Geyik boynuzları, hayvanlar âleminin en hızlı uzayan kemikleri arasındadır. Pek çok geyik türünün boynuzları çiftleşme dönemi öncesindeki bir aylık süre zarfında yarım metre kadar uzayabilir. Bu hızlı büyümenin sebebini araştıran bilim insanları, geyiklerin bu büyümeyi çok hızlı büyüyen başka bir şeyden yararlanarak sağladıklarını buldular.

Kanser.

Geyikler evrim süreçleri içerisinde kemik kanserini kontrol edebilen genler geliştirmiş ve normalde öldürücü olan tümörleri kendi silahları olarak kullanmaya başlamışlardı. Bu sayede kendilerini savunurken ya da düşmanlarına saldırırken kullandıkları boynuzlarını hızla büyütebilir hâle geldiler; her yıl düşürüp ertesi yıl yine metrelerce boynuz çıkarma yetisine kavuştular.

Dahası, kanseri kontrol edebilen genleri sayesinde geyikler kansere karşı da müthiş dirençli bir hâle geldiler. Günümüzde geyiklerin kansere yakalanma riski diğer tüm memelilerin beşte biri oranında.

Kısacası geyikler, bugün çok iyi bildiğimiz bir ifadenin gerçek, kanıtlanmış, vücut bulmuş hâline dönüştüler:

“Seni öldürmeyen şey seni güçlendirir”.

“Savage Sinusoid”de elindeki malzemelerle oyun oynayan ve bizi deliliğini görmeye davet eden IGORRR, “Spirituality and Distortion”da ise bunları bir silah olarak kullanıyor ve bizi gözlemci olmaktan çıkarıp deliliğe ilk elden tanık ediyor. Metal, avangart müzik, ne derseniz deyin; IGORRR şu anda dünyada yapılan tüm müzikler içerisinde farklı bir noktada duruyor, bir başkasının eline yüzüne bulaştırabileceği bir şeyle oyun hamur gibi oynuyor, onu istediği şekle sokuyor.

“Seni öldürmeyen şey seni güçlendirir” ifadesi de işte tam burada devreye giriyor. Kanseri kontrol altına alarak kendilerine hizmet eder hâle getiren ve böylece silahlarını kuşanan geyikler gibi IGORRR da beste aşamasında normalde sorun çıkaracak; bir müzisyene verip “al bunların tümünü kullanarak müzik yap” deseniz o müzisyene kâbuslar gördürecek şeyleri hayvan gibi bir ustalıkla kullanıyor ve böylesi görkemli bir şeye imza atıyor. Aşure gibi müzik yapmak belli açılardan bakıldığında dünyanın en kolay şeyi, belli açılardan ise dünyanın en zor şeyi olabilir. “Yeter ki pek çok tür bir arada olsun, dinleyiciyi şaşırtsın” düsturuyla yola çıkıp saçma sapan bir şey yaratabilir ve elbet birileri tarafından övülebilirsiniz. Lakin bunu büyük bir kitleye beğendirmek, ilk kez konser verdiğiniz ülkelerde dahi salonları doldurabilmek herkesin harcı olan bir şey değildir. Bu yönden bakıldığında, bence Gautier Serre müzikal bir dehadır. Farklı unsurları birlikte kullandığı için değil, farklı unsurları birlikte anlamlı ve ilham verici şekilde kullandığı için.

“Savage Sinuzoid”de şok edici bir yaratıcılık eşliğinde adeta destan yazan ve barok müzik ile black metali, Nintendo ile operayı, Balkan müziği ile tavuk sesini bir arada kullanan Serre, “Spirituality and Distortion”da ise kendisinin de ifade ettiği üzere kıyametin müziğini yapıyor. Sadece Corpsegrinder’ın kükremelerinde veya blast beat’lerle dellenen black metal kısımlarında değil, “Musette Maximum”un sevimli gibi gözüken akordeonlarında bile yaklaşan bir yıkımı, yok oluşu hissediyoruz adeta. Neşeli, tebessümlü anlarda dahi rahat olamıyor; “hayır, bu kadar kolay olamaz, bu işte bir terslik var” dedirtecek bir tuzak sezinliyoruz.

Serre tüm bu hisleri yaratmak ve dinleyicinin içine işlemek için ne yapması gerektiğini çok iyi biliyor. Bu noktadaki en değerli ve akıllıca hareketi, kullandığı enstrüman çeşitliliğinde yatıyor. Kendini sadece “Batı” enstrümanlarıyla sınırlamayan Serre bu sayede her yere, herkese, her ana dokunabiliyor. IGORRR’un ekstrem metal özellikleri var, evet. Aynı şekilde elektronik, etnik, barok tarafları da var. Ancak Serre’nin bu işin altından bu kadar etkili kalkabilmesini sağlayan esas şey bize kanunla, utla, sitarla, akordeonla, çelloyla, piyanoyla da gelmesi. IGORRR müziği bu sayede muazam bir zenginlik kazanıyor ve zamanın mekânın ötesine geçmeyi başarıyor. “Lost in Introspection”daki darbeli piyano vuruşlarından tutun da Laure Le Prunenec’in arkasında sakladığı bıçağı her an çıkarakmış gibi duran vokallerine, “Spirituality and Distortion” içerisinde bir amaca hizmet etmeyen, ilginçlik olsun diye kullanılmış tek bir detay dahi yok.

Bunca absürtlüğü bu kadar tutarlı şekilde kullanan Serre, albümdeki dünyalar alakasızı bir dolu şarkının bir şekilde aynı vücudu oluşturan parçalara dönüşmesini sağlıyor. 8 telli gitar da kullanılsa, kanun da kullanılsa tüm şarkılar aynı kafadan çıktıklarını ve aynı amaca hizmet ettiklerini hissettiriyorlar. “Savage Sinuzoid”le karşılaştırdığımızda “Spirituality and Distortion”da eğlence, delilik ve şok etme düzeyi o kadar baskın değil. Hatta pek çok şarkının hiç öyle afallatma maçı gütmeden gayet lineer şekilde ilerlediğine tanık oluyoruz. Albüm bu durumun üstesinden bütünlük ve tutarlılıkla geliyor.

IGORRR’u hiç duymamış bir arkadaşınızı şaşırtmak ve ilk andan tokatlamak için muhtemelen önceki albümden “Houmous”, “Opus Brain” veya “ieuD” açmanız şu anda bile daha mantıklı olabilir; sonuçta o şarkılar büyük oranda “deliliğime hoş geldin orospu çocuğu” karakterinde şarkılar. Ancak baştan sona daha doyurucu ve kişisel bir tecrübe yaşamak için “Spirituality and Distortion”ın daha derinlere hitap ettiğini düşünüyorum. Daha önce binlerce kez duyduğumuz sample’lar, efektler bile tüm bu organize kaosu meydana getiren irili ufaklı silahlar olarak ayır ayrı görevler üstleniyorlar.

1994-2010 arasında BBC’de yayınlanan Ready Steady Cook diye bir yemek yarışması vardı. Programın iki aşçısı yanlarına birer yarışmacıyı alır ve yarışmacının seçtiği sürpriz malzemeleri kullanarak en güzel yemeği yapmaya çalışırlardı. Verilen malzemeler arasında mezgit, pirinç, bezelye, bacon, soğan gibi birbiriyle uyumlu olabilecek malzemelerin yanı sıra bir de kırmızı erik gibi alakasız gözüken bir şey olurdu. İki takımın aşçısı da bu aykırı malzemeyi bir şekilde yemeklerine entegre etmeye çalışırlardı ve aşçılar çok deneyimli olduklarından bunu genelde sorunsuz şekilde yaparlardı. IGORRR özelinde bu durum çok daha ekstrem bir noktada duruyor. Gautier Serre’ye yemek yapması için karides, yer elması, jelibon, kokoreç, ısırgan otu, karpuz ve yoğurt veriliyor ve o da bundan yiyenin başını döndürecek güzellikte bir yemek yapmayı başarıyor. Bu malzemelerden birine ya da birkaçına alerjisi olan birileri mutlaka çıkacaktır, ancak alerjisi olmayanları benzersiz bir yemek bekliyor.