CANDLEMASS’in hâlâ taş gibi müzik yapmaya devam ettiği düşünüldüğünde, doom metalin günümüzde gayet iyi durumda olduğu sonucuna varabiliriz. Sahibi buralarda olduğuna göre müritleri de edeplerini bozmadan sağlam işler yapmaya devam ediyorlar. Doom metal ve Finlandiya dendiğinde aklıma gelen en taze isim VAINAJA ve 2016’da çıkan pek lezzetli albümü “Verenvalaja”. Grup o albümde bilindik, CANDLEMASS türevi, ruhani doom metalden ziyade death metale de göz kırpan, son derece katmanlı bir iş sunmuştu.
LORD VICAR’ın yeni albüm haberini gördüğümde fark ettiğim şey, son zamanlarda Finlandiya’dan çıkan saf bir doom metal grubu dinlememiş olduğumdu. LORD VICAR’ın nasıl bir grup olduğunu bildiğimden, “The Black Power”ın büyük ihtimalle bu eksikliğimi tek başına kapatacağını saniyesinde hissettim. Pek çok doom metal grubunun aksine düz yerine ters haç kullanan bu karanlık abiler adeta Hızır gibi yetişmiş ve saf Fin doom’u açlığımı giderecek o kutlu grup olarak tepemde bir güneş gibi, kapaktaki soluk benizli bebek gibi doğmuştu.
CD sürümü yanlışlıkla tek şarkılık bir albüm olarak çıkan “Gates of Flesh”i saymazsak grubun bugüne dek yazdığı en uzun şarkıyla açılan “The Black Powder”, aynı zamanda LORD VICAR’ın bugüne dek çıkardığı en uzun albüm olarak karşımızda duruyor. “Sulphur, Charcoal and Saltpetre” adlı açılış şarkısı rahatsız edici vokal paterni ve yer yer detone oluyormuş gibi hissettiren vokal yorumuyla daha ilk andan bizi tatsız bir şeyler beklediğini belli ediyor. Şarkı her şeyiyle doom metalin her tür farklı bakış açısını kaplamaya çalışırcasına son derece değişken bir karakter sunuyor. Baştaki karanlığın yedinci dakikaya girilirken çok daha bluesy, BLACK SABBATH’sı bir şeye dönüşmesi de 12. dakikaya girilirken başlayan minimal armonik gitar lezzetleri de buna dâhil.
İnsanın günlük başarısızlıklar ve dünyevi korkularla baş etmek adına kendini hissizleştirmesinden bahseden “The Black Powder”; Chritus’un sündüren, süründüren, doom metale aşırı uygun bayıklıktaki ses karakterinden olanca verimliliğiyle nemalanıyor. Kimi Kärki’nin REVEREND BIZARRE’dan gelen mirası bir kez daha ortaya döktüğü albümün en kasvetli anlarının ise LORD VICAR’ın funeral doom’a doğru kayar gibi olduğu “Descent”le başladığını düşünüyorum. Şarkının 1,5 dakikalık melodik girişi öyle bir atmosfer yaratıyor ki resmen yaşlandığınızı, silikleştiğinizi hissediyorsunuz.
İlk yarısını çok büyük oranda çileyle geçiren “The Black Powder” ortasında kıpraşmaya başlıyor ve “The Temple in the Bedrock” ve “Impact” ile gaza basıyor (basıyor dediğim de yine 60-65’le falan gidiyor). Tabii sonuçta LORD VICAR dinlediğimiz için öyle canlı şeyleri uzun uzadıya dinleyecek hâlimiz yok. Grup hemen dizginleri eline alıyor ve freni kökleyip son şarkı öncesinde “Nightmare” ile tatlı, huzurlu bir ara sıcak sunuyor. Bu kırılgan şarkının görevini, kapanıştaki 11 dakikalık “A Second Chance” ile daha iyi anlıyoruz. Şarkının öylesine ızdırap dolu bir monotonluğu var ki dinlerken “al canımı da kurtulam” diye düşünmeden edemiyorsunuz. Eğer doom metal modundaysanız, böylesi bir bezdirmeyi kabul edecek durumdaysanız, LORD VICAR’ın tüm hayat enerjinizi emeceğine hiç şüpheniz olmasın.
Doom metal albümlerini incelerken bazen ne yapacağınızı bilemediğiniz anlar olabiliyor. Sonuçta ortada çok tane tane, Bilal’e anlatır gibi icra edilen enstrümanlar ve herkese göre olmadığı kesin bir vokal karakteri var. Bu ikisi iyi şekilde yan yana getirildiğinde gerçekten de insanın ruhunu daraltan, güneşini karartan bir şey çıkıyor. LORD VICAR, çeşitli gruplarla seksenlerden bugüne bu işlerle haşır neşir olan elemanları sayesinde bu konuda gerçek bir usta olduğunu hissettiriyor ve PENTAGRAM’ın ilk günlerinden, SAINT VITUS’tan, TROUBLE’dan, WITCHFINDER GENERAL’dan günümüze, yaklaşık 50 yıllık doom metal külliyatı içerisinde çok iyi, değerli albümler yapmaya devam ediyor.
Kadro Chritus: Vokal
Kimi Kärki: Gitar
Rich Jones: Bas
Gareth Millsted: Davul
Şarkılar 1. Sulphur, Charcoal and Saltpetre
2. Descent
3. World Encircled
4. Levitation
5. The Temple in the Bedrock
6. Black Lines
7. Impact
8. Nightmare
9. A Second Chance
Bu aq albümü ciğerimi söktü benim. Geçen haftadan beri maffetti. Bu adamlarda zaten boş iş yok, bununda yine boş olmayacağı belliydi ama bu nedir arkadaş? Özellikle 2. parça başta olmak üzere hepsini sonsuz övebilirim ama dinledigim albümlerde kapanış parçalarını hep daha çok merak ederim(outro tarzi olanlar hariç) o yuzden onun hakkinda bisi soylemek istiyorum. adamlar öyle bir kapanış parçası yapmışlar ki, diri diri sizi mezar çukuruna atiyor, toprak atma islemine gecmeden once uzerinize iseyip sıçıyor, sonra hic acele etmeden gömme işlemine geçiyor. Ölmek için yalvariyorsunuz ama ölemiyorsunuz, tam bir işlence…Gerçekten olağanüstü…
Bu seneyi tecrübe edebildiğim için kendimi çok şanslı hissediyorum. İstesem bu kadar olmazdı cidden. Candlemass, lord vicar, saint vitus, deathspell omega, bethlehem, enthroned, rammstein…yeni album yayinlayan/yayinlayacak olan gruplara bakın, rüya gibi…
Aman aman nereye geldik bir anda, neresi burası lan daha demin evdeydim eve götürün beni amına koyarım oğlum fenalık geçiriyorum lan harbi evde değildim lan daha demin evdeydim
İlk 2 ve son 2 şarkı ölümcül doom formatında olmuş, albümün merkezini de daha stoned şarkılara ayırmışlar. Reverend Bizarre ekibi hala sağlam işler yapıyor Finlandiya’da, Spiritus Mortis albümü de efsaneydi.
Bu albümü ve vokalist Christian Linderson’u beğenen doom severler için 2016 yılında yayınlanan ve Pasif agresif de incelemesi bulunan Goatess’ın Purgatory Under New Management albümünü dinlemelerini tavsiye ederim. Ben aylarca dinlemiştim hala aklıma geldikçe dinlerim güzel albümdür. Ayrıca o albümde Christian Linderson’nun ses tonuyla neler yaptığını görüp The Black Powder’ı dinlemek ayrı bir zevk veriyor.
@9yearsago, kimilerinin neden böyle düşündüğünü cidden anlayamıyorum. Beğenmemeyi anlarım da fiyasko kısmı nedir mesela? Candlemass’in kendi hareket alanında, en rahat olduğu düzlemde bir albüm yapması ve fiyasko olarak değerlendirilmesi bana garip geliyor.
Senin gibi albumun ben ta aq…su an ictigim seylerin kafasını x2 yapti…birazdan evin ortasinda deli yurekteki kuscu gibi, aycicek yagi tenekesinde ates yakip kendi kendime nasihat vericem…
Tabutta röveşata filmindeki mahsun gibi tavus kuşu mu yiyelim/sikelim aq anlamadım ki??? 2. Parçayı neden yaptınız??? İnsan gibi içelim dinleyelim diye uğraşıyoz bu art niyetin sebebi ne??? Tüm grup elemanları ve albümün kaydına katkıda bulunan herkesi ‘Kvarforth’ hoest’u öpercesine dillesin aq…
Loading ...
Bu aq albümü ciğerimi söktü benim. Geçen haftadan beri maffetti. Bu adamlarda zaten boş iş yok, bununda yine boş olmayacağı belliydi ama bu nedir arkadaş? Özellikle 2. parça başta olmak üzere hepsini sonsuz övebilirim ama dinledigim albümlerde kapanış parçalarını hep daha çok merak ederim(outro tarzi olanlar hariç) o yuzden onun hakkinda bisi soylemek istiyorum. adamlar öyle bir kapanış parçası yapmışlar ki, diri diri sizi mezar çukuruna atiyor, toprak atma islemine gecmeden once uzerinize iseyip sıçıyor, sonra hic acele etmeden gömme işlemine geçiyor. Ölmek için yalvariyorsunuz ama ölemiyorsunuz, tam bir işlence…Gerçekten olağanüstü…
Bu seneyi tecrübe edebildiğim için kendimi çok şanslı hissediyorum. İstesem bu kadar olmazdı cidden. Candlemass, lord vicar, saint vitus, deathspell omega, bethlehem, enthroned, rammstein…yeni album yayinlayan/yayinlayacak olan gruplara bakın, rüya gibi…
08.05.2019
@P L A G U E, rüya devam ediyor…mayhem 25 ekimde yeni albümünü yayınlıyor. Deli çıkıcam…hadi be gorgoroth sende yap bi güzellik^.^
09.05.2019
@P L A G U E, Oraya Blaze of Perdition’da ekleyelim.
09.05.2019
@daud, Of of deme böyle şeyler
09.05.2019
@daud, way aq. buda harika bir haber…son albumlerinin ustune nasil bir is gelecegini, nasil bi yol izleyeceklerini cok merak ediyorum.
Aman aman nereye geldik bir anda, neresi burası lan daha demin evdeydim eve götürün beni amına koyarım oğlum fenalık geçiriyorum lan harbi evde değildim lan daha demin evdeydim
Bu albüme fazlasıyla uyuyor bence :)
Albüm formatında kezzap. Doom metal şöleni.
Favori parçalarım: 2, 3, 9
İlk 2 ve son 2 şarkı ölümcül doom formatında olmuş, albümün merkezini de daha stoned şarkılara ayırmışlar. Reverend Bizarre ekibi hala sağlam işler yapıyor Finlandiya’da, Spiritus Mortis albümü de efsaneydi.
Bu albümü ve vokalist Christian Linderson’u beğenen doom severler için 2016 yılında yayınlanan ve Pasif agresif de incelemesi bulunan Goatess’ın Purgatory Under New Management albümünü dinlemelerini tavsiye ederim. Ben aylarca dinlemiştim hala aklıma geldikçe dinlerim güzel albümdür. Ayrıca o albümde Christian Linderson’nun ses tonuyla neler yaptığını görüp The Black Powder’ı dinlemek ayrı bir zevk veriyor.
Tüh allah belasını versin bu son şarkının
Candlemass taş gibi müzik yapmaya devam edemiyor, ne yazık ki son albüm bir fiyasko.
13.05.2019
@9yearsago, kimilerinin neden böyle düşündüğünü cidden anlayamıyorum. Beğenmemeyi anlarım da fiyasko kısmı nedir mesela? Candlemass’in kendi hareket alanında, en rahat olduğu düzlemde bir albüm yapması ve fiyasko olarak değerlendirilmesi bana garip geliyor.
Senin gibi albumun ben ta aq…su an ictigim seylerin kafasını x2 yapti…birazdan evin ortasinda deli yurekteki kuscu gibi, aycicek yagi tenekesinde ates yakip kendi kendime nasihat vericem…
Tabutta röveşata filmindeki mahsun gibi tavus kuşu mu yiyelim/sikelim aq anlamadım ki??? 2. Parçayı neden yaptınız??? İnsan gibi içelim dinleyelim diye uğraşıyoz bu art niyetin sebebi ne??? Tüm grup elemanları ve albümün kaydına katkıda bulunan herkesi ‘Kvarforth’ hoest’u öpercesine dillesin aq…
An itibariyle ben:
https://youtu.be/7YfR3m9ajPw
https://youtu.be/VobR2qyDns8
Kuran evliya çarpsın böyle bişi yok ya. Komple rahatsızlık.
Merak etttiğim bir şey var, şu albüm hakkında 1 tane bile kötü yoruma denk gelmedim, herkes övüyor da o zaman bu 6.7 ne?
08.08.2019
@Rust in Peace., Bu sitede en son dikkate alınacak şeyin okur notları olduğunun kanıtlarından yalnızca bir tanesi.
Bakın burası çokomelli, büyük orospu çocuğusunuz, babalarınız anonim…