Seksenlerde kurulmuş gruplardan kuruluşlarından 35, 36 yıl sonra böyle albümler dinlemenin tadı bir başka oluyor.
Son günlerde çıkan bazı albümleri dinliyorum. Biri BENEDICTION, diğerleri de daha yeni nesil veya en azından 2000 sonrasında kurulan gruplar ve aralarından en çok gaza getiren, zevk veren, tatmin eden albümlerden birinin, belki de birincisinin 1989’da kurulan BENEDICTION’ın yeni albümü olması, birkaç sene sonra 60 yaşına basacak adamların death metal dersi verircesine, böylesi büyük bir motivasyonla böyle bir albüm yapması cidden harika bir olay.
On iki yıllık bir aranın ardından 2020’de çıkardıkları “Scriptures” ile taş gibi bir işe imza atan İngiliz death metal efsanesi BENEDICTION, yeni albümleri “Ravage of Empires”la yükselişini sürdürüyor. Albüm bildiğimiz tamamen old-school bir kafayla yazılmış ve her bir karışına hâkim olduğumuz bir müzikal karakter olmasına rağmen dinlerken gaza getirmeyi, coşturmayı başarıyor.
Bunu sağlayan şey BENEDICTION’ın hiçbir şekilde bir yaşlılık emaresi göstermeden, sanki 10-15 yıllık bir grupmuş gibi canlı besteler yapması ve bunları üst düzey bireysel performanslarla süslemesi.
Albümü dinlerken riflerden, melodilerden bu adamların seksenlerin sonuna ve doksanların başlarına ait olduklarını net şekilde hissediyoruz, ama orada kalmamış ve bu müziği günümüzde bile heyecan verici şekilde sunabiliyor oluşlarının önünde de ceket ilikliyoruz.
Her şeyi daha da değerli ve çekici kılan da bu; sunulan şey kendi özelinde inanılmaz, çığır açan bir şey olmasa da sunanların özellikleri ve sunuş şekilleri yüzünden her şey olduğundan daha da değerliymiş gibi geliyor, yeni nesil bir grubun retro bir çabası olsa sadece “iyiymiş” denecek şeyler bile “of be hayvan gibi”ye evriliyor.
“Ravage of Empires” BENEDICTION’ın sadece tecrübesini ortaya koyarak üst düzey kılmayı başardığı ve bir saygı nesnesine dönüştürmeyi başardığı bir albüm. Her şarkıda kafanızdan “babalar yapmış”, “kaçın sahibi geldi”, “işinin ehlinden dinlemek gibisi yok” gibi düşüncelerin gelmesi işten bile değil. Sonuçta “The Grand Leveller”, “Transcend the Rubicon”, “Grind Bastard” gibi işleri olan bir gruptan ve kurucu kadrosundaki gitaristleri ile Dave Ingram gibi bir vokalisti bugün bile kadrosunda tutmayı başarmış bir gruptan söz ediyoruz. Dolayısıyla duyduğumuz şeyin iyiliğine şaşırmıyor, 1989’da kurulan bir gruptan ta 2025 yılında böyle bir albüm dinleyebiliyor oluşumuza şükrediyoruz.
“Scriptures” on iki yıllık aranın ardından gelen nefis bir albümdü ve verilen o aranın açlığını, heyecanını taşıyordu. “Ravage of Empires” ise o heyecanı üstünden atan grubun daha bir oturaklı kafayla ortaya çıkardığı ve belki de bu yüzden “Scriptures”dan daha da çok beğendiğim, 35 yıllık deneyimi tam anlamıyla hissettiğim bir albüm oldu. Benim sözüm yeterli gelmiyorsa VOLBEAT’ten Michael Poulsen’in dediklerine de kulak verebilirsiniz.
BOLT THROWER ve BENEDICTION’ın death metalleri elbet farklı karakterlerde, ancak old-school başlığı altında değerlendirirsek, “Ravage of Empires” BOLT THROWER’a çok daha yakın duran MEMORIAM’ın “To The End”inden bu yana dinlediğim en iyi “eski toprak” death metal albümlerinden biri. Sadece çok iyi değil, en iyilerden biri.
Not: Vokalist Dave Ingram Church of Satan’da papaz olarak görev yapıyor. Albümü bir de bu bilgi eşliğinde dinleyin.
Kadro Dave Ingram: Vokal, sözler
Peter Rew: Gitar, besteler
Darren Brookes: Gitar, besteler
Nik Sampson: Bas
Giovanni Durst: Davul
Şarkılar 1. A Carrion Harvest
2. Beyond the Veil (of the Grey Mare)
3. Genesis Chamber
4. Deviant Spine
5. Engines of War
6. The Finality of Perpetuation
7. Crawling over Corpses
8. In the Dread of the Night
9. Drought of Mercy
10. Psychosister
11. Ravage of Empires
Benediction ile özel bir bağım var, rahmetli Çağlan bana “Subconscious Terror” kasetini tavsiye ederek vermişti, ben dinledikten sonra davulcunun da epey lafını etmiştik. Çok sonraları bile dinlemekten vazgeçmedim, hatta grubu pek sevmeyen benim elemanlara zorla cover yaptırdım iki parçayı. Bu sebepten bu adamlar ne zaman albüm çıkarsa pek bir nedeni olmayan bir sevinç yaşatıyor, oturup adam gibi dinliyorum. Çizgilerini bozmayan bu adamlara yüksek puan veririm her zaman.
“Church of Satan’ın papazı olma kriterleri nedir acaba?” diye düşündüm ve ChatGPT’ye sordum. Benim gibi merak edenler, buyursun efendim:
“Evet, death metal grubu Benediction’ın vokalisti Dave Ingram, Church of Satan (Şeytan Kilisesi)’nde bir rahiptir.
2007 yılında kiliseye katılmış, 2017’de “Warlock” (erkek büyücü) unvanına yükselmiş ve daha sonra “Reverend David Ingram” (Rahip David Ingram) unvanıyla “Priest” (rahip) derecesine terfi etmiştir (truemetal.it).
Church of Satan Hiyerarşisi ve Kriterleri
Church of Satan (Anton LaVey tarafından 1966’da kurulmuştur), üyelerini bireysel başarılarına ve şeytani felsefeyi ne derece içselleştirip uyguladıklarına göre değerlendiren bir meritokrasi (liyakat sistemi) üzerine kuruludur. Hiyerarşik dereceler şunlardır:
1. Kayıtlı Üye – Derecesiz; kilisenin felsefesine uygun herkese açıktır.
2. Aktif Üye (Birinci Derece) – Daha derin bir katılım isteyenler için başvuru gereklidir.
3. Witch/Warlock (Cadı/Büyücü, İkinci Derece) – Şeytani ilkeleri anlayıp yaşamına yansıtan kişilere verilir.
4. Priestess/Priest (Rahibe/Rahip, Üçüncü Derece) – “Mendes Rahipliği”ne bağlıdırlar; “Reverend” (Rahip) olarak hitap edilir.
5. Magistra/Magister (Dördüncü Derece) – Topluluğa önemli katkıları olan ileri düzey üyeler.
6. Maga/Magus (Beşinci Derece) – İstisnai başarılar göstermiş en üst düzey üyeler.
Birinci dereceye kadar olan yükselme üyelikle mümkündür, fakat sonraki dereceler yalnızca davetle gerçekleşir. Gerçek dünyadaki başarılar ve Şeytani felsefeyi söz ve eylemle temsil etme yeteneği temel ölçütlerdendir. Kilise, bu yükselmelerin tam kriterlerini kamuoyuyla paylaşmaz (churchofsatan.com).
Dave Ingram’ın Rolü ve Katkıları
Bir rahip olarak Dave Ingram, kilisenin felsefesinin bir sözcüsüdür.
Ayrıca Church of Satan’ın başrahibi Peter H. Gilmore tarafından derlenen “The Devils Reign V: Tyrants” adlı sanat kitabına önsöz yazarak katkıda bulunmuştur (churchofsatan.com).
Ingram’ın Echelon gibi müzikal projeleri de genellikle Şeytani temalar taşımaktadır ve bu da kilisedeki rolüyle örtüşmektedir.
Dave Ingram’ın Şeytan Kilisesi’ndeki yükselişi, bu felsefeye olan bağlılığını ve sanat yoluyla bu görüşleri yayma çabasını ortaya koymaktadır.”
@Seyfettin Dursun, Church of Satan bir tiyatrodur, okült pratik tecrübesi olan doğru dürüst bir tane adam barındırmaz. Michael W. Ford bu konuda referans alınabilecek yegane isimlerden. Eski bir üyesi olarak samimi beyanımdır. Therion elemenlarının da dahil olduğu Dragon Rouge gibi oluşumlar da hikaye. 2006′da İstanbul’da LCN üst derece üstadlarından birini getirtip seminer verdirmiştik, anladık ki o da seksüel açlığını giderme peşindeydi Church of Satan üyeleri gibi. La Vey’in kızı Zeena liseli genç kızlar gibi boş konuşan bir tipti ta 2004′te tanıştığımızda. Buralardaki teatral ritüeller ruhani isyanda tatmin sağlar, ama kişisel gelişim açısından boş işler. Hiçbirinin seremoniyel maji çalıştığını, astral görüşe sahip olduklarını yada daire içinde gerçekten demon davet ettiklerini görmedim, kendilerinden de duymadım. Bir sirk almış başını gidiyor, bunların peşinde geçen zamanıma acırım.
Beklentim oldukça yüksekti ama maalesef beni hayal kırıklığına uğrattılar. Albümün içinde çok klas 2-3 şarkı var fakat 47 dakika dolu dolu geçmiyor. Bu açıdan bir önceki albüm ile arasında olumsuz anlamda çok ciddi fark var.
Ben sana çocuğa kefilim demiştim, bir mesele olursa benimle konuşmalısın demiştim. Sözünü tutmadın, çocuğu öldürdün! Olmadı… Anlaşmayı BOZDIN!
(9.15/10, Toplam oy: 39)
Loading ...
Benediction ile özel bir bağım var, rahmetli Çağlan bana “Subconscious Terror” kasetini tavsiye ederek vermişti, ben dinledikten sonra davulcunun da epey lafını etmiştik. Çok sonraları bile dinlemekten vazgeçmedim, hatta grubu pek sevmeyen benim elemanlara zorla cover yaptırdım iki parçayı. Bu sebepten bu adamlar ne zaman albüm çıkarsa pek bir nedeni olmayan bir sevinç yaşatıyor, oturup adam gibi dinliyorum. Çizgilerini bozmayan bu adamlara yüksek puan veririm her zaman.
“Church of Satan’ın papazı olma kriterleri nedir acaba?” diye düşündüm ve ChatGPT’ye sordum. Benim gibi merak edenler, buyursun efendim:
“Evet, death metal grubu Benediction’ın vokalisti Dave Ingram, Church of Satan (Şeytan Kilisesi)’nde bir rahiptir.
2007 yılında kiliseye katılmış, 2017’de “Warlock” (erkek büyücü) unvanına yükselmiş ve daha sonra “Reverend David Ingram” (Rahip David Ingram) unvanıyla “Priest” (rahip) derecesine terfi etmiştir (truemetal.it).
Church of Satan Hiyerarşisi ve Kriterleri
Church of Satan (Anton LaVey tarafından 1966’da kurulmuştur), üyelerini bireysel başarılarına ve şeytani felsefeyi ne derece içselleştirip uyguladıklarına göre değerlendiren bir meritokrasi (liyakat sistemi) üzerine kuruludur. Hiyerarşik dereceler şunlardır:
1. Kayıtlı Üye – Derecesiz; kilisenin felsefesine uygun herkese açıktır.
2. Aktif Üye (Birinci Derece) – Daha derin bir katılım isteyenler için başvuru gereklidir.
3. Witch/Warlock (Cadı/Büyücü, İkinci Derece) – Şeytani ilkeleri anlayıp yaşamına yansıtan kişilere verilir.
4. Priestess/Priest (Rahibe/Rahip, Üçüncü Derece) – “Mendes Rahipliği”ne bağlıdırlar; “Reverend” (Rahip) olarak hitap edilir.
5. Magistra/Magister (Dördüncü Derece) – Topluluğa önemli katkıları olan ileri düzey üyeler.
6. Maga/Magus (Beşinci Derece) – İstisnai başarılar göstermiş en üst düzey üyeler.
Birinci dereceye kadar olan yükselme üyelikle mümkündür, fakat sonraki dereceler yalnızca davetle gerçekleşir. Gerçek dünyadaki başarılar ve Şeytani felsefeyi söz ve eylemle temsil etme yeteneği temel ölçütlerdendir. Kilise, bu yükselmelerin tam kriterlerini kamuoyuyla paylaşmaz (churchofsatan.com).
Dave Ingram’ın Rolü ve Katkıları
Bir rahip olarak Dave Ingram, kilisenin felsefesinin bir sözcüsüdür.
Ayrıca Church of Satan’ın başrahibi Peter H. Gilmore tarafından derlenen “The Devils Reign V: Tyrants” adlı sanat kitabına önsöz yazarak katkıda bulunmuştur (churchofsatan.com).
Ingram’ın Echelon gibi müzikal projeleri de genellikle Şeytani temalar taşımaktadır ve bu da kilisedeki rolüyle örtüşmektedir.
Dave Ingram’ın Şeytan Kilisesi’ndeki yükselişi, bu felsefeye olan bağlılığını ve sanat yoluyla bu görüşleri yayma çabasını ortaya koymaktadır.”
18.04.2025
@Seyfettin Dursun, Church of Satan bir tiyatrodur, okült pratik tecrübesi olan doğru dürüst bir tane adam barındırmaz. Michael W. Ford bu konuda referans alınabilecek yegane isimlerden. Eski bir üyesi olarak samimi beyanımdır. Therion elemenlarının da dahil olduğu Dragon Rouge gibi oluşumlar da hikaye. 2006′da İstanbul’da LCN üst derece üstadlarından birini getirtip seminer verdirmiştik, anladık ki o da seksüel açlığını giderme peşindeydi Church of Satan üyeleri gibi. La Vey’in kızı Zeena liseli genç kızlar gibi boş konuşan bir tipti ta 2004′te tanıştığımızda. Buralardaki teatral ritüeller ruhani isyanda tatmin sağlar, ama kişisel gelişim açısından boş işler. Hiçbirinin seremoniyel maji çalıştığını, astral görüşe sahip olduklarını yada daire içinde gerçekten demon davet ettiklerini görmedim, kendilerinden de duymadım. Bir sirk almış başını gidiyor, bunların peşinde geçen zamanıma acırım.
18.04.2025
@Scream Bloody Gore, diğer örgütlü inançlardan bir farkını göremedim ben hocam:)
18.04.2025
@Seyfettin Dursun, inancın örgütlendiği bir yerde birilerinin zevk ve menfaatleri için her türlü ibnelik döner, hepsinin amına koyayım.
18.04.2025
@Scream Bloody Gore, İmza kaşe mühür.
Olm bu nasıl albüm! Kütür kütür mübarek. Eyüzü şeytan!
Kutsal mekanlarda defalarca termosun içinden çaktırmadan viski içmişliğim var. Bu CV ile beni Church of Satan’a alırlar mı?
18.04.2025
@ismail vilehand, toplu yapmaya varım bana da kaysalar sıkıntı olmazlar dedikten sonra o bişey değil İsmail reis :)))
Beklentim oldukça yüksekti ama maalesef beni hayal kırıklığına uğrattılar. Albümün içinde çok klas 2-3 şarkı var fakat 47 dakika dolu dolu geçmiyor. Bu açıdan bir önceki albüm ile arasında olumsuz anlamda çok ciddi fark var.
Ben sana çocuğa kefilim demiştim, bir mesele olursa benimle konuşmalısın demiştim. Sözünü tutmadın, çocuğu öldürdün! Olmadı… Anlaşmayı BOZDIN!
https://youtube.com/shorts/-hMOncbLpQQ?si=GrjhlufVB2S3Jjr_