Dünkü SUFFERING HOUR EP’sinin ardından bugün de bir EP yazayım dedim. Yine bir death metal grubu, ancak karakter olarak SUFFERING HOUR’dan çok farklı sularda, daha geleneksel taraflarda yüzüyor.

“De Profundis” dendiğinde çoğumuzun aklına ilk olarak VADER’ın 1995 çıkışlı albümü gelse de 2007’den bu yana müzik yapan İngiliz grup DE PROFUNDIS de yavaş yavaş da olsa adını daha geniş kitlelere duyurmayı başarıyor.

Her ne kadar DE PROFUNDIS adını VADER’ın albümünden değil, ABRUPTUM’un “De Profundis Mors Vas Cousumet” adlı şarkısından almış olsa da müziklerinde VADER’dan tutun da DEICIDE’a kadar geniş bir death metal yelpazesi sunuyorlar.

Esasında bu adamlar ilk kurulduklarında doom/death metal yapıyorlardı, ardından daha progresif fikirlere yönelip ilginç bir black/death metal sentezine geçtiler, son olaraksa daha genel anlamda bir death metal olarak yollarına devam ediyorlar.

Bu yüzden benzer sanatçılar olarak OPETH’in, EDGE OF SANITY’nin, AMORPHIS’in falan da anıldığını görebilirsiniz, ancak an itibarıyla böyle bir şey asla söz konusu değil.

Şu anki DE PROFUNDIS ve dolayısıyla “The Gospel of Rot” EP’si dümdüz, atarlı, yardırmalı, hatta yer yer thrashy bir death metalden ibaret.

Grubun karakteristik özelliklerine baktığımızda vokallerde belirgin bir Glen Benton etkisi gözlemliyoruz. Gerekli nefretler, öfkeler kusuluyor, kemik sesleri birbirine karışıyor.

Glen Benton’ın tok ve gürül gürül vokallerin arkasında, özellikle bu EP’de ve daha da özellikle açılış şarkısı “I: Corruption”da DEATH’in HUMAN dönemine yakın bir üslup görüyoruz. Direkt DEATH worship falan değil, ancak bariz DEATH fikirleri var ve DEMOLITION HAMMER’ın azgın death/thrash tarafının da bu şarkı da dâhil EP’nin ilk üç şarkısına sirayet ettiğini görüyoruz. Bu üç şarkıdan gayet gaz, vurdulu kırdılı bir death metal keyfi alabilirsiniz. Çok akılda kalıcı, aşırı orijinal bir müzik olmasa da bu kadar kısa bir EP için yeterli gazlanmalara sahip.

Üç yeni şarkının ardındansa, bir şekilde konsepte oturttukları ve sırıtmadığını düşündüğüm bir SEPULTURA “Subtraction” cover’ı var. “Arise” albümünün en çok öne çıkan şarkıları arasında olduğunu söyleyemeyeceğimiz bu şarkı da “The Gospel of Rot”a iyi oturmuş ve “Arise”ın nispeten geri planda sayılabilecek bir şarkısının bile ne kadar iyi olduğunu kanıtlamış.

Böylece 17 dakikayı yeterince adrenalinli, tekme tokatlı, şiddetli biçimde doldurmayı başarıyorlar. Dediğim gibi DE PROFUNDIS öyle çok özel, çok karakteristik bir death metal icra etmiyor, ama bu tarz bir müzikten bekleyebileceğiniz dellenme, deşarj olma, hırsını müzik yoluyla çıkarma faaliyetleri için gerekli arka planı sunuyor. Dinlemezseniz çok büyük şeyler kaybetmezsiniz, ama 17 dakikalık keyifli bir death metal için dinleyin geçin derim.