Tam bir hayvanlıktan kucak dolusu sevgiler. UNMERCIFUL, 2000 sonrasının önemli brutal/teknik death metal albümlerinden biri olan “Echoes of Decimation”da çalan eski ORIGIN gitaristi Clint Appelhanz’ı ve yine ORIGIN’in diğer bir önemli işi olan “Antithesis” de dâhil üç ORIGIN albümünde çalan Jeremy Turner’ı kadrosunda barındıran bir brutal death metal grubu.

Müziklerinde doğal olarak yoğun bir ORIGIN etkisi olsa da SUFFOCATION’a da DEEDS OF FLESH’e de bulaşıyorlar ve lafı çok da uzatmaya gerek olmadan, hayvanlığı ön plana çıkaran ve sadece şiddete odaklanan bir müzik yapıyorlar.

UNMERCIFUL 2006’daki ilk albümü “Unmercifully Beaten” ile son derece ateşli ve gaz bir başlangıç yaptıktan sonra epey uzun bir ara vermiş ve 2016 yılında “Ravenous Impulse”la dönmüştü. O albümde de tam anlamıyla hayvanlığın dibine vuran grup, 2020’deki “Wrath Encompassed”de de yine aynı damardan ilerlemiş, bu nedenle ister istemez bir miktar aynılaşmış ve ORIGIN benzerliğini daha da aleni şekilde sergilemişti.

Şimdi yeni albümleri “Devouring Darkness”la birlikteyiz ve UNMERCIFUL’un ORIGIN’al müziğindeki katıksız vahşetle bir kez daha karşı karşıyayız.

“Devouring Darkness”da UNMERCIFUL’un önceki albümlerindeki ORIGIN öykünmeli teknik brutal death metal karakterini brutale daha çok yaklaştırırken ve teknik kısımları bir miktar törpülerken görüyoruz. Rifler kompleks olmaktansa surata çekiçle vurma amacı taşıyorlar ve kazımasyon dediğimiz şeyin sözlük anlamını önümüze seriyorlar.

Bu taraftan bakınca, prodüksiyonu ve beste yapısı olarak çok farklı olsa da hayvanlığından ve direktliğinden dolayı aklıma BRODEQUIN’in son albümü “Harbinger of Woe” geliyor. “Devouring Darkness” o albüme göre çok daha canlı ve parlak bir prodüksiyona sahip ve rif yapıları da epey farklı bir kafada, ancak ortak nokta olarak ikisi de çok varyasyona girmeden yıkıp geçmeyi amaçlıyor. BRODEQUIN bunu nasıl başardıysa UNMERCIFUL da görevini başarıyla yerine getiriyor.

Araya bir tane de “Vomit You Out” cover’ı sıkıştıran UNMERCIFUL, bu ORIGIN bağlantısını koparmak gibi bir niyeti olmadığını, UNMERCIFUL’un ORIGIN referansıyla birlikte anılmasında bir sakınca görmediğini göstermiş oluyor. ORIGIN’in büyükbaş diskografisi içerisinde “Omnipresent” ve “Unparalleled Universe” gibi eleştiri alan albümlerden şikâyetçiyseniz ve son on yıldır ORIGIN’in sadece “Chaosmos”undan verim aldığınızı düşünüyorsanız, “Devouring Darkness”la bu açlığı bir miktar giderebilirsiniz. Ancak ORIGIN konusunu tamamen rafa kaldırırsak da UNMERCIFUL yine gerekli övgüyü sadece bu denli soluksuz bırakan acımasızlığı, blast beat manyaklığı ve ağız burun dağıtan rifleriyle almalı diye düşünüyorum.

UNMERCIFUL bugüne kadar ortaya koyduğu ORIGIN’allikleri bu albümde de devam ettiriyor, ancak işin brutalite dozunu daha da arttırıyor ve “Devouring Darkness”ı otuz sekiz dakikalık bir şiddet pornosuna dönüştürüyor. Dinlediğiniz death metalin acımasızlığından dolayı ağzınızda diş kalmasın, burnunuza tampon yapılsın, gözünüze çiğ et konsun istiyorsanız bu albümle vücut bütünlüğünüzü epey bir riske sokabilirsiniz.