2018’de başladığı yolculuğuna beş albüm ve üç EP sığdıran Danimarkalı death metal grubu BAEST’le birlikteyiz bugün.

Önümüzdeki ay İstanbul’da da izleyeceğimiz grup son olarak 2021 yılında “Necro Sapiens” albümünü çıkarmış, ardından da 2022’deki “Justitia” EP’siyle Danimarka’nın en köklü müzik dergisi GAFFA’dan ödül olarak herhangi bir death metal grubu olmadığını göstermişti.

“Necro Sapiens”e gelene kadar ENTOMBED, DISMEMBER, MORBID ANGEL, BOLT THROWER da dâhil death metalin yapı taşlarının modern bir sentezini sunan grup, bundan sonra yapacağı işlerde kendini tekrarlama riskine gireceğini düşündüğünden olacak yeni albümü “Colossal”da tamamen farklı bir kafaya girmiş ve adeta kabuk değiştirmiş durumda.

MOTÖRHEAD’in maskotu Snaggletooth’u anımsatan bir figürün bulunduğu bir albüm kapağıyla sunulan “Colossal”, BAEST’in death metal riflerini en az %50 oranında hard rock’vari riflerle tamamladığı, kesinlikle hard rock etkisi taşıyan, vokaller death metal olsa da müzikal olarak heavy/death metal desek sırıtmayacak şarkılar içeren bir çalışma.

BAEST’in böylesi bir geçişi ne zamandır planladığını bilmiyorum ama çok bariz ve göstere göstere bir geçiş olduğundan grubun ya albüm yazımı öncesinde yoğun şekilde hard rock, heavy metal dinlemiş olduğunu ya da zaten bu albüme gelene kadar bastırılmış ya da en azından BAEST’e yansıtılmamış bir hard rock/heavy metal sevgileri olduğunu tahmin ediyorum.

Güldük eğlendik, şimdi konuya gelelim. Bu olay iyi yapıldığında başarıya ulaşabileceği gibi yanlış ellerde sik gibi bir şeye de dönüşebilen biraz riskli bir girişim. Bazı gruplar, misal ENTOMBED’un bir noktadan sonraki dönemi ve ENTOMBED A.D. bunu büyük oranda başarılı yapan gruplar. Onlar bunun temellerini “Wolverine Blues”la yapmış ve sonra onun üstünden ilerleyerek bildiğimiz death ‘n’ roll olayına adapte olmuşlardı.

BAEST’in burada yaptığı şeyin “Wolverine Blues”la neredeyse hiç alakası yok. Yüzeysel bakınca evet, bluesy gamlar, şunlar bunlar var ama burada karşımızda DEF LEPPARD, DOKKEN, MÖTLEY CRÜE, SKID ROW kasa rifler var. Olayın temeli death metal, BAEST hâlâ bir death metal grubu, ama “Colossal” özelinde fazlasıyla benzin, motoryağı, asfalt ve çizgili tayt kokuyorlar.

Grubun bu değişimi Century Media’yı da heyecanlandırmış olacak ki dokuz şarkılık albüme şimdilik beş adet klip çektiler. Bu kalibrede bir grup için gayet yüksek bir sayı. Demek ki onlar da BAEST’ten bir şeyler bekliyorlar, bu beklentiler karşılık bulacak mı göreceğiz.

Albüm bittiğinde elimizde dinlemesi keyifli, sertliği dizginlenmiş, kendini tekrarlamadığı kesin ama bir kesim dinleyicinin de çok hoşlanmayabileceği tarzda bir BAEST kalıyor. Ben bu tarz değişimlerde açıkçası biraz seçiciyim, bu sebepten albümü “iyi ki değişmişler, çok iyi düşünmüşler” demeden, sadece keyif almaya çalışarak dinledim ve bittiğinde de birkaç şarkı dışında keyif aldım. Bayılmadım, ama keyif aldım. Sonuçta grup belli ki artık kendini tekrarlamaktan korkmuş ve çıkış yolunu da bu tarafta görmüş, hayırlısı olsun diyelim, İstanbul konserini bekleyelim.