# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
VEIL OF MAYA – Matriarch
| 23.05.2015

Anam, garip anam.

VEIL OF MAYA, 2000′lerin ortalarında patlayan o MESHUGGAH etkili deathcore, melodik death metal, hardcore, metalcore, progresif, djent çorbalı o karman çorman ilginçli grupların pek çoğunu büyük ölçüde birbirinin kopyası olarak gören bir insanken çıkmıştı karşıma.

Diğer pek çok grubun yaptığı kimi şeyleri büyük ölçüde bire bir yapıyorlardı, ancak farklı olan birtakım özellikleri de belirgin şekilde dikkat çekiyordu. Bunlardan en önemlisi, Marc Okubo’nun melodiyi ve alışık olunmadık akor bileşimlerini bir araya getirdiği özgün rif yazım tarzıydı. Grubun rifleri sadece staccato’ya ve MESHUGGAH tapınmasına dayanmıyor, VEIL OF MAYA karakterini yansıtan pek çok özellik de sunuyorlardı. “The Common Man’s Collapse“, gruba dair “Hmm…” hissiyatı oluşturmamı sağlamış, ancak öyle ahım şahım da etkilememişti. Ardından “[id]” geldi.

“[id]“, bahsettiğim türde müzik yapan tüm gruplar içinde, dinlediğim en iyi ve en ilham verici albüm. Bugün bile sıklıkla dinlediğim pek çok şarkı içeriyor ve bence tek kelimeyle harika bir albüm. Okubo, genç yaşına rağmen cidden etkileyici ve ilham verici işler yaptı, yapıyor.

Eclipse” ise her ne kadar grubun adını duyurmasına yardımcı olsa da, benim çok ısınamadığım ve biraz formülize bulduğum bir çalışmaydı.

Günümüz metal ortamını, sosyal medyayı, çağımızı turne sürecini süper kullanan, kısacası işi kurallarına göre oynayan VEIL OF MAYA, tıpkı yakın dostları PERIPHERY gibi başarılı olmak adına çok çalışılması gerektiğini bilen ve buna göre davranan bir grup.

2 hafta önce çıkan “Matriarch”a gelirsek, albümün “Eclipse”in ötesinde olduğunu söylemek bence daha ilk andan mümkün. Albümün en önemli özelliği, VEIL OF MAYA’nın yola farklı bir vokalistle devam ediyor oluşu. Normal şartlarda bu tür gruplar çok benzer vokaller kullandıklarından, VEIL OF MAYA’daki bu vokalist değişikliğinin çok bir etki yapması beklenmeyebilir; ancak bu sefer durum farklı. Zira yeni vokalist Lukas Magyar, VEIL OF MAYA’yı ilk kez clean vokalle de duymamızı sağlıyor. Bu durum elbette ki “Matriarch”ın en büyük ilginçliği. Hayranlar şimdiden bu konu üzerinde yoğun tartışmalara giriştiler bile, ki bu da gayet normal. Zira VEIL OF MAYA’nın clean vokali müziğine sokması demek, grubun türdaş pek çok başka gruba benzer özellikler kazanması anlamına geliyor.

Şunu söylemekte beis görmüyorum; “Matriarch” ile birlikte VEIL OF MAYA, belli açılardan aşırı derecede PERIPHERY’ye benziyor. Yer yer aynı grup sanılabilecek düzeyde bir benzerlik var. Her ne kadar Okubo şarkıların yeni vokal bulunmadan önce yazıldıklarını söylese de, grubun müziğindeki daha cici akorlar barındıran kısımlar, clean vokalin de eklenmesiyle baya bir PERIPHERY olmuş. Bundan kaçınmak adına birtakım şeyler düşünülebilirdi belki, ancak sanırım VEIL OF MAYA’nın bu tür bir derdi yok, zira albümdeki vokal prodüksiyonundan sorumlu kişi de PERIPHERY vokalisti Spencer Sotelo’dan başkası değil. Belli ki uzun yıllara dayanan çok yakın bir dostlukları olan Marc Okubo ve Misha Mansoor, “Matriarch” öncesinde oturmuşlar ve VEIL OF MAYA’nın yeni yüzüne dair fikir teatisinde bulunmuşlar. Öyle ya da böyle, ortaya ortaya çıkan şey yeni bir VEIL OF MAYA’dan ziyade, VEIL OF MAYA ile PERIPHERY’nin bir kırması olmuş. Bu kötü bir şey mi? Bence değil; çünkü zaten iki grup da belli çerçeveler ve karakterler çerçevesinde müzik yapıyor. Eğer bu değişiklik ve yeni yaklaşım, kalabalık kadrolu Kuzey Amerika turne posterlerinin hep orta sıralarında gördüğümüz VEIL OF MAYA logosunu bunca yıl sonra üst satırlara taşıyacaksa, diledikleri değişikliği yapsınlar, adlarını daha da öne çıkarsınlar. 10 yıldır müzik yapıyorlar, artık daha iddialı gözükmek en doğal hakları.

Bunun haricinde, bildiğimiz coşkulu, dur kalklı, groove bazlı VEIL OF MAYA müziği olduğu gibi duruyor. Tatlı melodilerin sarıp sarmaladığı rifler, klavye kullanımıyla vurgulanan atmosfer, her zamanki gibi gayet sağlam bas ve davul kullanımı, “Matriarch”ı keyifli bir dinlemedik yapmaya yetiyor.

Ama en nihayetinde söylemek zorunda olduğum şey, VEIL OF MAYA daha iyisini yaptı, bundan sonra da yapabilir. Marc Okubo benim gözümde metal dünyası adına önemli bir yetenek ve daha iyi şeyler yapacağına da inanıyorum.

7,5/10
Albümün okur notu: 12345678910 (7.17/10, Toplam oy: 30)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
2015
Şirket
Sumerian Records
Kadro
Sam Applebaum: Davul
Marc Okubo: Gitar
Danny Hauser: Bas
Lukas Magyar: Vokal
Şarkılar
1. Nyu
2. Leeloo
3. Ellie
4. Lucy
5. Mikasa
6. Aeris
7. Three-Fifty
8. Phoenix
9. Matriarch
10. Teleute
11. Daenerys
12. Lisbeth
  Yorum alanı

“VEIL OF MAYA – Matriarch” yazısına 4 yorum var

  1. Ediz Mudul says:

    @Ahmet Saraçoğlu
    benim için 9 puanlık bir albüm ama değindiğin yerler de çok mantıklı abi, eline sağlık çok güzel kritik olmuş. Ama bu albüm çıktığından beri söylenenen Periphery iddiasını anlayabilmiş değilim, bunun sebebi periphery’den sadece 2 3 şarkı çat pat biliyor olmam da olabilir. Yani zahmet olmazsa hangi VoM şarkıları hangi Periphery şarkılarına benziyor mesela? Yoksa genel bir sounddan mı dem vuruluyor?

    Ahmet Saraçoğlu

    @Ediz Mudul, özellikle şu şarkı şunun gibi durumu yok. Genel hava ve yaklaşım açısından dedim. Bir de tabii vokal prodüksiyonu konusu var yazıda dediğim gibi.

  2. saw you drown says:

    Türle hiç aram yok, ama bu grubun neredeyse her albümünü seviyorum. Velhasıl güzel müzik yapıyorlar. Bu albümde de standartlarından uzaklaşmamışlar. İlk birkaç dinlemede fena değil kanısına vardım.

  3. psylocke says:

    id yi nası deli sevdiysem bu albumu de oyle sevdim, eclipse yi o kadar sevmemistim ki mazide tatlı bir anı diyordum bu grup icin,

    https://www.youtube.com/watch?v=Q4Are997L8E

    şimdi bir bu şarkı bir de the black dahlia murder -the fog- sarkısında fallout ta uretimi tamamlamak uzere olan dweller lar gibi 4 duvar arasında manasız gulen bir suratla kosmak istiyorum.

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.