Hazır THE HALO EFFECT birkaç gün önce ülkemizde konser vermişken, ben de Mikael Stanne’nin diğer bir yan projesi olan GRAND CADAVER’ın yakın zamanda çıkan EP’sinden bahsedeyim dedim. İsveç’ten çıkan ve BLOODBATH’çilik oynayan gruplardan biri olan GRAND CADAVER, DARK TRANQUILLITY ve KATATONIA’dan çalan ya da çalmış isimlerden oluşan bir old-school death metal grubu.

Grubun 2021 çıkışlı ilk albümü “Into the Maw of Death” incelemesinin sonunda şunu demiştim:

“GRAND CADAVER alışık olduğumuz, bildiğimiz bir şeyi günümüz imkânlarıyla gayet iyi bir şekilde yapıyor. Akılda kalıcılık noktasında, yukarıda adını andığım “Breeding Death” ayarında olmasa da hem Stanne ve Liljekvist’in varlığı hem de grubun çok hâkim olduğu bir şeyi yapıyor olmasından dolayı ortaya keyifle dinlenen bir kan çanağı çıkıyor. Old-school İsveç death metali sevenler “Into the Maw of Death”i seveceklerdir, bir de Stanne’nin sert vokallerini seviyorsanız değmeyin keyfinize.”

2023 çıkışlı ikinci albümleri “Deities of Deathlike Sleep” incelemesinin sonunda ise görüşlerim şu şekilde değişmişti:

“Eğer bir death metal albümünün old-school havasına sahip olması sizin için yeterliyse “Deities of Deathlike Sleep”tan keyif alabilirsiniz. Ben albümün beste ve şarkı bütünlüğünün yukarıda bahsettiğim eksilerden ötürü bir miktar geri plana düştüğünü düşünüyorum. Bir müziğin old-school olması prodüksiyonunun kuru ve cılız olmasını gerektirmiyor. Bir müziğin old-school olması vokallerin kuru ve tek boyutlu olmasını gerektirmiyor. Bir müziğin old-school olması davulların sıfır atraksiyonlu ve dümdüz olmasını gerektirmiyor.”

BLOODBATH gibi katliam değil, EP’ye adını veren şarkıda gördüğümüz türde temelinde kederli melodiler üzerinden ilerleyen tremolo melodiler var. Bunlar HM-2 pedalıyla ve İsveçli kanı taşıyan kişiler tarafından çalınınca ister istemez ortaya özbeöz bir İsveç death metali çıkıyor. “The Endless Dead” de aynı şekilde BLOODBATH’vari bir katliamdan ziyade içinde duygusu da olan bir hayvanlık peşinde koşuyor.

Ne var ki GRAND CADAVER bence bir BLOODBATH kadar akılda kalıcı rifler yazamadığından insan ister istemez kıyaslamaya gitse bile GRAND CADAVER’ın bu EP’de “Deities of Deathlike Sleep”in sıkıcı bulduğum karakterinden daha iyi bir iş çıkardığını düşünüyorum. Bunun temel sebebi, aşağıdaki örnekten de görülebileceği üzere şarkılardaki çeşitlilik.

Yukarıda bahsettiğim keder konusuna dönecek olursam, bunun esas sebebinin sanki şarkılar bestelenirken kafaların ister istemez DARK TRANQUILLITY’ye gitmiş olması olduğunu tahmin ediyorum. Bunu dayandırdığım şey ise aşağıdaki “Darkened Apathy”nin nakaratının biraz lead gitarla bildiğin DARK TRANQUILLITY nakaratına dönüştürülebilecek yapıda oluşu.

Stanne’nin vokalleri de ister istemez o havayı verince, EP’nin sertlik dozunun düştüğü kısımlar “HM-2 ile çalınmış DARK TRANQUILLITY”ye doğru yaklaşıyor. Yine de GRAND CADAVER’ın temellerinin eski usul İsveç death metalinde olduğu ortada ve “The Rot Beneath”in sunduğu çeşitlilikten ve önceki albüm gibi bir miktar tembellik etmemesinden dolayı GRAND CADAVER adına olumlu bir adım olduğunu düşünüyorum.

Mikael Stanne’nin vokallerini seviyorsanız dinleyin.
Old-school İsveç death metali seviyorsanız dinleyin.
Genel olarak death metal olan çoğu şeyi seviyorsanız ve 16 dakikanız varsa dinleyin.