2017’deki “Mass VI”in incelemesinde “…sıkıntılı dönemlerinizi daha da zorlayıcı hâle getirecek türde şeyler dinlemekten haz alıyorsanız, AMENRA bunu çok rahat şekilde yapmak için karşınızda” demiş ve albümü yılın en iyilerinden biri olarak göstermiştim.

2021’de çıkardıkları “De Doorn” içinse “…belki de grup elemanlarının bile empati kuramayacağı düzeyde bir acıyı yaşayan başkalarının yaşadığı tarifsiz dertlerin fon müziği olabilecek kalibrede can çekişen, sürüm sürüm sürünen bir müzik var. Buna hazırsanız, gerçekten hazırsanız, sizi layıkıyla mahvedecek albüm karşınızda duruyor” demiş ve albüme yine çok yüksek bir not vermiştim.

Of…

2024 hayatımın uzak ara en kötü, en kötü yılıydı. Tarif edemediğim, paylaşamadığım, sadece kendi içimde yaşamak zorunda olduğum ve tüm bu mücadele içinde nasıl akıl sağlığımdan olmadığıma şaşırdığım dönemdi. Böyle olunca, mazoşizme de ilgi duymadığımdan olacak AMENRA’nın geçen sene çıkardığı “Skunk” albümünü dinlemedim. Dinlemeyi aklımdan bile geçirmedim.

Şimdi ise daha sağlıklı bir ruh hâlindeyim ve AMENRA dinleyecek gücü kendimde bulabiliyorum. Durduk yere paramparça olmak adına gidip eski albümleri açmıyorum belki, ancak grubun yayınladığı yeni şeyleri dinleyip yorumlayacak güce sahibim. Daha sağlıklı bir ruh hâli derken bile yaşananlar ve bundan sonrası için iç çekmeden duramıyor olsam da…

Depresif müzik enteresan bir sanat dalı. 27 senedir gitar çalıyorum, çok gaz şarkılar da gaz şarkılar da yazdım damar şeyler de yazdım ama AMENRA ve benzerleri gibi sürekli ama sürekli yıkıcı, depresif, yürek parçalayan şeyler yazma fikri bana enteresan geliyor. Yapanlara saygı duyuyorum, çünkü belli ki bu tarz bir sanatsal dışavurumu benimsemişler ve hep o doğrultudan ilerleme gücünü kendilerinde bulabiliyorlar. Bana sorsanız insan beste yapmak için oturduğunda arada perişanlık içermeyen şeyler de yazası gelir, ama AMENRA ve benzer kasa gruplar için bu geçerli değil. Onların canı hep sıkkın.

“De toorn” ve “With Fang and Claw” aynı gün çıkan iki EP. İkisi de grubun stüdyoya girip tek seferde baştan sona canlı olarak kayıt yapması sonucunda ortaya çıkmış. Yani burada duyduklarınız bir müziğin sahne dışında olabilecek en gerçek, organik ve içten tezahürü durumunda.

EP’lerden “De toorn”, EP’lerden sakin ve daha deneysel olanı. Deneysellikten kastım, mesela ilk şarkı “Heden”in 14,5 dakika sürmesine rağmen ilk 9,5 dakikasında neredeyse hiçbir şey yapmaması. Aşağıdan da görüleceği üzere şarkıdan ziyade bir kısa film kıvamında görsellerle bezeli bir klibin fon müziği niteliğinde.

Diğer şarkı “De Toorn (Talisman)”ın ise ilk 8,5 dakikasında çok minimali kırılgan bir yaklaşım var ve “Heden” gibi o da sonradan kopuyor.

“With Fang and Claw” ise daha standart yapıda iki şarkı barındıran, tam AMENRA’ya yakışır şerefsizlikte bir çalışma. “Forlorn”u başlattıktan bir dakika sonra giren vokaller, sürüm sürüm sürünen gitarlar, monoton davullar, hepsi ortak bir şerefsizliğe hizmet ediyor.

Her şeyiyle bize sıkıntı çıkarma derdinde olan grubun bu amaçla sunduğu son eser olan “Salve Mater” de diğer iki şarkıya oranla biraz daha farklı, damardan ziyade daha gergin bir karanlıkla bezeli bir çalışma. Artık çok iyi, şöyle damar, aman sikip bayıltıyor falan demiyorum. Elbette ki sikiyor ve bayıltıyor, paramızı da vermeden çekip gidiyor.

Böylece iki EP de bitmiş oluyor ve onlar bitince biz de bitmiş sayılıyoruz. AMENRA gerçekten de bir kez daha içimizdeki tüm yaşam enerjisini, umudu, iyimserliği silip götürmeyi başarıyor. Eğer mazoşist değilseniz ve azıcık aklınız varsa EP’ler bittikten sonra daha yükseltici bir şeyler açmanız sizin iyiliğinize olacaktır. Ben bir işime odaklanmış konsantre şekilde onu yaparken bu iki EP üçer kez arka planda çaldı ve bunu fark ettiğimde artık iş işten geçmiş, AMENRA bilinçaltımda beni bir saat önceki hâlime göre daha mutsuz, umutsuz, kötümser bir insan yapmıştı. Siz bu tuzağa düşmeyin, EP’lerle işiniz bitince “arkada çaladursun yeaea” demeyin, kapatın.

Bu iki EP’yi bir arada sunan bir toplama da çıkardılar ve o versiyonun sonunda “Don’t Want You to Go Now” diye bir de bonus şarkı var. Eğer acı, ızdırap yetmiyor diyorsanız, bulabilirseniz ona da bakabilirsiniz. EP olduğu için puan vermiyorum, ama bilin ki canınız sıkkınsa, bazı şeyler ters gidiyorsa bu iki EP size hiç yardımcı olmayacak, gözünüzün içine baka baka sizi daha da sıkıntıya sokacak. Bunu göze alıyorsanız, dinleyin.