# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
ANATHEMA – We’re Here Because We’re Here
| 02.05.2011

Neden sonuç ilişkisi.

Hatırda kalıcı çekicilikte melodileri, olgun kompozisyonları ve her albümle zenginleşen duygusal yelpazesiyle üretkenliğini ve dinçliğini sürdüren Anathema, yedi sene süren oyalanmaların ardından iyimserliği ve güleryüzlüğüyle daha değişik şarkılar söylüyor bu kez.

Yıllardır aynı kompozisyonal iskeletlere, aynı incelikli Pink Floyd esinlenmelerine ve aynı klimaktik şarkı yapılarına sırtını yaslıyor, ama hayranlarını her zaman notalarının enerjikliği, çarpıcılığı ve içliliğiyle kendine bağladığı için, bu karakterize ve klişeleşmiş niteliklerini kılı kırk yaran bir matematikçi titizliğiyle kötülemeyi gereksiz buluyoruz.

Yine de, herhangi bir albümü için gayet güzel söylenebilecek bu nitelikleri, gruba yabancı kimseler için sıralayalım; akustik uçuculukta Gilmour notaları, sırtını yalnız vokal melodisine yaslamayıp sırf enstrümental güzellikleri için bile dinlenebilir malzeme derinliği, erişebilirliği ve alışılabilirliğini muhafazakarlıkla sürdüren tekrarlayıcı ve doruğa erişen şarkı yapıları, çalması kolay ama keşfedip bestelemesi zor melodiler, kafa tırtıklayıcı şarkı sözleri, inişli çıkışlı köprüler ve tuhaf şeyler söylemeyi seven yaşlı bunaklar.

Diskografiyle kıyasladığımızda Pink Floyd rüyasallığının hâlâ mevcut olduğunu, ama grubun özgül melodilerin daha fazla öne çıktığını, nakaratların daha fazla yer işgal ettiğini, şarkı yapılarının daha basitleştiğini, malzemenin azaldığını ve vokallerin yoğunluğunu koruduğu görüyoruz. Klavyelerin ve gitar pasajlarının birbirlerini tamamlayıcı unsurları ise hâlâ aynı. Prodüksiyon, cillop. Distortion gitarlar bile yumuşak başlı vızıldıyor.

Yenilmiş kırılganlıkla üzgün bir mutluluk arasında gidip gelen melodiler, kafa karışıklığı yüklü duygular ve hareketli ritmiklikte disko tempoları barındıran son iki albümle kıyaslayınca en radikal değişimin şarkı sözleri ve duygusal biçimde olduğunu görüyoruz. Sırf albümün adı bile bize geleceği ve geçmişi düşünüp fazla afra tafralı tavırlar takınmamamızı, abidik gubidik arabesk karamsarlıklara gömülmememizi söylüyor, belirleyiciliğimizi kenara bırakıp kaderin doğaçlamacılığını ve yaşadığımız şimdiki anın rastlantısallığını kucaklamamızı söylüyor. Bunların üstesinden gelemezsek albümü ihtimamlı, abartılı, taşkın ve hatta gerçekdışı bulmak mümkün. Ben bunların üstesinden gelemediğim için maalesef müzikle samimi bir bağlantı kuramadım, ama bu bencilce puan kıracağım anlamına gelmiyor.

Etkileyici, ruhu okşayıcı, imgeler uyandırıcı müzik yazmanın insan ruhunun içinden gelen birtakım ahlaki duygulardan kaynaklandığına inanmıyorum. Nefret yüklü, antisemitik, egoist ve geçimsiz meşhur romantik dönem bestekârı Wagner, dünyanın en yürek burkan yirmi dakikalık müziğini içinde barındıran Die Walküre’ü yazarken, insanları ve tanrıları değil, muhtemelen aşkınlaşmış buhranlarla dayalı döşeli benliğini ve müziğin dünyasına kozmos manzarası seyredermişçesine hakimiyet kuran dehasını düşünerek yazıyordu. Ama şarkı sözlerinin iç derinliklerden hasıl olduğuna inanıyorum. Dolayısıyla her Anathema albümünün, biraz fazla yapış yapış nitelikte duygular barındırsa da, yine de samimi duygular barındırdığına şarkı sözleriyle ikna oluyorum. Danny’nin son dönemde okuduğu New Age iyimserliği barındıran Secret’ın ve optimist kişisel gelişim kitaplarının etkisini bu sözlerde görmek mümkün. Bu bağlamın dışında bakarsanız belki daha derinlikli bir şeyler uydurabilirsiniz. Yine de samimi.

Albümün sıkıntısı yine Anathema’nın doldurma şarkı yazma eğilimiyle belirginleşiyor. Get Off, Get Out ve Universal önceki albümün topraklarına çok iyi yerleştirilebilecek parçalar, ama bu hareketli ve gidip gelen ruh hâli yalnız mutluluk ve iyimserlik kusan bu albüme uymuyor. Hindsight, Pink Floyd uçarılığını ustalıkla uyguluyor ama progresif şarkı yapısı çok basit ve melodi gayet etkileyici olsa da çok verimsiz. Everything, kendini fazla tekrar ediyor, şarkı boyunca tek bir kurucu melodi var. Kişisel gelişim kitaplarını tek başına dağdaki mağarasında okuya okuya kafayı tırlatmış nur yüzlü dedelerin sesini Presence’ta bir kez daha duymak bıktırmıyor mu? Ama diğer şarkılar güzel. Klimaktik A Simple Mistake, albümün en vurucu pasajını barındıran Dreaming Light, canlandırıcı Thin Air ve diğerleri, dinlemeye değer parçalar, Anathema ruhunun ve gücünün sürdüğünün işaretleri.

Böyle işte. Yakın zamanda, sanırım tam tarihi henüz belli değil, aynı stili koruyan bir EP çıkaracaklar. Bekliyoruz.

Ertuna YAVUZ

8/10
Albümün okur notu: 12345678910 (7.18/10, Toplam oy: 71)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
2010
Şirket
Kscope
Kadro
Vincent Cavanagh: Vokal, gitar
Daniel Cavanagh: Gitar, klavye, piyano, vokal
Jamie Cavanagh: Bas
John Douglas: Davul
Les Smith: Klavye
Lee Douglas: Kadın vokal
Şarkılar
1. Thin Air
2. Summernight Horizon
3. Dreaming Light
4. Everything
5. Angels Walk Among Us
6. Presence
7. A Simple Mistake
8. Get Off, Get Out
9. Universal
10. Hindsight
  Yorum alanı

“ANATHEMA – We’re Here Because We’re Here” yazısına 16 yorum var

  1. kutup ayısı says:

    sevenleri buna karsi cikacaktir elbet ama bana kalirsa, anathema su anda muzik yapmayi biraksa hic bir sey kaybetmeyiz.

  2. b says:

    anathema şu anda müzik yapmayı bıraksa çok şey kaybederiz. bu düşünceyi bu albümü kastederek yazıyorum. adamları çok zaman eleştiriyoruz bazı konularda ama şu son çıkardıkları 4 albüm birbirinden nitelikli eserler barındırıyor tabii anlayana…
    bu son çıkardıkları albümün içeriği ise rock müziğinin derin nüanslı yolculuklarına gebe bırakıyor insanı. çoğu zaman post rock taraflarına geçiş yapıyorlar ve çokta iyi etmişler bence. hem kendilerini tekrar etmemişler hem de yeni bir şeyler sunmuşlar dinleyiciye. anathema illaki hep aynı tarzda müzik yapacak değil. eğer bir müzikseverseniz bu grubu ve bu albümü objektif bir şekilde dinleyip yargıya varabilirsiniz, yok ben, dediğim dedik hep aynı şeylerden hoşlanıyorum diyorsanız bu sizin bileceğiniz bir şey. anathema’da da sonuçta hiç kimseyi de memnun etme çabası yok. isteyen beğenir istemeyen beğenmez ama gerçek şu ki çok yenilikçi işler yapıyorlar. eski hayranlarını bu albümde hatta hatta son 4 albümdür küstürse de yaptıkları iş takdire şayan.
    yazı 10 numara. albüm de 9.

  3. Ugur says:

    2010′un en iyilerinden biriydi.Zaman zaman Ulver biraz da Porcupine Tree tadı aldım albümden.

  4. Mephisto says:

    ilk dinlememde aklımda kalan tek şarkı angels walk among us olmuştur.

  5. junkman afatsum says:

    laf edenler şu şarkıyı dinlesinler “A Simple Mistake” 8.15 süresiyle dünyadan soyutlansınlar öyle bir şarkı ki ödürmüyor süründüyor ilk dinlediğimde arka arkaya kaç defa dinledim bilmiyorum sırf bu şarkı için fırsat verin bu albüme bu tarzlarda beziniz varsa tabii

  6. kutup ayısı says:

    @b @junkman afatsum

    pardon arkadaslar, gerizekaliyim ben. bilemedim.

    junkman afatsum

    adımı ağzını aldırcak ne var acaba

  7. Angel of Deth says:

    @kutup ayısı
    e zaten dinlemediğin bi grubun, yani sevmediğin bi grubun müzik yapmayı bırakması senin umrunda olmaz. benim de olmaz. Anathema çok sevdiğim bi gruptur. Mesela benim sevmediğim senin sevdiğin grupta vardır elbet. Onlar müzik yapmayı bıraksa bana göre de çok şey kaybetmiş olmayız. Ama sevenlerine göre çok şey kaybedilmiş olur.

  8. kutup ayısı says:

    ben ne demisim, tekrar okuyalim:

    SEVENLERI BUNA KARSI CIKACAKTIR ELBET AMA BANA KALIRSA, ANATHEMA SU ANDA MUZIK YAPMAYI BIRAKSA HIC BIR SEY KAYBETMEYIZ.

    fanboy musunuz anlamadim ki ben sizi? biri alttan alta laf cakar “oyle boyle yapiyorlar ama anlayana” diye, digeri de benzer sekilde “takilin ama bu olaylarda beziniz varsa” diye. ustune bir de “adimi agzina aldiracak falan” ayagi yapar. biri cikar “dinlemedigin bir grubun bla bla…” diye bastan koyar yargiyi.

    ben anathema’yi pekala dinliyorum ve gecmisinden bugunune gelisini biliyorum ki soyluyorum bence soyle boyle diye. anathema’nin abuk subuk tonla olayindan sonra -ki bunlar nette falan okunabilecek degil, gozle gorulebilecek nitelikte seyler- gruba karsi olan sevgimi ve hatta kismen de saygimi yitirdim. ustelik kendilerinin nitelikli zamanlarinin bayagi gerilerde kaldigini dusunuyorum.

    ha boyle olmasa mesela soyle de soylebilirim, size ne a.k? etliye sutluye dokunmadan bir sey yazdim, avukatliginiz tuttu. ne acayip tiplersiniz lan siz?

    junkman afatsum

    @kutup ayısı, sen yukarıda genel konuştun arkadaşım anladın yani boynuna ilmiği sen kendin geçirdin deseydin bence anathema şuan müziği bıraksa hiçbirşey kaybetmem diye eyvallah sözümüz olmazdı ama sen herkezin adına konuştun sanamı kalmış benim bir şey kaybetmem ya da kazanmam kişisel yorum yapıp kendi adına konuş herkezi bağlayacak bir yorum yapma illaki senin dediğinemi katılmamızmı lazım tek doğru seninkimi sonra eleştiri gelince patlat hakaretleri biraz efendi ol arkadşım tamam mı?

    kutup ayısı

    @junkman afatsum, mendil vereyim mi?

  9. Bende Saklı Kalsın says:

    Anathema’nın değişimiyle ilgili kompozisyon yazılabilir. Albüme gelince… Belirli parçalar yıllar önce internette görücüye çıktığından nasıl bir şeyle karşılaşılacağı aşağı yukarı biliniyordu; bu yüzden pek heyecanlandırmadı. Hastası olunmaz, ama yolculuk ederken dinlenebilir belki. Klişe bir cümle: Fazla bir şey beklememek gerek artık.

  10. Aeonian_Lich says:

    Güzel albüm, güzel kritik. Aslında elimdeydi bu albüm de dinlemek yeni nasip oluyor. Daha önce birkaç parçaya öyle bir kulak atmıştım sadece.

  11. rua says:

    olsun baba olsun :)

  12. Mirror says:

    Dreaming Light, Angels Walk Among Us ve A Simple Mistake gibi besteleri olan bir albüme “olmamış” demek pek insaflı bir davranış değil.

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.