# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
MEDICO PESTE – ב: The Black Bile
| 27.03.2020

Tevrat’ın ilk harfinden Humoral Patoloji ile anılan Zengûle Makamı’na.

Oğuz Sel

Medico Peste ile tanışmam, bundan üç sene öncesine dayanıyor. Belki o zamanlar denk gelip okumuşsunuzdur. Grubun EP’si “Herzogian Darkness”ın çarpıcılığından ve grubun kliplerinden etkilenip bir gazla yazıyı hazırlamaya girişmiştim. Aradan çok zaman geçti, EP sonrası beklentilerim hâliyle tavan yaptı. Bu sırada hem grubun daha evvel yaptıklarını inceleme fırsatım oldu hem de biliyorsunuz ve karaladıklarımı muhtemelen okuyorsunuz, bir dolu grupla/albümle tanıştım.

Polonyalı veba doktoru, öyle pek alıştığımız cinsten bir black metal yapmadığını, ilk albümden beri gösteriyor. Lakin 2017 tarihli EP, o yazıda da bahsettiğim gibi bayağı bayağı konsantre karanlık tadındaydı. Belirli noktalarda şarkıların bütünselliği bozulsa da grup, eklediği sıra dışı unsurlarla bozulan bütünselliğe ilginç yamalar yapıyor, şarkılardan kopmamızı engelliyordu. Medico Peste, “ב: The Black Bile”da bu defa daha farklı bir yola giriyor ve yamaları, bir bütünselliği tamamlamak üzere kullanmak yerine, doğrudan doğruya şarkı formatına sokuyor, dinleyicilere sunuyor.

“2” anlamına da gelen ve Tevrat’ın ilk harfi olan “ב” ile başlayan albüm adı “The Black Bile”, kara safra anlamına geliyor. Konuyla ilgili rivayetler muhtelif olsa da ufak bir araştırmayla mesele; melankoli (melaina-kara, khole-safra), dolayısıyla bir dönem, üzerine ünlü düşünür ve tıp insanlarının kafa patlattıkları Humoral Patoloji’ye kadar uzanıyor. Bugünün ilmiyle vücudumuzda kara safra diye bir şeyin dolaşmadığını biliyoruz fakat Medico Peste üyelerinin zihinlerindeki karanlığın, en azından bir bölümünün bedenlerinden çıkıp şarkılarına yansıdığını söyleyebilirim.

Büyük oranda deneysel, ağır tempo ilerleyen, kimi zamansa açık açık caza kayan bölümler içeren şarkılardan oluşan albüm, ilk albümün kendini bilen tavrından, EP’nin delirtici kötülüğünden biraz uzak. Şarkılarda, davulların coştuğu, süregelen birkaç saniyede grubun, dinleyici üzerinde hegemonyasını ilan ettiği anlar yok değil ama çok kısıtlı. Grup, sanki altındaki Lamborghini Reventón ile süratli bir yolculuk yaparken aracını; mahsullerini, iyi fiyata satamayıp eylem amacıyla asfalta döken çiftçilere denk geldiği için aniden durdurmak zorunda olan biri gibi davranıyor böylesi anlarda. Ya sal gitsin, elinden tutan mı var kardeşim? İyi bir damar yakalıyorsun, rifi bindiriyorsun bu bölüme, sonra tekrar Reventón’dan pazar arabası moduna geçiyorsun. Açın mesela ilk şarkıya bir bakın, deli gibi başlayan ve bu deliliği lirikleriyle de destekleyen “God Knows Why”ın birinci dakikanın ortalarında neye dönüştüğüne şahit olun.

Bu örnekten azade tutacağım yegâne şarkı, girişi Mercyful Fate – “Nightmare” parçası esintili “Skin”. Çok baskın, birkaç saniyelik kısmı müstesna, dinleyeni acımasızca tokatlayan, hızını alamayıp cebinden muştasını çıkarıp güçlü olan eline takarak dinleyene iki de yumruk çakan acayip bir eser. “Canını yerim!” diye haykırmamı sağlayan bir diğer eser de başlarında progresif tatlar sunan “Numinous Catastrophy”nin yarısından itibaren başlayan kısmı. Şöyle söyleyeyim, herifler “Zeki ama çalışmıyor,” tanımlamasındaki öğrenci gibiler. İstediler mi acayip yaratımlar ortaya koyabiliyorlar ama koyuverdiklerinde de 1,75 hızda dinlemelik, tekdüze ve aleni biçimde sıkıcı işler ortaya çıkıyor; acı ama bunu birinin söylemesi gerekiyor.

Albümün yıldızı EP’de de övmekten geri durmadığım vokal Lazarus kişisi. Herif vokal yapmıyor, yaşıyor adeta. Fakat maharetlerini cesaretle ortaya koyan vokalin icraatları, çok da parlak olmayan eserler arasında yankılanmaktan fazlasını yapamıyor. Kaydın, gayet anlaşılır ve temiz olduğunu da ekleyerek kapanışa doğru yöneleyim.

Humoral Patoloji teorisi kapsamında hazırlanan tablolarda; Irak, Bûselik ve Zengûle Makamı ile bağdaştırılan kara safra, bugün, nasıl var olmadığı ispat edilen, yanlış ve etkisiz bir bilgi ise bu bilgiden adını alan albüm de benzeri bir etkisizliğe sahip olmaktan kaçamıyor. Evet, albümde iyice anlar var ama o iyice anları tecrübe etmek için kaç müziksever 50 dakikalık, sürükleyicilikten uzak bir albümü dinler, bakın işte bundan pek emin değilim.

6/10
Albümün okur notu: 12345678910 (5.11/10, Toplam oy: 19)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
2020
Şirket
Season of Mist Underground Activists
Kadro
Lazarus: Vokal, gitar
The Fall: Gitar, bas
Nefar: Gitar
Desolator: Davul
Şarkılar
1. God Knows Why
2. All Too Human
3. Numinous Catastrophy
4. Were Saviours Believers?
5. Skin
6. Holy Opium
7. The Black Bile
  Yorum alanı

“MEDICO PESTE – ב: The Black Bile” yazısına 5 yorum var

  1. rorschach says:

    Bu grubu ilk defa yine Oğuz’un yazdığı Herzogian Darkness EP’si ile tanıdım ve EP resmen bağımlılık yapmıştı. O yüzden bu albümü beklemeye koyulmuştum ancak benim içinde hayal kırıklığı olan bir albüm oldu. EP’de ki yırtıcılık ve öfke ile nefret arasında kurulan o kusursuz bağı bulamamıştım. Albümün en elle tutulur şarkısı ‘Skin’ Onun dışında God Knows Why ise olabilecekken olamamış ve heba olmuş bir şarkı. Bence bu şarkıyı ortasında kaybettiler. Orada giren melodi Deathspell Omega deneyselliği taşısada eşit bir denklik getirmemiş. Yazık olan bir albüm. Ayrıca bunu seven onu da sever diyerek The Fall ve E.V.T ikilisinin diğer manyaklığı olan ‘Owls Woods Graves’ oluşumunda bakmadıysanız tavsiye ederim.

    Ouz

    @rorschach, Yorumundaki ifade harika, gerçekten de “Yazık olan bir albüm”.

    Owls Woods Graves’e baktım, punk tarafına kayan işlere çok ısınamıyorum ama günün birinde müzik zevkim değişebilir. :)

  2. Rashid says:

    Söylenilmesi gereken her şeyi söylemiş Oğuz zaten. Ulan bazı yerlerde biraz gaza bassalardı, şimdi öve-öve bitiremiyorduk ama olmadı işte. Durağan olmanın da bir sınırı olmalı, hele ki, böyle lezzetli riffler yazabiliyorken.

    Ouz

    @Rashid, Sağ olasın, daha çok saydıracaktım ama frene bastım. :)

    Bazı grupların yeni albüm haberini aldığımda kendi kendimi gaza getiriyorum “5 sayfa kritiğini yazacağım ulan” diyorum. Medico Peste onlardan biriydi ama albüm hakikaten tam bir yıkım oldu benim için. Umarım böyle devam etmezler.

  3. Aura magula says:

    Ben bu albümü kaç gündür deligibi dinlerim bayağı sevim.Özellikle durgun kısımları aşırı güzel.Gayet akıcı geldi bana.Birtek 2.şarkının ortasındaki durgun kısım biraz sıkıcı ama olsun herhangibir hata bulamadım.10/10

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.