İtalya’nın en köklü gruplarından biri olan NOVEMBRE kısıtlı ancak sadık bir dinleyici kitlesine sahip. 1993’te kurulan grup 2007’deki “The Blue”nun ardından 9 yıllık dev bir ara vermiş, George Orwell klasiği “Hayvan Çiftliği”ni referans alan “Ursa” ile 2016 yılında geri dönmüştü. Ne var ki bu geri dönüşle birlikte grubun 9 yılın ardından tekrardan aktif hâle geldiğini düşünen masum NOVEMBRE dinleyicileri, çok yanıldıklarını yıllar geçtikçe anladılar.

NOVEMBRE “Ursa”nın ardından yine sessizliğe gömüldü ve 9 yıllık ilk arası yeterli değilmiş gibi bir 9 yıl daha ara verme yoluna gitti. Kısacası NOVEMBRE son 17 yıl içerisinde sadece 2 albüm yayınladı. Zamanında çıkardığı nefis albümler düşünüldüğünde, bu kadar kısıtlı üretim ve atıllık, grup adına elbette ki sıkıntılı bir durumdu ve NOVEMBRE’nin çok önemli bir dönemi, belki bir nesil dinleyiciyi ıskalamasına neden oldu.

NOVEMBRE İtalyanca Kasım anlamına geldiğinden grubu adı aynen yazıldığı gibi okunuyor, dolayısıyla yukarıda neden “NOVEMBRE’ın” değil de “NOVEMBRE’nin” dediğim de anlaşılmıştır.

“The Blue”nun mavişliğinin ardından NOVEMBRE yeni albümü “Words of Indigo”da da mavi bir kapak seçmiş. Mavi rengin İtalyanlar için önemi zaten malumumuz; İtalyan millî takımlarının mavi giymesi ve kendilerine “Maviler” anlamına gelen “Azzurri” adını koymaları da dâhil olmak üzere İtalya ve mavi ilişkisi ülkenin cumhuriyet öncesi dönemlerine, İtalya ve Fransa topraklarını içine alan Savoy Hanedanlığı’na kadar gidiyor.

NOVEMBRE’nin mavi sevgisinin bununla bir bağlantısı var mı bilmemekle birlikte “Dreams d’Azur” albüm adındaki “Azur” gök mavisini, yeni albüm “Words of Indigo”daki “indigo” ise çivit mavisini ifade ediyor. Zorlarsak “Ursa” kapağındaki turkuazı bile belki bu kapsamda değerlendirebiliriz.

Her daim bir saatin üzerinde uzun albümler yapmayı tercih eden NOVEMBRE’nin yeni albümü “Words of Indigo” da bu geleneği sürdüren ve grubun kendine has nostaljik tarafını her anlamda yanşatan bir çalışma. Albümdeki şarkılar geçtiğimiz 9 yılın hangi dönemlerinde yazıldı bilmemekle birlikte NOVEMBRE’nin karakteristik tınısından ve beste tarzından dolayı 2017’de yazılmış olsalardı da bu sene başında yazılmış olsalardı da çok bir şey değişmezdi. NOVEMBRE bu nedenle gerek kendine has arpejleri gerek gitar melodileri gerekse Carmelo Orlando’nun vokalleri sayesinde zaten duyulduğu anda kendini belli eden bir topluluk.

Bu nostaljik havayı pekiştiren diğer unsurlar arasında albümün masa başı işlerinin grubun ilk iki albümünün ve “Ursa”nın kaydından sorumlu üstat Dan Swanö tarafından yapılmış olması, kapağın ise 2000 sonrasındaki 6 NOVEMBRE albüm kapağını çizen efsane isim Travis Smith elinden çıkmış olması var. Yine geçmişe bir gönderme olarak, albümde baskın kadın vokaller içeren “House of Rain” adlı şarkıda söyleyen eski 3RD AND THE MORTAL vokalisti Ann-Mari Edvardsen, ta 2001’deki “Novembrine Waltz”ta da konuk vokalist olarak yer almıştı.

Albümdeki müzikal yapıya baktığımızda NOVEMBRE’nin tüm güzelliklerini itinayla kullandığını görüyoruz. Orlando’nun aşırı karakteristik clean vokalleri ve demagojiye kaçmayan bir keder sunan gitar melodileri şarkıların melankolik tarafını beslerken, grup dişini göstermesi gereken anlarda bunu da hiç sakınmadan yapıyor. “Chiesa dell’alba”nın son bir dakikasındaki agresif gitar rifi ve “Ipernotte”nin coşkunluğu buna örnek olarak verilebilir. Açılış şarkısı “Sun Magenta”da kullanılan lezzetli clean vokal, arkasından gelen sert vokaller, şarkı sözlerinde hem İngilizce hem İtalyanca kullanmaları, kapanıştaki Fransızca konuşmalar ve özellikle 6.26’da giren nefis lead gitarla birlikte “NOVEMBRE cemresi” ilk şarkıdan tam anlamıyla düşmüş oluyor.

İkinci sıradaki “Stuata” da yine enteresan olaylara sahne olan ve çok sevdiğim bir şarkı. İlk 30 saniyesinde huzurlu, melankolik, biraz da umut dolu ilerleyen şarkı 30. saniyedeki staccato rif ve sert vokalle birlikte bir anda groovy bir hava kazanıyor ve sonrasında da daldan dala atlayarak ilerliyor. Son derece sakin biten bu şarkının ardından başlayan “Neptunian Hearts” ise net şekilde albümdeki en iyi şarkılardan biri. 1.45’te başlayan ve gitarların yaylılar gibi kullanıldığı kısım tek kelimeyle kusursuz. Bu dramatik atmosfere eklenen sert vokal ve katmanlı ilerleyen beste yapısıyla birlikte bence “Words of Indigo”nun en harika anlarından bazıları bu şarkıda yer alıyor. “Brontide” da yine başlar başlamaz sadece NOVEMBRE’yi hatırlatan, belirgin “Materia” havaları estiren ve başka hiçbir gruba benzemeyen şarkılardan biri. Girişteki arpej ve hemen akabinde eklenen gitar/davul ilerlerken 30. saniyede yaptıkları ani nota değişim, adeta NOVEMBRE’nin birkaç saniyelik tanımı gibi.

NOVEMBRE’nin 9 yıllık uzun aralar vermesi dinleyicileri olarak bizi üzse de grubun hiçbir zaman, asla, katiyen kendini şaşırmayacağını bilmek de bir o kadar rahatlatıcı. “Words of Indigo” NOVEMBRE’nin karakterini oluşturan fikir ve numaralarla dolu son derece zengin bir albüm. Üstelik grubun cepten yediği gibi bir his de uyandırmıyor ve bunca yıl sonra taptaze bir NOVEMBRE dinleme keyfini sonuna kadar yaşatıyor. “Words of Indigo”yu ilk kez, tam da olması gerektiği gibi Kasım ayında Ankara sokaklarında yürüyerek dinledim ve o tadında kasvetle bütünleşince albümün keyfi daha da arttı. Şu anda bu satırları yazan mutlu bir NOVEMBRE dinleyicisi olarak tek arzum (Dreams d’Arzum?) NOVEMBRE’nin BİR SONRAKİ ALBÜMÜ İÇİN ARTIK BİR ZAHMET 9 YIL BEKLEMEMESİ. 9 yıl nedir arkadaş? İnsan 9 yılda 35’inden 44’üne geliyor (aferin toplama yapabiliyorum). Ben neden orta yaşlılığımın en güzel yıllarını yeni bir NOVERMBRE albümü olmadan geçirmek zorundayım?

Lütfen artık…

Bir de son bir not olarak, Spotify’da “Materia”nın normal versiyonundaki şarkı listesinin kayıklığının 1000 yıldır düzeltilmemiş olması çok acayip bir şey. İlk iki şarkı düzgün, üçüncü sıradaki “Chroma”yı bir kaydırmışlar sonrası kaydırılmış test sonuçları gibi tamamen yanlış. Hangi şarkıya tıklasanız albümdekinden farklı şarkı başlıyor. “Materia (Deluxe)” olan albüm doğru olanı, dinleyecekseniz onu dinleyin. Oradaki “Aquamarine” de benim şu hayatta en sevdiğim 10-15 şarkıdan biri. Dinlemekten kaçınacak kadar çok seviyorum.

Bu durum düzeltilsin, gereken yapılsın lütfen, teşekkürler.