilen söz konusu kelle daha sonra grubun “Coco Loco” (Çılgın Kafa) adını vermesi suretiyle grubun amblemi hâline geliveriyor. Albüm sürekli olarak beyaz tenlileri öldürmeye yönelik ırkçı söylemler barındırdığından (biraz da grindcore gibi hayvansal bir müzik olduğundan) çoğu yerden tepkitopluyor tabii ki.

Bu denli yankı uyandıran albümün bizi ilgilendiren müzikal kısmına geçiş yaparsak saf, leş, ezip geçen,sert bir grindcore eseri görüyoruz karşımızda. Albüm sadece imaj ve konsept olarak değil müzikal olarak da Brujeria standartlarını belirleyen cinsten. Tür içerisinde yeni bir şeyler yapma kaygısı barındırmaksızın; albüm, agresif-taviz vermeyen rifflerle ve davulda enerjik bir performansla kulağınıza saldırısını sürdürürken vokal performansı dudak uçuklatmasa da (hatta bence tekdüze olsa da) yeteri derecede hayvani ve gaza getirici. Ayrıca albümün prodüksiyonunun boğuk olması da atmosferi yaratma adına gerçekten harika bir iş görmüş. Grubun bu denli konuşulmasına sebep olacak şarkı sözlerine zaten yeterince değindik ama müzikal olarak o denli iyi(iyi derken sorunlu, hastalıklı olma derecesi yüksek manâsında) destek vermiş ki üyeler, insanların hakikaten de grup üyelerinin işledikleri manyakça suçlar varmış gibi görmesine şaşmamak gerek.

Öne çıkanları verelim. Kısa bir albüm olan “Matando Güeros”un en uzun parçası olan “Verga del Brujo” , her anıyla bir grindcore eseri olan “Leyes Narcos” , 42 saniyelik yıkım “Satan Luica” , hızlı ve öfkeli “Chingo de Mecos” albümün zirve noktaları olarak benim aklımda kalanlar.

Bitirelim. Piskopat bir kadrosu olan ve iyi bir müzisyenlik barındıran “Matando Güeros” bir ilk albüme göre oldukça ses getiren cinsten. Grubun hem imaj hem de müzikal yapı açısından kendini oluşturduğu albümün kapağı dolayısıyla Amerika’nın birkaç yerinde satılamadığını ve sansürlenmiş versiyonuyla piyasaya sürüldüğünü de burada belirtelim. Bundan sonraki Brujeria albümlerinde grup asla bu kadar enerji patlaması olan bodos bir albüm yapmadıfakat en azından konsept olarak bu albümün vuruculuğundan ve ihtişamından vazgeçememiş olacaklar ki sürekli olarak milleti gaza getirecek, tepki toplayacak konuları işlemeye devam ettiler ve bugünkü hâllerini aldılar. Hastalıklı insanların metale kazandırdığı onlarca albümden biri olan “Matando Güeros”u (25 dakikada koştura koştura yazdıktan sonra) grindcore seven herkese tavsiye ediyorum.