# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
NEAERA – Neaera
| 02.03.2020

Beton yetmez.

2006-2009 arasında melodik death metal büyük oranda doygunluğa ulaşmıştı. Türü yaratan önde gelen isimlerden AT THE GATES zaten ortalarda yoktu, IN FLAMES büyük oranda boş yapıyordu, bir tek DARK TRANQUILLITY her zamanki gibi bayraktarlığa devam ediyordu. Bu nedenle ben de zamanında belki de en sevdiğim tür olan melodik death metale mesafeyle yaklaşmaya başlamış; SOILWORK’ü ve SOILWORK’ten ilham alan yeni model IN FLAMES’i andıran ve birbirine de çok benzeyen sayısız grup içerisinde türden uzaklaşır olmuştum.

Bu dönemde melodik death metal özelinde imdadıma Almanya koşmuş ve buradan çıkan birkaç grupla bu ihtiyacımı gidermeyi başarmıştım. Göteborg sound’unu klonluk düzeyinde icra etmeyen ve farklı unsurlar katarak türe biçim veren bu gruplar, ne ilginçtir ki yine SOILWORK ve IN FLAMES’in modern kimliğinden ilham alan NWOAHM akımına dâhil ABD’li gruplarla da yakın duran işler sunuyorlardı. 1995 sonrası İsveç usulü melodik death metal icra eden Alman bir grup, yeri geliyor SHADOWS FALL, CHIMAIRA, BLEEDING THROUGH, GOD FORBID gibi grupları hatırlatan başka türlü haşinlikler yapabiliyordu.

Dinlediğim bu Alman gruplar arasından en çok öne çıkan üçü; FRAGMENTS OF UNBECOMING ve 2006 çıkışlı albümü “Sterling Black Icon: Chapter III – Black but Shining”; FEAR MY THOUGHTS ve 2007 çıkışlı albümü “Vulcanus” ve NEAERA’nın 2009’da çıkan çalışması “Omnicide – Creation Unleashed”di. Uzun bir aranın ardından 2018’de geri dönen FRAGMENTS OF UNBECOMING’in son albümünü dinleyemedim. FEAR MY THOUGHTS zaten dağıldı, dolayısıyla şu an için elimde sadece NEAERA’nın 7 yıl aradan sonra çıkardığı kendi adını taşıyan albümü var.

Uzun süredir ayrı kaldığım NEAERA’nın dönüş albümünün kendi adını taşıdığını gördüğümde içimde albüme dair bir ümit belirdiğini söyleyebilirim. Adamlar belli ki bu aranın ardından her açıdan kendilerini yansıtacak bir şeyle dönmek istemiş ve albüme “Neaera” adını koymuşlardı. Diğer bir önemli nokta da grubun aynı kadroyu olduğu gibi koruyarak devam ediyor oluşuydu.

“Neaera”ya baktığımızda grubun yine has bir melodik death metal yaptığını görüyoruz. Tabii bu melodik ifadesi akıllara ilk dönem IN FLAMES veya DRAK TRANQUILLITY gibi %75 melodiyi öne çıkaran bir anlayışı getirmesin. NEAERA olaya daha AT THE GATES merkezli, daha rif odaklı yaklaşıyor ve yeri gelince zehir yeri gelince keder tabanlı melodi/rif bileşenleriyle şarkılarına karakter katıyor. Burada esas nokta grubun sertlikten taviz vermeyen ve “Sunset of Mankind”da da görüleceği üzere bu sertliği çok elle tutulur ve yere sağlam basan bir duygusal altyapıyla desteklemesi. Yeri geldiğinde kullanılan blast beat’lerden tutun da EUCHARIST’vari taramalara dek adamlar yaptıkları şeyin kesinlikle hakkını veriyorlar.

Bunun sonucunda da ortaya herhangi bir ılıklığı, ara formluğu olmayan, melodeath gibi melodeath denebilecek bir şey çıkıyor. Ne clean vokal ne hit single çabası; sadece taş gibi melodik death metal. Üstelik de bunu bundan 15 yıl öncesinin havasını katarak yapıyorlar. O 15 yıl önce yapılanlar da köklerini 1993’ten bu yana yapılan işlerden aldığından, ister istemez ortaya bilindik ama bir o kadar da heyecan verici bir şey çıkıyor. Bu açıdan bakıldığında “Neaera” herkese aynı heyecanı ve keyfi verir mi bilmem, ancak AT THE GATES, IN FLAMES ve DARK TRANQUILLITY ile 1998’de tanışmış, sonrasında melodik death metalin gelişimini ve evrimini görmüş bir insan olarak sunulan bu şeyin olayın özünü kavrayabildiğini rahatlıkla söyleyebilirim.

Avrupa’dan NEAERA, ABD’den THE BLACK DAHLIA MURDER gibi gruplara ihtiyacımız var. Bu gruplar bir şeyin retrosu olmadan, eski usul/modern tarz ayrımı yapmadan bir türü taş gibi devam ettirebilen ender gruplar. Bu yüzden ta ilk demosundan beri TBDM’nin samimiyetine inanıyor ve albümlerini alarak onları destekliyorum, bu yüzden NEAERA gibi grupların vazgeçmeyişini takdir ederek onları övüyorum. 2020’de has, özbeöz melodik death metal nasıl yapılır görmek istiyorsanız “Neaera”yı ıskalamayın. Evet belki 1995’tekinden farklı yanları var, belki “bu mu özbeöz?” dedirtecek özellikler barındırıyor, ancak bu devirde bu müzik bence anca bu kadar taşaklı yapılabiliyor.

8/10
Albümün okur notu: 12345678910 (7.90/10, Toplam oy: 20)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
2020
Şirket
Metal Blade Records
Kadro
Benjamin Hilleke: Vokal
Stefan Keller: Gitar
Tobias Buck: Gitar
Benjamin Donath: Bas
Sebastian Heldt: Davul
Şarkılar
1. (Un)drowned
2. Catalyst
3. False Shepherds
4. Resurrection of Wrath
5. Carriers
6. Rid the Earth of the Human Virus
7. Sunset of Mankind
8. Lifeless
9. Eruption in Reverse
10. Torchbearer
11. Deathless
  Yorum alanı

“NEAERA – Neaera” yazısına 7 yorum var

  1. P L A G U E says:

    Müthiş albüm. Godthrymm ile beraber bence simdilik senenin en iyisi.

    Peki ‘Eruption in Reverse’ün hayvan gibi bir amon amarth worship i olmasi:)

    Noumena

    @P L A G U E, vokal hariç şarkı resmen Amon Amarth şarkısı olmuş gerçekten şaşırdım dinleyince :)

    Ahmet Saraçoğlu

    @P L A G U E, @Noumena, aynen, dinlerken oha lan demiştim ama yazıda bahsetmeyi unutmuşum. Harbiden aşırı AA.

  2. ozzy says:

    çok özlemişim,benim için o dönemlerde maroon,neaera ve heaven shall burn un önemi çok,eline sağlık ahmet

  3. Emre says:

    Bazen tür tanımlamaları tarihsel ve ticari sebeplerle çok deforme edilebiliyor. NWOBHM, grunge gibi örneklerde görüldüğü gibi hareket ile müzikal tarz birbirine karışıyor. Aynı “hareket”in parçası olan gruplar aynı türe dahil ediliyor. İlk dönem In Flames ile At The Gates’in aynı torbaya doldurulması hem hemşehri hem de dönemdaş olmaları dışında neyle açıklanabilir?
    Bugün bu albüme döndüm. Benlik olmasa da güzel albüm. Ama bunun melodik death metal ile ne alakası var yahu? Melodiler nerede?! Rif temelli olma konusunda thrash ile yarışacak bir müzik bu.

    ismail vilehand

    @Emre, öncelikle amacım sana muhalefet olmak değil, seni anlamaya çalışmak. Bana son yıllarda çıkmış melodik death metal albümlerinden bir kaç örnek verebilir misin? Çünkü ben baya bi iptal oldum, her anı melodiye boğulmuş bir albüme “melodiler nerede?” demen beni şoka soktu.

    Bu melodik death metal değil ise, melodik death metal sence nedir?

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.