Black metalin diğer alt türlerden farklı olarak bir tavır ve bir duruş benimsediğini ve farklı bir dışavurumculuk barındırdığını söylemek için metal dediğimiz şeyin farklı alt türlerinin görsel yansımalarına bakmak bazen yeterli olabiliyor. Metalin tüm alt türleri içerisinde albüm kapağına logo koymamayı, albüm adını yazmamayı, şarkılara isim yerine numara vermeyi, grup üyelerinin kimliklerini gizlemeyi en çok seçen tür tartışmasız şekilde black metal.

Bunun sebebinin black metalin tekil bileşenlerinden çok bu bileşenlerin ortak bir amaca ve bir duruşu hizmet ettiği bir yaklaşımla ilerlemesi olduğunu söyleyebiliriz. Bu mutlaka “black metalin bir felsefesi vardır” ifadesi üzerinden ilerlemek zorunda değil, ancak bana kalırsa black metal metal türleri içerisinde somutluktan çok soyutluğa en çok yaklaşan ve kendisini oluşturan unsurlar çekilse; vokaller, gitarlar, davullar bildiğimiz anlamda black metal kimliğinden koparılsa ve başka şekillerde ifade edilmeye çalışılsa bile, sadece hissiyat olarak yine kendi kimliğini yansıtabilecek bir sanat dalı.

Bugünkü konuğumuz olan BLOOD ABSCISSION da hangi ülkeden çıktığı ve kim tarafından kurulduğu belli olmayan bir black metal grubu. BLOOD ABSCISSION ile ilgili bilgilerimiz 2023 yılında kurulduğu, aynı yıl “I” adlı ilk albümünü çıkardığı ve sadece Astor Solis takma adından dolayı bir ihtimal Yunan bir müzisyen tarafından yapılmış olabileceğini düşündüren bir grup olduğuyla sınırlı. Kendi imkânlarıyla çıkardığı ilk albümü “I”daki ışığı gören Debemur Morti Productions Tarafından anında kapılan BLOOD ABSCISSION, fazla gecikmeden ikinci albümünü de ortamlara saldı.

Tıpkı ilk albümde olduğu gibi yine endüstriyel havaya sahip logosuz, yazısız bir kapakla sunulan “II”, bu sayede BLOOD ABSCISSION’ın soğuk ve duygulardan arındırılmış gibi gözüken müziğini de iyi şekilde yansıtıyor diye düşünüyorum.

BLOOD ABSCISSION’ın müziğinde Kendine has genel bir karakter olsa da dinlerken akıllara gelebilecek çeşitli referanslardan da söz etmek mümkün. “Bunların başında şu geliyor” şeklinde net bir örnek vermek zor, ancak şarkıların çeşitli yerlerinde WATAIN’in kendine has zehirli ve uğursuz havasını, DER WEG EINER FREIHEIT’ın nefessiz bırakan yoğunluğunu veya MARE COGNITUM’un derin atmosferini bulmak mümkün. Bu atmosfer hiçbir zaman müziğin keskinliğini azaltacak, black metal hissini törpüleyip ortaya havadar pasajlar çıkaracak düzeyde değil.

Ne var ki ortada dümdüz bir raw black metal de yok ve BLOOD ABSCISSION’ın 2 albümdür sürdürdüğü başarısının sebebi de bu dengede yatıyor kanısındayım. Black metal dünyasındaki bazı gruplar bu türün farklı karakteristik özelliklerini öne çıkararak kimliklerini oluştururken, bazıları da black metale dair farklı bileşenleri bir arada kullanarak yol alıyorlar ve belki çok ayrıştırılır ve öne çıkar bir müzikal kimlik yaratmasınlar da daha genele hitap eden ve black metali bir bütün halinde ele alan bir tavırla bu türün etinden sütünden yararlanıyorlar. “II”yu, dolayısıyla BLOOD ABSCISSION’ı dinlerken hissettiğim başlıca şey bu. Söylemek, dışarı boşaltmak, dışa vurmak, kusmak istediği şeyleri black metali bir tuval olarak kullanarak söyleyen, dışarı boşaltan, dışa vuran ve kusan bir müzisyen. Böyle olunca ister istemez detaylara inmek yerine geneli değerlendirmek daha mantıklı oluyor diye düşünüyorum. Gitar kullanımı, rif ve melodi yazımı, vokaller, davullar hepsi de bu amaç doğrultusunda, Black metalin tekil bir tarafını öne çıkarma amacı gütmeden topyekûn yardırıyorlar. Bunu yaparken yeri geliyor acısını, ızdırabını sergiliyor; yeri gelince öfkesini ve isyanını öne çıkarıyor ve albüm sona erdiğinde elimizde ne yaptığını bilen bir müzisyenin zihninden çıkmış gayet zengin ve yoğun bir iş kalıyor.

Black metal kendi içinde de o kadar çok alt türe sahip ki günümüzde sadece “black metal” olarak etiketlenebilecek bir müzik yapmak bu alt türlerden birine dâhil olabilecek karakterde bir müzik yapmaktan neredeyse daha zor hâle geldi. BLOOD ABSCISSION Burada işte tam bunu yapıyor. Dissonant, melodik, post, senfonik, progresif, atmosferik, ambient, teknik, raw… “II” bunların hiçbirini yansıtmıyor ve Astor Solis adlı arkadaşın zihnindeki yeri bize müzik yoluyla iletiyor. Eğer devam ederse BLOOD ABSCISSION’ın Bundan sonra kendi karakterinin daha da güçlü şekilde oturtup daha da iyi albümler yapacağına inanıyorum ve “II”nun 2025’in dinlenmesi gereken black metal albümlerinden biri olduğunu tekrarlayarak (aslında ilk kez diyorum, neyin tekrarı?) huzurlarınızdan çekiliyorum.