# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
IMMORTAL – Sons of Northern Darkness
| 11.04.2014

Kara basma iz olur, Blashyrkh’te söz olur.

Norveç black metalinin kalbinde yer almasına, black metal denince akla gelen ilk birkaç gruptan biri olmasına ve her bir üyesi öz be öz Bergen bebesi olmasına rağmen black metalin o hepimizin bildiği tartışmalarına hiç dâhil olmayan bir grup varsa, o grup IMMORTAL’dır.

Tıpkı kariyerine BLACK DEATH adıyla death metal yaparak başlayan DARKTHRONE gibi, IMMORTAL da OLD FUNERAL adıyla ve yine death metal yaparak başlamıştı yolculuğuna. Grubun oluşması öncesinde gitarist olarak Varg Vikernes’i dahi denemiş olan Abbath, sonradan Euronymous’la tanışması ve BATHORY ile CELTIC FROST’tan yoğun şekilde etkilenmesi neticesinde black metale kaymış ve grup ilk ürünü olan “Immortal” EP’sinde black metal icra etmişti.

Sonrası malum; Blashyrkh’ler, Ravendark’lar, buzlu dağlar, donmuş göller, kar şeytanları, buzullar arasından fırlayıp ormanları sallayan kuzey canavarları…

IMMORTAL soğuktur. IMMORTAL çok soğuktur; buz gibidir. IMMORTAL özgündür; tek rifle size kendini belli eder. IMMORTAL black metal dünyasının en iyi riflerini yazan birkaç gruptan biridir.

IMMORTAL çok süperdir.

At the Heart of Winter“la birlikte daha thrash’vari bir yöne kayan ve mükemmel rif üstüne mükemmel rif barındıran şarkılar yapmaya başlayan IMMORTAL, o albümden önceki daha kaotik black metal fırtınasının yerine, epikliği elden bırakmayan, yine her şeyiyle black metal olmasına rağmen bir nebze daha kolay dinlenen, daha kolay alışılır, ancak müzikalite ve black metalin gerekleri namına en üst kalitede işler üretmeyi sürdürmüştü.

2000′lerin en iyi black metal albümlerinden biri olan “Sons of Northern Darkness”, albümü bir buz kıracağı gibi yüzünüze çarpan One by One’la açıp, albümle aynı adı taşıyan ihtişam manyağı şarkıyla devam ediyor. “At the Heart of Winter”da kusursuz şekilde icra edilen ve “Damned in Black”de biraz daha eskiye öykünen bu daha thrash tabanlı, kısmen “yeni” IMMORTAL, “At the Heart of Winter” esintileri taşıyan enfes clean gitar bölümüyle resmen IMMORTAL’a tekrar tekrar aşık olmanızı sağlayan Tyrants’la devam ediyor. Eski usul Alman thrash’inin, SODOM etkileri ayyuka çıktığı Demonium’la kuduruyor, enfes rifleriyle kendimizi karlı Norveç ormanlarında bulduğumuz Within the Dark Mind’la içimizin ürpermesine engel olamıyor, Lovecraft’ın “At the Mountains of Madness”ına selam çakan In My Kingdom Cold’da ise epiklikten ölüyoruz.

Yırtıcı gitar tonu ve Abbath’ın karakteristik vokalleri, bir araya geldiklerinde göğüs kafesinize saplanan binlerce sarkıt misali buzlu mızraklara dönüşüyorlar ve özellikle albümün 7 dakika üzeri süreleri olan son 4 şarkısında adeta içinize işliyorlar.

Kaz tüyü polarlar, gorteks montlar, yün içlikler… Bir Antarctica’nın, bir Beyond the North Waves yanında hepsi işlevini yitiriyor.

“Damned in Black”ten net şekilde daha iyi bir albüm olduğunu düşündüğüm “Sons of Northern Darkness”, “At the Heart of Winter”ın çok az gerisinde, kendi adıma en iyi ikinci IMMORTAL albümü olarak duruyor. Her ne kadar grup ilk 4 albümünde de black metal adına destanlar yazdıysa da, ben IMMORTAL’ın bu tarafını daha çok seviyorum.

Baya kafa bir adam olduğunu çeşitli şekillerde bildiğimiz Abbath… Abbath! ABBATH!!, kafa olduğu kadar çok önemli de bir müzisyen. Özellikle vokal saldırısı, her seferinde beni “bu adam nasıl oluyor da bu kadar gırtlaktan çıkarmış gibi duyulan bu vokali yapıp öksürük komasına girmiyor?” sorusuyla baş başa bırakıyor.

Son kelamlarda, “Sons of Northern Darkness”ın mükemmel bir black metal albümü olduğunu yeniliyor, “All Shall Fall’dan bu yana 5 yıl geçti, zalım Abbath, neylersin?” şeklindeki sorumu da yöneltip yeni arabama binip gidiyorum.

Not: Abbath’ın IMMORTAL’ın kariyerinin ilk 7 yılında vokal yapıp bas çaldığını, “Battles in the North” ve “Pure Holocaust”da davulları da çaldığını, sonra Horgh’un gelişiyle davulu bırakıp, Demonaz’ın rahatsızlığıyla da gitara geçtiğini, dolayısıyla da ne gerekiyorsa hepsini yapabilen gerçek bir “black metal pınarı” olduğunu biliyor muydunuz?

9/10
Albümün okur notu: 12345678910 (9.24/10, Toplam oy: 101)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
2002
Şirket
Nuclear Blast
Kadro
Abbath: Vokal, gitar, bas
Horgh: Davul
Demonaz Doom Occulta: Sözler
Konuk:
Iscariah: Bas (One by One)
Şarkılar
1. One by One
2. Sons of Northern Darkness
3. Tyrants
4. Demonium
5. Within the Dark Mind
6. In My Kingdom Cold
7. Antarctica
8. Beyond the North Waves
  Yorum alanı

“IMMORTAL – Sons of Northern Darkness” yazısına 17 yorum var

  1. Ugur says:

    Tatava yapmadan bastım 10′u.Araba da ciksmiş.

    Ahmet Saraçoğlu

    @Ugur, aslında kendi namına bence de 10′luk bir albüm, ancak Immortal’ın hâlâ yeni albüm çıkarma ihtimali olduğundan zamanında “At the Heart of Winter”a 9,5 vermiştim (Abbath bu, ne yapacağı belli olmaz), o nedenle de buna 9 verdim. Yoksa AtHoW da, bu da, kusursuz albümler. Yine de içimde Immortal’ın AtHoW’ı aşabilecek bir albüm yapabilme ihtimalini saklı tutuyorum. Olur da grup bir daha asla yeni albüm yapmayacağını açıklarsa, o zaman AtHoW’ın notunu 10, bununkini de 9,5 olarak değiştireceğim. :)

    Ugur

    @Ahmet Saraçoğlu, ATHOW benim de favorim tabi ama bu albümün dinlediğim ilk Immortal albümü olmasından dolayı yeri birazcık özel.O yüzden bunda duygusal davrandım puanı verirken hehe

  2. northern says:

    ilk 10 benden. abbath gerçekten olağanüstü bir herif. ilk çıktıkları zaman o meşhur “inner circle” dalgasına bulaşmayıp işlerine güçlerine bakmaları bende saygı uyandırır.

    ayrıca black metal camiası içinde de tını olarak (sound nasıl çevrilir lan) “aha da immortal” dedirtebilen bir özgünlüğe sahip 3-5 gruptan birisi. yani vokalsiz düzenlemeleri çalınsa bile adamları beşbin grup arasından seçersin ki, boru değil. bunda da esas sebep yine abbath. hetfield nasıl ki ana-akım metalde rif yazımının ikonuysa, black metalde de bu bence tartışmasız abbath. (youtube’de abbath guitar lessons kesinlikle izlenmeli hehe)

    valla thrash etkilenimli black metal albümlerinin hepsini dinlemedim tabii ama benim gözümde athow ile en rafine ve en özgün işlerden birisi bu. belki de ikisinden biri.

    ayrıca “beyond the north waves” nedir amk…

  3. B U R Z U M says:

    Way arkadas…siteye bi bakayim dedim zönk diye bu kritigi gorunce sinsi bi siritis olustu suratimda:) gercekten mukemmel otesi bir album bu…hatta bana gore immortal in en iyi albumu…athow i bile gecmis bir basyapit… benim icin…parcalarin hepsi kusursuz guzellikte ama ozellikle “in my kingdom cold” benim agzimi yuzumu yamultuyor dinlerken…o nasil bir parcadir laaaan!!! Adini soylemek bile gaza getiriyor o derece…zamaninda izmir deki guzel dukkan excalibur dan almistim bu albumu ve uzun sure bundan baska bisi dinleyememistim…sayin saracaoglu mukemmel bir is yapmis bu albumu siteye ekleyerek…

  4. Blashyrkh says:

    İsimden kaybettim zaten:D True Black metal albümü değil zaten fakat black metale enfes bir yönden girmişler. Albümde kusursuz diyemeyeceğim tek şarkı Demonium bence. 3 kere öpüp başınıza koyun.

  5. THRASH says:

    Black metalin sayılı albümlerinden. 10/10.

  6. Görkem Şahin says:

    Abbath gerçekten muthis rifler yazıyor, Tyrants nedir öyle ya? Sons of northern darkness ın girişine de diycek laf bulamiyorum…

  7. nepenthe says:

    Kilise kundaklamak, eşcinsellere, zencilere şiddet uygulamak gibi konularla gündeme gelen, kendisi gibi olmayana tahammülsüzlüğü nedeni ile kendime çok uzak bulduğum Black Metal’e ısınmamı sağlayan albüm olmuştur ATHOW. Tertemiz kaydı, insanın iliklerine işleyen buz gibi soğuk riffleri, sözleri ile öfkenin farklı yollardan da işlenebileceğinin ispatıydı. Sonrasında gelen Damned In Black’i o kadar sevememiştim fakat SOND ile çok daha saldırgan, hırçın riffler ile geri döndüler. Değme trash gruplarına dudak uçuklatacak riffler, akustik pasajlar ve mid tempo parçalar ile gerçek bir black metal başyapıtı. 9/10

  8. Kerem Kaan says:

    İşte sahalarda görmek istediğimiz hareketler. Abbath’ın o eşsiz vokalinden tutun rifflerin muazzamlığına baştan son kusursuz bir albüm. 10′u çaktım.
    Not:ATHOW kritiğinden bir alıntı yapıp içimde kalan bir ukteden kurtulmak istiyorum. “Güzel tabi yarraam.IMMORTAL lan bu,nasıl güzel olmasın? “

  9. Nightwing says:

    Bu Abbath var ya adamın dibi dibi. Myotis Treble’a desteğini unutmayacağım.

    Şahsen At the Heart of Winter’ın bir kaç gömlek gerisinde olmasına rağmen yine de çok güzel bir albümdür. Artık düşünün At the Heart of Winter’ın insafsızlığını. O albüme 10 verirsem (ki 10 bile az o şahesere) bu da 8.5 veya 9 alır. Zamanında kafamın içinde çok az dönmedi One by Onelar, Tyrantslar vs…

    Ulan yazıyorum yazıyorum siliyorum. Övgü dolu destanlar yazmaya uğraşıyorum ama yok. Benim için çok anlam ifade eden bir gruba, Abbath’a, Immortal’a layık bir yorum yapmaya çalışıyorum kelimeler tıkanıyor. Benden bu kadar hadi eyvallah zaten alkollüyüm.

  10. TAAKE says:

    damned in black mi bu mu bilemiyorum hala en iyisi hangisi,bir de at the heart of the winter var,gerçekten immortal bazen dünyanın en iyi grubu diye düşünüyorum

  11. TAAKE says:

    Abbath =black metal pınarı :-);-):-):-)
    :-P

  12. zlayeric says:

    Immortal ın elde bizim gibi malzeme varken albüm kapağına ne gerek var yaklaşımını seviyorum.tabi bu yaklaşımın nedeni kiss sevgisi de olabilir biraz.nolursa olsun immortalın en sevdiğim yönlerinden biri diğer çoğu bm gruplarının aksine kendini de yaptığı işi de pek ciddiye almaması(kötü anlamda değil).gıcı gıcı metal işte nedir bu metal alemindeki kasıntı haller

  13. Erdal Öcal says:

    Athow albümünden bu yana gelen immortal şaheseri. Adamlar yapıyor abi.

  14. Evınç says:

    Black metal den hiç hazzetmem ama Immortal başka ya. Her ne kadar en iyi albümleri At the Heart of Winter olsa da en sevdiğim albümleri.

  15. killyourselfchuck says:

    İlk aldığım metal albümüdür. Güzel bir başlangıç yapmışa benziyorum. :)

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.