# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
THE OFFSPRING – Ixnay on the Hombre
| 11.04.2010

Ver coşkuyu.

Punk rock sıklıkla dinlediğim bir tür değildir. Türün derinliklerine dair bilgim, tecrübem kısıtlıdır. Şu an bu yazıyı okumakta olan ve tarza dair benden çok daha bilgili pek çok insan mutlaka vardır. Ama bu albüm, ilginç şekilde hayatta en çok sevdiğim albümlerden biridir. Yazıyı okumaya devam edecekler için söyleyeyim, az sonra punk rock’ı çok az bilen birinden bir punk rock yazısı okuyacaksınız. Haydi rastgele.

İlk iki albümünde daha çiğ bir punk yapan THE OFFSPRING, türü takip eden herkesin başucu albümlerinden biri olan “Smash”le patlamıştı bildiğiniz gibi. Birden fazla ülkede multi platin plaklarla donatılan “Smash”, grubun ilk iki albümünden daha cilalı, daha “piyasa”, ancak “davayı satmayan” bir albümdü. İçinde türün marşları haline gelen pek çok şarkı bulunduran “Smash”in ardından THE OFFSPRING’in ne yapacağı merak ediliyordu, zira türün özellikleri gereği, deneyler yapılacak, beklenmedik etkilenimlerle zenginleşecek bir müzik yapmıyordu THE OFFSPRING.

“Ixnay on the Hombre”yi 1998 yılında, üniversite sınavına hazırlandığım zamanlarda duydum ilk olarak. Sebebini bilmediğim bir şekilde albüme aşık oldum ve o yıl boyunca neredeyse her gün dinledim. Dershane-ev-okul-özel hoca dörtlüsü arasında gidip gelirken kulağımda hep bu albüm vardı. “Ixnay on the Hombre” kasedinin olduğu walkman’in pil kapağından içeri sürekli yeni şeyler girip çıktı, ancak kasedin koyulduğu kapakta duran şey hiç değişmedi.

“Ixnay on the Hombre”, birbirinden akılda kalıcı parçalarla dolu bir albüm. Olabildiğine sevilesi vokal melodileri ve gitar rifleriyle dolu, ancak olayı sadece enerjik olalım zıplayalımla özetlemeyen, bayağı sağlam duygu da barındıran bir çalışma. DEAD KENNEDYS insanı Jello Biafra’nın “uyarı” konuşmasıyla açılan albüm, içinde grunge’ın umutsuz havasına göz kırpan Gone Away ve Amazed gibi, neredeyse bir VAN HALEN şarkısı gibi başlayan I Choose gibi, eğlencenin doruklarında gezen ska tadındaki Don’t Pick It Up gibi farklı yapılarda pek çok şarkı barındırıyor. Dexter Holland’ın gerçekten de okumaya değer sözleriyle dolu olan albüm, Noodles’ın yazdığı zeki riflerin dışında gayet ön planda olan bas gitar kullanımıyla da dopdolu bir havaya bürünüyor.

Grubun en büyük hitlerinden olan All I Want, duyulduğu anda eşlik etmeye başlayacağınız Me & My Old Lady, kasten aptalca yazılmış söyleriyle albümün en gaz parçalarından olan Cool to Hate, hepsi dinlemesi birbirinden zevkli, çaldığınız ortamı bir anda panayır yerine döndüren şarkılar.

Görüldüğü gibi fazla birikimim olmayan bir konudan, çok da doyurucu olmayan bir şekilde bahsetmeye çalıştım. Olayın Black Flag’lere, Bad Religion’lara varan yönlerinden falan bahsetmeyi de isterdim, ancak tesis yetersizliğinden dolayı bu kadarıyla yetiniyoruz. Olsa dükkan sizin. Şöyle bir bakıldığında, “Ixnay on the Hombre” THE OFFSPRING’in “Smash” ile “Americana” arasında yapabileceği en iyi geçiş albümü olarak görülebilir. THE OFFSPRING dendiğinde adı en son anılan albümlerden biri olsa da, elbette ki “Smash” kadar önem taşımasa da, bu albümü çok seviyorum. Grubun “Americana” ve sonrasındaki haliyle karşılaşmış ve hoşlanmamış olanlara, -sadece bir müzik sever olarak- “Smash”le birlikte bu adı az anılan albümü de dinlemelerini öneririm.

Zor oldu ama yazdım. Hata ettiysek, saçmaladıysak affola.

7,5/10
Albümün okur notu: 12345678910 (8.27/10, Toplam oy: 49)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
1997
Şirket
Columbia/Epitaph
Kadro
Dexter Holland: Gitar, vokal
Noodles: Gitar
Greg K.: Bas
Ron Welty: Davul
Şarkılar
1. "Disclaimer"
2. "The Meaning of Life"
3. "Mota"
4. "Me & My Old Lady"
5. "Cool to Hate"
6. "Leave It Behind"
7. "Gone Away"
8. "I Choose"
9. "Intermission"
10. "All I Want"
11. "Way Down the Line"
12. "Don't Pick It Up"
13. "Amazed"
14. "Change the World"
  Yorum alanı

“THE OFFSPRING – Ixnay on the Hombre” yazısına 18 yorum var

  1. Exorsexist says:

    bu albümünden hiç bi şarkıyı hatırlamıyorum fakat 2bin yılıydı galiba Americana albümleri çıkmıştı almıştım. Bikaç kere dinleyip kuzene vermiştim. O vakitler Red hot chili peppers’ın californication’ı bile alıp dinlemiştim ama şimdiki hallerinden daha kaliteliydi.

  2. pacerized says:

    offspring’in son adam gibi albumudur benım gozumde de. gone way ve amazed gibi karanlık sarkılar yapmayı bıraktılar zaten sonraları, sankı ruhları alınmıs gıbı oldu.

  3. Ömer Kuş says:

    Zamanında ne dinledik bu albümü be. İlk olarak Americana’yla başlamıştım da sonradan geriye gitmiştim Smash’e doğru. Americana çok piyasa albümdür falan filan da, Pay the Man denen bir olgu var, dikkatlerden kaçmamalı.

  4. Serkan Mutlu says:

    Ahmet, peki sorarım sana, bu “Ixnay” nasıl okunur? Bu çelişki beni öldürecek…

    Ahmet Saraçoğlu

    @Serkan Mutlu, önemli bi konuya parmak bastın. Şöyle ki, İngilizce’de Pig Latin denen ve sessiz harfle başlayan kelimelerin ilk ve son hecelerinin yerlerinin değiştirilip sonuna da “ay”eklenerek telaffuz edildiği bir tür kelime oyunu/konuşma tarzı vardır. Çocukları eğlendirmek için büyükler bazen öyle konuşur çocuklarla. Biraz bizim kuş diline benzer.

    Misal, “happy” yerine “appy-hay”, “table” yerine “able-tay” demek gibi.

    “Ixnay” de “nix” kelimesinin Pig Latin halidir ve İngilizce’de günlük dilde de yerleşmiş birkaç Pig Latin kelimeden biridir. “İksney” diye okunur. “Nix” bir şeyi iptal etmek, reddetmek, vardan yok etmek demek. Hombre (“ombre” okunur) de İspanyolca “adam” demek, ama İngilizce’ye de argoda “adamım, oğlum” olarak geçmiş bi kelime. Bizim Kürtçe’de “oğlan, genç delikanlı” demek olan “kıro”yu bir argo olarak kullanıyor olduğumuz gibi.

    Sonuç olarak “Ixnay on the Hombre”, kaba ifadeyle “Fuck the Man / Fuck Authority” gibi bi anlama geliyor.

    Serkan Mutlu

    @Ahmet Saraçoğlu, şu an bayağı aydınlandım lan :)

    Yüreğine sağlık. +REP

  5. Ugur says:

    The Offspring ile ilk kez Americana ile tanışan çok insan var heralde.Ben de bunlardan biriyim evet :)

  6. janslore the celebrity says:

    sevmem, sevdirmem, seveni de hiç sevmem.

    Ugur

    Önyargı, önyargı, önyargı.

    janslore the celebrity

    haklısın, haklısın, haklısın.

  7. Ufuk says:

    bir daha asla smash gibi albüm yapamadılar, bu da ondan sonra en iyi albümleri bence.

    bir de biz smash’in dumanı üstünde zamanlarını hatırlayan ekip olarak ixnay’le offspring dinlemeye başlayanlarla dalga geçerdik ortaokuldayken falan, “oğlum tazesi varken öyle hormonlu şeyler mi yenir len” falan diye. yıllar sonra bir arkadaş demişti ki, sonradan adamları ilk americana’yla öğrenenler bile çıkmış, hem de bunlar ezici çoğunlukmuş, onlar da fast food jenerasyonu oluyor herhalde.

    Ufuk

    oy oy, diğer yorumları okumadan direk yazmaya başladım, şimdi yukarıdakileri gördüm de, millete laf sokar gibi olmuş :) kimse üstüne alınmasın. o zamanlar belli şeyler dinleyip belli yerlerde takılan bir kısım poser gençliğe ithafen yazıldı bunlar.

  8. Olaya piyasa olmadan önce ki son albümleri diye bakmayın eğer gerçek bi Offspring fanıysanız grubu Self-Titled’ından Rise And Fall’ına kadar her albümü ile seversiniz. Zaten adamların her albümü ayrı bi dünya ( en azından benim gözümde ) Ha Smash dönemine falan da dönmelerini istemem saçma olur zaten. Bu adamlar Hep Smash tarzı albümler cıkarsaydı bu sefer burda Offspring’in kendini tekrar ettiği hakkında yorumlar yapılırdı bundan adım gibi eminim. Farklı şeyler yapmaları kötü değil bence. Hem sonucta adamlar bundan para kazanıyor saf Punk’a kayarlarsa para kazanamazlar yalan mı ? :) Birbrini tekrar eden hep aynı tarzda albümler yapan Punk gruplarına bakın hepsi batık vaziyette. Özet olarak Smash dönemine dönmesini istiyorsak acar dinleriz Smash’i olur biter arkadaşlar :)

  9. gone away her dinlediğimde mahvediyor.

    ismail vilehand

    @Ashes of the Wake, süper şarkı.

    Ashes of the Wake

    @ismail vilehand, ffdp coverıyla tanımıştım şarkıyı ikisinin de hastasıyım. ilginçtir ki offspring’i çok uzun süredir bilmeme rağmen albümlerine dalmamıştım.

    ismail vilehand

    @Ashes of the Wake, FFDP coverını şimdi duyuyorum. Merak ettim.

    ismail vilehand

    Dinledim sevmedim. Çok sakin çalmışlar.

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.