BLUT AUS NORD yaptığı müziğin derinliği ve black metal evreni içerisinde kapladığı yer düşünüldüğünde çok sık albüm çıkaran bir oluşum. Vindsval’in yetenekli ve üretken bir arkadaşımız ortada, ama yine de bu kadar detaylı ve ruhani görünüşlü bir müzik yapan bir grubun neredeyse her iki senede bir yeni albüm çıkarmasını çok da beklemezsiniz.

Son 25 yılda 14 albüm yayınladılar ve black metal dünyasının geneli düşünüldüğünde bu epey yüksek bir sayı.

Aslında gruptan dördüncü “Memoria Vetusta”nın gelmesini isterdim, zira ilk üçünü 3-4 albümlük aralarla yayınladılar. “Memoria Vetusta III: Saturnian Poetry”den bu yana 11 yıl ve 5 albüm geçti, o yüzden esasında dördüncüsünü yapmaları için zaman gelmiş gibiydi. Ancak “Hallucinogen”de girdikleri kafa o kadar farklıydı, sonrasındaki daldıkları Lovecraft atmosferi öylesine kendine hastı ki bir anda doğaya tabiata dayalı Norveç tarzı pastoral black metal yapmak için çok farklı bir noktadalardı.

O yüzden “Hallucinogen” sonrasında gelen ve “Hallucinogen”dan farklı yapıdaki albümlerine “Ethereal Horizons”ta da devam etmeyi seçmişler diyebiliriz. “hallucinogen”ın BLUT AUS NORD tarihindeki en iyi albümlerden biri olarak gördüğümden olacak, sonrasındaki “Disharmonium – Undreamable Abysses” ve “Disharmonium – Nahab”in onun bir tık gerisinde olduklarını düşünüyorum.

Elbet zevkler ve renkler durumu var, ancak içerdiği farklılıklar ve fikirlerden ötürü “Hallucinogen” bence grubun -kimine göre en iyilerden olmasa bile- en özel albümlerinden biri.

“Ethereal Horizons”ta BLUT AUS NORD’un farklı fikirlerini sunmaya devam ettiğini görüyoruz. Daha ilk şarkı “Shadows Breathe First”ten doksanlar ANATHEMA’sını ve Vincent Cavanagh’ı veya doksanlar KATATONIA’sını ve Jonas Renkse’yi hatırlatan clean vokal dokunuşlarıyla bizi selamlayan Fransız grup, şarkının dördüncü dakikası gibi enteresan şekilde “Heritage” sonrasındaki progresif rock yapan OPETH’e bile benzetilebilecek bir ambiyans yaratıyor.

Albümün genelinde black metalin şirret ve patlamalı tarafı ile ambiyansa abanan soyut hissiyatlı kısımların dengeli kullanıldığını görüyoruz. Gayet black metal başlayan diğer bir klip şarkısı “The Ordeal” buna iyi bir örnek. Şarkıda BLUT AUS NORD’u farklı kılan her tür şeyi arka arkaya duyma şansına erişiyoruz. Yukarıda da bahsettiğim tarzda vokaller nedeniyle yer yer gotik tarafa bile kayan bir kafa var ve yine blast beat’lerle başlayan “The Fall Opens the Sky”ın da özellikle ikinci yarısından sonra, kapanışa doğru adeta EXPLOSIONS IN THE SKY’a dönüştüğüne tanık oluyoruz.

Grubun uzun süreli bir dinleyicisi olarak albümü bayağı beğendim, fazla bir şikâyetim yok. “Hallucinogen” sonrasındaki üç albümü düşündüğümde “Ethereal Horizons” öncesindeki iki albümle kafa kafaya denebilecek bir çalışma. Ne var ki bir sonraki albüm de bu kafada olursa bu üç albümde zaten sunulmuş şeyleri tekrarlayacaklarını ve hakkında konuşacak çok da fazla şey olmayabileceğini düşünüyorum. O yüzden umarım ya “Memoria Vetusta IV”u çıkarırlar ya “Deus Salutis Meæ” gibi süreci temelinden kıracak bir deli saçmalığı yaparlar ya da “Hallucinogen” gibi hiç tahmin edemeyeceğimiz tarzda bir şeyle kendilerine yeni kapılar açarlar. BLUT AUS NORD’un yüzünü yıkayıp bambaşka bir bakış açısı kazanması için umarım bunlardan ilki olur, ancak Vindsval’in bunu yapmamak için FORHIST’i kurmuş ve “Memoria Vetusta” kafasını oradan devam ettirmeyi planlıyor olması da bir hayli olası.

Buradaki kilit konu BLUT AUS NORD’un bu albümde black metalin kötülükle yanıp tutuşan, etrafa zehir saçan habis tarafından bilhassa uzak durmayı seçmiş oluşu. ALCEST düzeyinde bir post/ambient/shoegaze/atmosferik black metal yok belki, ancak başta vokaller ve gitar tonları olmak üzere ALCEST’in misal bir “Les voyages de l’âme”ındaki black metal vokalleri ve gitar tonu bile “Ethereal Horizons”taki vokal ve gitarlardan daha fazla ısırıyor. Böyle olunca da BLUT AUS NORD’un tam olarak albüm ismindeki gibi “ruhani” ve “soyut” karakterde bir şey yaratmak istediğini görebiliyoruz. Grubun önceki işleriyle kıyaslamak albüme yönelik bakış açınıza epey zarar verecektir kanısındayım, o yüzden “Ethereal Horizons”ı BLUT AUS NORD’un daha rahat kafada dinlenecek, “işte black metal bu!” diye bakılmayacak işlerinden biri olarak düşünüp öyle dinlemenizi tavsiye ederim.