İsveçli melodik death metal grubu The Duskfall üçüncü albümünü çıkardı. “Frailty” ve “Source” albümlerinde ne vardıysa bunda da aynı şey var. Gayet ortalama ve özelliksiz bir müzik. Açıkçası The Duskfall’un In Flames’ten Anders tarafından gazlanması dışında pek bir olayı yok diyebilirim. Her albümde birkaç güzel şarkı olsa da, ne bir akılda kalıcılık, ne bir şaşırtıcılık var ne yazık ki. Rifler desen ne bir zorluk, ne bir orijinallik. Kötü değiller belki, ama “sıradan” deyip özetlemek de, fazlasıyla kolay ve üzerinde düşünmeden yapılabilecek bir şey. Türün büyüklerinden In Flames ve Soilwork’ün daha rife dayalı, yani At The Gates-vari hallerini düşünürseniz aşağı yukarı bir fikir oluşacaktır.

Bunun yanı sıra vokalist ve davulcu iyi bir performans sergilemiş. Son yedi, sekiz yıldır bu albümün aynısı o kadar çok şey çıktı ki, artık gına gelmemesi olanaksız zaten. The Absence – “From Your Grave” kritiğinde de dediğim gibi, Dark Tranquillity olmadığınız sürece bu türün kafesinden çıkmanız çok zor. Ya In Flames gibi risk alıp yavaş yavaş –bence- kusursuzluğa doğru gideceksiniz (tabii ki yeni tarzı içinde), ya da Dark Tranquillity gibi benzersiz bir müzikal bakış açınız olacak. Bu bağlamda böyle “bildiğimiz şeyler”in olduğu bir albümü övmem pek mümkün değil.

“Trust Is Overrated”, “The Shallow End”, “Break The Pact” ve “Shoot It In” kendilerini kurtarabilen ender şarkılardan. Özellikle ikinci şarkı “The Shallow End” ve sonrasındaki “Break The Pact” türlerinde gayet güzel şarkılar. Bol In Flames sosu olunca tabi bir şekilde öne çıkıyorlar.
Bunlar dışında, hiç de akılda kalmayan nakaratlar ve triple picking ağırlıklı benzer riflerle olay götürülmüş diyebilirim. Melodik death metal olan her şeyi dinlerim diyorsanız, bunu demeyenlerden daha az sıkılabilirsiniz. Evet sert oldu biraz, ama böyle başa..