# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
SCORPIONS – Return to Forever
| 05.03.2015

Vegas.

1984. Las Vegas’a gidip içkinin ve kumarın dibine vurma hayaliyle yıllarca para biriktirip sonunda ortak bir arkadaşlarının eski arabasıyla yola koyulan dört genç radyo dinliyor. Kanalları gezinirken bir kanaldan istek çağrısı geliyor. Gençlerden biri “Abi We’re Not Gonna Take It yae”, diğeri “Hot For Teacheeer”, bir diğeri de “2 Minutes to Midnight akar beyler” ve en sonuncusu da “Fade to Black oğluuum manyak mısınız” diyor. Bunların hepsi aynı senede çıktığından kafaları karışan gençler karar vermeye çalışırken TWISTED SISTER ve VAN HALEN isteyen elemanlar diğerlerine “Beyler bakın biz de köpeğiyiz, ama gitmez şimdi” diyor. Onlarda trip ata ata “Of tamam ya” dedikten sonra ne çok glam ne de çok heavy olan bir şarkıda karar kılıyorlar.

“Here I am
Rock you like a hurricane”

Herkes arabada çılgına dönüyor, koltuk kafalarına doğru yapılan headbang’ler ve camı açıp yandan geçen kamyon sürücüsüne yapılan devil horn’lar etrafta uçuşuyor. Herkes coşkunun doruğundayken sonrasında birdenbire “Still Loving You” giriyor. Arka koltuğun sağ köşesinde oturan eleman:

-“Abi çalmasınlar onu çalmasınlar, anısı var onun”
-(Yanındaki eleman) “Oğlum şarkı çıkalı daha iki ay oldu?”
-“Olsun abi bana Bloody Mary’yi hatırlatıyor (kedisi)”

Uzun süreli bir sessizlikten sonra ortak bir “Eee napalım artık” tepkisi çıkıyor ve çakmaklar da beraberinde geliyor. Sonunda Las Vegas’a giriş yapıyorlar ve etrafa hayretler içinde bakarken çakmaklarını söndürüp varana kadar muhabbet etmeye karar veriyorlar. Süren eleman “Beyler birkaç ay önce DEATH diye bi’ grup kurulmuş, ne olur sizce?” diye sorduğunda yan koltuktaki eleman “Abi isim biraz sade değil mi sanki?” diyor. Süren genç de cevap olarak “Ben baya muazzam şeyler bekliyorum ya” diyor ve sonrasında da Monte Carlo otelini gösterip geldiklerini söylüyor. Herkes gördükleri ihtişamdan kafayı yemişken bunu etraftaki baronlara göstermemek için biraz öksürüp kendilerine geliyorlar ve otele girerken akıllarında “The Zoo” çalıyor. Gençler hayatlarının en iyi iki gecesini geçiriyorlar ve kedi sahibi elemanın inanılmaz şansıyla yanlarında 40 bin dolar parayla ayrılıyorlar.

Dönüş yolunda arabada parayla ne yapılacağına dair konuşmalar geçiyor, fakat bu konuşmalar çok uzun sürmüyor. Çünkü herkes aynı şeyi söylüyor: “GRUP KURALIM!” Arka koltukta para içinde yüzülürken herkesten farklı farklı böğürme sesleri yükseliyor ve dönüş yolunda biraz “No One Like You” dinleyerek kendilerini mutluluklarında boğuyorlar… Fakat grup hayali hiçbir zaman tam olarak gerçekleşemiyor. Biri nişanlısıyla Kanada’ya taşınıyor, biri iş dünyasına atılıyor, biri veteriner oluyor, biri de hayatını birçok grupla turnede geçiriyor. 2015 yılının Şubat ayında müzisyen kalan tek elemandan diğerlerine telefon geliyor: Ekibin tekrar toplanmasını ve 20’li yaşlarındaki seyahatin tekrar yapılmasını istiyor.

İş adamı olan eleman Mercedes’iyle gidilmesini teklif ediyor, ama kimse yanaşmıyor. 50’li yaşlarına vurmuş bu dostlar 57’ model bir Chevrolet kiralayıp yola koyuluyorlar. İlk anlarda kimseden ses yok; o kadar anlatılacak şey varken hiçbir şey anlatılmıyor. Kanada’ya taşınan arkadaşımız SCORPIONS’ın yeni albüm çıkardığını söylüyor. Gelen tepkiler ise “Onlar dağılmamış mıydı ya?” “E hani bitirmişlerdi?” ve “Ya o devir geçti artık” şeklinde oluyor: Fakat eleman içten içe herkesin son albümlerine kadar grubu dinlemiş olduklarını biliyor. Başka hiçbir şey söylemeden “Return to Forever”ı açıyor.

İlk şarkıdan sonra herkesin yüzüne gitgide artan bir gülme geliyor, “We Built This House” geldiğinde ise “Yemişim ya” tarzı bir canlanışla yine koltuk kafalarına doğru headbang yapıyorlar. Yol boyunca albümde bir şeylerin eksik olduğunu fark ediyorlar, bu “Love at First Sting”de duydukları SCORPIONS değil. Ne en iyi albümleri ne de en iyi şarkılarından bazılarını içeriyor, ama en nihayetinde verdiği hissiyat onca yıl öncesiyle çok da bir farklılık göstermiyor. Yine de bütün olan bitenden sonra evlerine döndüklerinde birer tur “Love at First Sting” dinliyorlar.

6/10
Albümün okur notu: 12345678910 (7.79/10, Toplam oy: 28)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
2015
Şirket
Sony Music
Kadro
Rudolf Schenker: Gitar
Klaus Meine: Vokal, gitar
Matthias Jabs: Gitar
James Kottak: Davul
Paweł Mąciwoda: Bas
Şarkılar
1. Going Out With A Bang
2. We Built This House
3. Rock My Car
4. House Of Cards
5. All For One
6. Rock ‘N’ Roll Band
7. Catch Your Luck And Play
8. Rollin’ Home
9. Hard Rockin’ The Place
10. Eye Of The Storm
11. The Scratch
12. Gypsy Life
13. The World We Used To Know (Bonus)
14. Dancing With The Moonlight (Bonus)
15. When The Truth Is A Lie (Bonus)
16. Who We Are (Bonus)
17. Delirious (Bonus)
  Yorum alanı

“SCORPIONS – Return to Forever” yazısına 27 yorum var

  1. onurtoptas says:

    Kritikte anlatılan hikaye bitmesin istedim be.:) 80′lere 90′lara ait böyle kurmaca geyikler uzatılır da uzatılır. Keşke albüm de güzel bir ‘yeni dönem muazzam geri dönüş albümü’ olsaydı. Bu kadar klasik bir tarz icra edip de 2015 dinleyicisini şok etmek zordur gerçi.

    Kritik ve nostalji için eline sağlık Baybora.

    Baybora Topaloğlu

    @onurtoptas, Eheh eyvallah abi, dileğini de paylaşıyorum.

  2. Can says:

    Albümleri türkiyeye ssanırım gelmedi yada ben bulamadım…
    gerçi 10 martta raflarda diye okumuştum ama…
    youtubedan download ediyorum…
    simdi parçaları affet bizi scorpions

    Cattle Bilmemne

    @Can, Scorpions parçaları mı affetsin yoksa bizi mi? XP

  3. junkman afatsum says:

    Bu kadar büyük bir gruba bu kadar yorum ve oy gerçekten üzücü bir durum bu site için!

  4. deadhouse says:

    Raddorcum sen bu tür müzikte uzmansın. Scorpions metal mi değil mi? Hard Rock/Heavy Metal diye tanımlanan bu grup sence Hard Rock’a mı Heavy Metal’e mi daha yakın. Ben %60 Heavy Metal diyorum.

    ismail vilehand

    @deadhouse, konu bu tarz sik kırığı gruplar olunca neden akla hep Raddor geliyor? “Sitede Scorpions dinleyen kim vardır?” diye sorsalar ben de kesin Raddor derdim mesela.

    deadhouse

    @ismail vilehand, Ahahaha aynen.

    Raddor

    @ismail vilehand, sabahtan beri tarifsiz bir huzursuzluk, acı içindeyim. Meğer Scorpions denince akla geliyormuşum, o yüzdenmiş.

    ismail vilehand

    @Raddor, sırf Scorpions olsa neyse. Def Leppard, Dokken, Whitesnake gibi varlığını hatırladığımda ağzıma acı su getiren bir çok grup bana seni hatırlatıyor.

    Gerçi nankörlük etmeyeyim, bu tarz grupları dinleyen teyzelerin ekmeğini az yemedim.

    Raddor

    @ismail vilehand, abi yanlış hatırlamıyorsam bu türün biraz daha ‘raw’ olan gruplarını seviyordun. Skid Row, Steel Panther, ilk dönem G’N'R gibi.

    Konu üzerinden Scorpions’a sallamak istedim ama evet, tabi ki Hard Rock deyince akla burada ben gelmeliyim. Yıllardır amacım sitede türü sahiplenmekti. Sert müziğin bu kanadıyla ilgilenen yoktu.

    Bunun nedenini çoğu kişi Metal olmamaları sanıyor ama esas sebep: bu grupların daha batılı tarzda olması, Kuzey Amerika dinleyicisine hitap etmeleri. Metal içerisinde ise acı, ıstırap, karamsarlık, mistisizm, felsefe gibi doğuya hitap eden temalar daha fazla. Hicaz gibi gamlara da Metal grupları daha sık yer veriyor.

    Bu temalar ne kadar yoğunlaşırsa bizim coğrafyada ilgi o kadar artıyor. Türkiye’de bu sebeple özellikle Black Metal’e yoğun bir ilgi var. Extreme olmayanlarda da Anathema, My Dying Bride gibi gruplar pek seviliyor.

    Öte yandan dünyanın (bilinirlik anlamında) en büyüklerinden Ac/Dc, 50 yılda bir kere bile Türkiye’ye gelmiyor. Motörhead’in ilk konseri, sadece 32 kişi bilet aldığı için iptal ediliyor.

    Ben ise önceki hayat varmış da sanki eskiden Teksas yobazıymışım gibi Rockabilly falan açıyorum bazen. Nedendir anlamadım.

    ismail vilehand

    @Raddor, Skid Row hastasıyım. Onun haricinde G’N’R ilk 3 albümü seviyorum (Slash <3), Mötley Crüe ise şarkı şarkı seviyorum. Steel Panther zaten başlı başına bir ruh hastalığı, onu sevmemek mümkün değil ama bunlar o saydığım gruplarla bana aynı şey gibi gelmiyor. Scorpions, Whitesnake falan duyduğum zaman kendimi camdan atasım geliyor.

    Boba Fett

    @ismail vilehand, Bu ikisi de romantik şarkıları olmakla beraber aslında kafa olarak aynı sayılır, neden sevmiyorsunuz tam olarak anlayamadım?

    ismail vilehand

    @Boba Fett, şu an hayatta en son yapacağım şeylerden biri tekrar bu grupları dinleyip hatırlamak ve neden sevmediğimi açıklamak olabilir be bro, kusura bakma. Geçmişle alakalı diyelim.

    Raddor

    @ismail vilehand, abi o dediklerin de hakikaten türün en çükübik, en pop grupları. Ha ben inliyorum çünkü zaten ben yer yer lame şeyler dinliyorum. Arada açıyorum en katlanılmaz, Three Days Grace gibi grupları. Hiç IQ istemiyor. Beynim rahatlıyor.

    Hz. Lemmy’nin dediği gibi, türlere fazla takılıyoruz galiba.

    Grunge’da bir yanda Pearl Jam öbür yanda Alice In Chains.

    Nu-Metal’de Papa Roach nerede, Slipknot nerede.

    Thrash’te Megadeth nireee, Dark Angel nire.

    Yani sub-genre’lar grupları belli kümelere alıyorlar, sanki çok aynılarmış gibi, iyi bok yiyorlar. :)

    Extreme Metal’de Cradle of Filth nireeeğ, Dissection nire.

    Raddor

    @deadhouse, bana da Hard Rock gibi gelmiştir hep. Hard Rock ve Heavy Metal sound olarak çok benzeşen türler olduğu için ikisinin ayrımında ele aldığı konulara bakıyorum. Hemen bakalım:

    Mesela Virgin Killer’a bakalım: Cinsiyetçilik, sübyancılık. O kapak ne la?! Pis, tacizci, hayvan herifler… Bi dakka. Bunlar Still Loving You’yu yapan adamlardı. Abi meğer siz ne duygulu, ne romantik, ne kılıbık adamlarmışsınız. Ee baktık Lovedrive’ın kapağına, yine kadın aşağılanmış. Döndük No One Like You’yu açtık, tekrar “I just want to be loved by you” diye ıkınan bir vokal. Bu çelişkilerden Scorpions’un genel temasını anlamış olduk: Andropoz.

    Bu tarz meseleler de Metal’in değil Rock’ın alanına girdiği için ben grubu Hard Rock olarak görüyorum. Ama ne bileyim, Maiden gibi beyazlardan kaçan kızıl derililer vs. konulara yer verselerdi çok rahat Heavy Metal diyebilirdik. Sound olarak o sertliğe sahipler.

    Boba Fett

    @deadhouse, Darıldım. Heavy Metal’e de girecek işleri olsa da katıksız Hard Rock grubudur, ilk albümleri de genel tarzın çok dışında çok kalitelidir, tavsiye edilir, yine benzer bir grup için UFO var. Onların da ilk iki albümü başka sonra Hard Rock.

    deadhouse

    @Boba Fett, Balladlarında sert bir sound var. Haklısın ben zaten kesin heavy’dir demedim ama Heavy metal olup da Scorpions ayarında şarkı yapısına sahip çok grup var.

    Boba Fett

    @deadhouse, Şimdi düşününce çok arada kaldım ama Hard Rock’a daha yakın görüyorum hala. Bir kaç canavarlı şarkıları olsa belki daha farklı düşünürdüm.

    https://www.youtube.com/watch?v=qGPT1kfaSEs

    https://www.youtube.com/watch?v=0_lT1AAKdX0

    Raddor

    @Boba Fett, muhtemelen sen benden daha fazla Hard Rock dinliyorsun ama bir ara türün çığırtkanlığını fazla yaptığımdan akılda kaldım sanırım. Aslında sitede sert müziğin Rock kanadına ciddi katkı yapan, Emir’in yazdığı kritiklerdi.

    Boba Fett

    @Raddor, Ouz ustayı da unutmamak lazım, çeşitlilik bakımından, çeşitlilik demişken LGBT+ Plus Max gibi değil müzikal renklilikten bahsettim, ondan da bahsedebilirdim homofobik değilim ama hani ondan bahsetmedim, sizleri üzdüysem özür dilerim.

    67 – 79 aralığını seviyorum, o dönem yapılmış her işin büyüsü varmış gibi geliyor bana.

    Raddor

    @Boba Fett, valla Enigma gibi yorum olmuş, okudum okudum anlamadım. Anlamışım gibi cevap verecektim ama valla anlamadım ya. Sen mi yazamadın ben mi anlamıyorum acaba, şimdiden pardon haha.

    Boba Fett

    @Raddor, Hahahahahah, bu yorum güldürdü beni. Ya niyetim böyle yazmak değildi de spontan taşşak geçesim geldi. Daha sade yazayım.

    1967 – 1979 arası her müziği büyülü ve mistik buluyorum, daha çok Hard Rock, Progressive Rock olmak üzere o dönemi başlı başına seviyorum. Fakat 1980′lerden sonra kurulan pek çok grup benim için meh seviyesinde, orada bir şeyler kaybolmuş.

    PS: Anlamadıysan da anlamış gibi cevap ver, elaleme madara olmayalım.

    Raddor

    @Boba Fett, burayı anladım. ’67-’79 arası kötü müzik yok gerçekten. Acaba vardı da günümüze ulaşamadan yok mu oldular diye sorguluyorum bazen. Tür ayırmaksızın her müzik iyi 70′lerde. Lgbt’li kısmı anlamadım, neye alınıyoruz, nereden geldik konuya diye yukarıdaki yorumları falan okudum.

    Boba Fett

    @Raddor, Her şarkı mı üzerinde uğraşılmış olur, adamların albüm doldurmak için yaptığı parçalar bile güzel.

    LGBT’li kısım random gelişti hocam senle de alakası yok, aklımda yoktu birden taşak geçesim geldi, önümüzdeki distopik dünyaya alıştırma gibi de düşünebilirsin, birileri alınacak diye düzgünce konuşamaz olduk daha da olacağız.

    Raddor

    @Boba Fett, doğru diyorsun, alınmak için özellikle pusuya yatıp bekleniyor artık.

    Emre Görür

    @deadhouse, metal’lik bir durum yok. Proto-metal diyelim biz ona.

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.