# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
ASPHYX – Death… The Brutal Way
| 08.08.2009

Açın ağzınızı…

Tek başına doom metal, sarımsaklı mayonezi olmayan patates kızartması gibidir. Efendime söyleyeyim heavy/doom, epic doom, epic heavy/doom ya da doom/death metal dendiğindeyse akan sular durur. Ve de bu işi yıllardır layıkıyla yapan en iyi gruplardan biri Hollandalı Asphyx’tir. Türk olduğumdan duymadığım gururu Hollanda’dan çıkan death metal grupları için duyuyor olmam da muhtemelen, hastanede Hollandalı bir çiftin çocuğu olarak doğmam ama hain bir hemşire tarafından nüfusumda kayıtlı olduğum anne babaya verilmem yüzündendir.

Asphyx, yirmi küsür yılı devirmiş, çeşitli nedenlerden (kanı bozuk bu Hollandalı müzisyenlerin, dağılıp dağılıp birleşiyorlar; kızım Asphyx sana söyledim gelinim Gorefest sen anla) 2000 yılında “On The Wings of Inferno” albümünü kaydettikten sonra dağılmıştı. Kariyerinin en iyi albümü “Last One On Earth” sonrasında kaydettiği her albümle olduğu yeri pekiştiren, gittikçe doom elementlerini müziğine daha fazla yediren, melankolinin dibine vuran bu efsane grubun dönüşünü, geçtiğimiz yıl çıkardıkları EP’de, albüme ve EP’ye adını veren şarkıyla Celtic Frost cover’ı olan (Century Media’nın 20.yılı şerefine çıkardığı çift cd’lik nefis cover compilation’ı için kaydettiği) Os Abysmi Vel Daath ile ailecek kutlamıştık. Şarkıyı işiten her fakirin umudu olan albüm nihayet haziran sonunda çıktı da hepimiz resmen soğuduk.

Bunca birikime, verilen sekiz senelik ara ve bu uyuşturucu problemleri de eklenince ortaya böyle bir albüm çıkmış. Herkes bir tarafa, Martin Van Drunen metal dünyasının kesinlikle en karakteristik, en iyi vokallerinden biri. Yakın tarihlerde yayınlanan all star projesi Hail Of Bullets’ta da vokal olan Van Drunen’in onca sene bekleyip de böylesine iki muhteşem albümle dönmüş olması kariyerinin zirvesinde olduğunun kanıtı.

Eski Asphyx kayıtlarına nazaran prodüksiyon anlamında da grubun çıkardığı en muhteşem iş bu. Frank Klein Douwel’in kaydettiği albümün mix işlerini bilin bakalım sitemizde 9 ve üzeri verilen pek çok albümde parmağı olan hangi hayvan herif yapmış? Hep birlikte söylüyoruz: Dan Swanö. Daha fazla övgü dizip de kendisinin kıçını kaldırmak istemediğimden prodüksiyonla ilgili diyeceklerimi burada bitirip albümün muhteviyatına değinmek üzere bir sonraki paragrafa geçiyorum.

Elimizde toplamda yaklaşık elli dakikayı bulan, biri enstrümantel on şarkı var. Şarkılardan biri az yukarıda değindiğim kült Asphyx albümü “Last One On Earth”te yer alan Asphyx (Forgetten War)’in devamı. İlki zaten yeterince tırmalıyordu etimizi kemiğimizi, ikincisi paramparça ediyor. Özellikle sonlarına doğru dünyanızı tam anlamıyla karartıyor. Açılış şarkısı Scorbutics aynı zamanda çıkış şarkıları ve başladığı anda küfürleri de üzerine çekiyor. Aklı yerinde olan, allahı kitabı olan adam böyle şarkı yapmaz. Yapsa da öyle şarkı başlangıcı olmaz. Hadi diyelim oldu bir kâfirlik, yaptı bir beynamazlık da kaydetti şarkıyı, albümün başına koymaz.

Genel olarak şarkılar oldukça hızlı ama bir anda, benim diyen doom grubuna gitarını da bagetini de kemirtebilecek kadar yavaş bölümlere geçebiliyor. Her noktada eşsiz bir atmosferin içindesiniz ve çarpıp durduğunuz çeperler sizi o atmosferin içine daha da çekiyor. Her bir şarkı geçmişte var olduğunu düşündüğünüz öfkenin ve bunalımın aslında tam olarak ne olduğunu gösteriyor. Güçlü soundun da etkisiyle bu albümden önce ne dinliyor olursanız olun bir anda o karanlık atmosfere giriveriyorsunuz. Bu kimi zaman Black Hole Storm şarkısındaki gibi piyano eşliğinde ve çok ağır şekilde, kimi zaman Death… The Brutal Way ile biraz daha orta hâlde, kimi zamansa Eisenbahnmorser gibi sizi ürküterek oluyor.

Hayvani güzellikle yazılmış alt yapısına ince ince işlenmiş rifleri ve altınıza kaçırmanıza sebep sololarıyla bir anda çamura saplanıp kalıyorsunuz. “Üstüm başım kirlendi,” tepkisi değil de canınızı kurtarma kaygısına düştüğünüz tipten bir çamur bu.

Albümün sınırlı sayıda (666 tane) çoğaltılan özel basımlarında 2007 yılında Almanya’da gerçekleşen Party San festivalindeki performanslarının bulunduğu bonus DVD de bulunuyor. Muhtemelen bu basımları bulmak artık mümkün değil ama malûm sitelerde bu konserin görüntülerini bulabilirsiniz ve albümü dinleyip sevmişseniz izlemeniz için özellikle ısrar ediyorum. İlk iki albümden toplamda on bir şarkının çalındığı konserde bu muhteşem dönüşlerinin tüyolarını göreceksiniz.

Asphyx kariyerinin en iyi albümüyle bizlere açın ağzınızı, sıçmaya geldim diyor. Bendeniz başım gözün üstüne deyip her ölümlü fanı gibi saygı duruşundayım, sizi de davet ederim.

Ayşe Nur

9,5/10
Albümün okur notu: 12345678910 (8.48/10, Toplam oy: 77)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
2009
Şirket
Century Media
Şarkılar
1. Scorbutics
2. The Herald
3. Bloodswamp
4. Death…The Brutal Way
5. Asphyx II (They Died As They Marched)
6. Eisenbahnmorser
7. Black Hole Storm
8. Riflegun Redeemer
9. Cape Horn
10. The Saw, The Torture, The Pain
  Yorum alanı

“ASPHYX – Death… The Brutal Way” yazısına 6 yorum var

  1. b says:

    Bu albümden bir şarkı dinlemiştim daha doğrusu dinletmişlerdi:) ve hemen oracıkta kesin bu şarkının ve dolayısıyla bu albümün usta ellerden çıktığını anladım. Biraz araştırdıktan sonra bu ismin Dan Swanö olduğunu öğrendim ama tabii ki şaşırmadım. Diğer şarkıları da dinleyince daha da tatmin oldum. Üst seviye bir albüm olduğu kesin ama kimler tarafından bişlinir ve yüceltilir orasını bilemem. Dinlemek lazım. Sihirli cümlelerle bu kritiği yazan hanımefendi gibi bizde saygı duruşundayız efendim.:)

  2. hysteresis says:

    van Drunnen’in vokaliyle giren albüm olmaz olsun lan. Yazıktır, günahtır bu insanlara da… Gorefest – Revolt girişi ve Gece Yolcuları vokalistinin her vokale girişinden sonra, korktuğum şarkı/albüm girişleri arasına bu da girdi.

    Albüm çok bomba, özellikle de Hail Of Bullets’ın gazını kesemediği bünyeler için bire bir.

  3. Samet Özgüler says:

    Nedense bugün yazdım ancak bu yazıyı 2 yıldır neredeyse 2 haftada bir okuyup iç geçiriyorum,bu kadar güzel yazılır mı diye.Helal olsun,gerçekten.Diyecek başka laf bulamıyorum.

  4. liverpoop says:

    Baba bu muhteşem guruba başka albüm incelemeleri de lazım, bundan sonra çıkardıkları diğer iki albümleri de çok iyi, çok iyi grup be niye bu kadar az dinleniyor bunlar amk?

  5. OblomoV says:

    En iyi dönüş albümlerinden biri, muazzam bir sound. İşin içinde Dan Swanö olduğunu öğrenince ”vay keranacı, yine atmış imzasını” dedim. Özellikle paslı ustura misali gitar tonuna bayıldım. Ve Martin van Drunen’in ciğerleri deşen vokali olayı tamamlıyor.

  6. ismail vilehand says:

    Şu albümü dinlerken çoraplarını çıkarıp E5 yolunun kenarındaki çimlere uzanarak kırmızı Tuborg içen dayılar gibi zevk alıyorum.

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.