2004’te kurulan ve günümüze kadar geçen 12 yılda 8 albüm çıkaran bir grup var bugün karşımızda. Bugüne dek grubun 3 albümünü inceledim. İlk incelediğim 2021 çıkışlı “Lurkers in the Capsule of Skull”ın altında birkaç yorum var. Bunun sebebi o incelemenin normal bir albüm incelemesi olmaması ve müzik yerine arılarla ilgili enteresan bir şeylerden bahsetmesi.

Ardından 2022 çıkışlı “VLBRNR”ı da inceledim, yazdım ettim, albüme herhangi bir yorum gelmedi, VEILBURNER’la ilgili herhangi bir etkileşim olmadı. Olsun dedim, bu grup sitede yer almayı hak ediyor. 2024’te çıkardıkları “The Duality of Decapitation and Wisdom”ı da inceledim ve ona da sadece kapakla ilgili bir yorum geldi. VEILBURNER’ın müziği yine ilgi çekmemişti.

Şu anda fark ediyorum ki yukarıda yazdıklarımın neredeyse bire bir aynısını o albümün incelemesinin girişinde de yazmışım ve bir ümitle grubun birileri tarafından keşfedilmesini beklemişim.

Belli ki PA kitlesi VEILBURNER’ı siklemiyordu. Üç inceleme boyunca müziklerine dair tek bir yorum dahi gelmemişti.

Ama elbette ki bu durum geri adım atmamı sağlamayacaktı.

Baktım VEILBURNER yeni bir albüm daha çıkarmış, işi inada bindirerek “bunu da yazacağım aq” dedim. Pek sevgili PA kitlesinin grubu benimsemesi gibi bir derdim elbette ki yok, ancak madem 16 yıllık yayın hayatımızda hiçbir zaman etkileşime, ilgi çekmeye, popüler olana odaklanmadık, bu disiplini bozmadan, bundan sonraki 10 albümünün de yorum almayacağını bilsem de ben de bu grubun albümlerini PA’ya yazmayı sürdüreceğim.

Umarım grup da müziğini daha da güçlendirerek bu çabayı anlamsız bırakmaz.

VEILBURNER kesinlikle sıra dışı bir grup. Black/death metal yapıyorlar, ancak bunu standardın ve alışılmışın dışında fikirlerle yapıyorlar. Karakteristik denebilecek tarzda sabit bir sound’ları ve beste anlayışları olmadığından VEILBURNER duyulduğu anda kendini belli eden bir grup dememiz mümkün değil. Albümden albüme farklı sapkınlıklara gönül veriyor ve kimine çok antipatik, kimineyse çekici gelecek türde fazlasıyla kişisel beğeniye dayalı bir müzik yapıyorlar. Gnostisizm, nihilizm ve okültizm ekseninde temaları işleyen VEILBURNER, zaten daha “Longing for Triumph, Reeking of Tragedy”nin ilk şarkısından bir dolu muadili bulunan standart şablonda bir grup olmadığını gösteriyor.

“Longing for Triumph, Reeking of Tragedy” black/death metal icra eden sayısız grubun aksine tremolo riflere bel bağlamıyor, tam da olması gerektiği gibi riflere önem veriyor. Bestelerinin yer yer abesle iştigal ettiği, “aga siz rahatsız mısınız?” diye sordurttuğu ortada, ancak en azından kafalarında bir fikirle yola çıkmış oldukları da bir o kadar belli. Albümün grubun önceki işlerine kıyasla farklarından biri progresiflik dozunun bir nebze aşağı çekilmiş olması. Önceki albümlerde yer yer kendini iyice deli gibi yapan VEILBURNER, bu kez daha kendine güvenli ve oturaklı ilerlemiş. Albümde irili ufaklı bir dolu fikir ve zenginleştirme ögesi var ve grup tüm bunları bir araya getirirken hiçbir şekilde baştan savma takılmıyor. Bazen gruplar çok sevdikleri, âşık oldukları bazı fikirlerini “şarkıya bir şekilde koyalım da nasıl durursa dursun” diyerek mutlaka kullanma yoluna gidebiliyorlar. VEILBURNER bu zihniyette olsaydı kendi müziğini tamamen çorbaya döndürme riskini taşıyabilirdi, ancak tavırları bu olmadığından ortaya çıkan şey kendini şaşırmış bir bulamaç hâline gelmiyor. Genel olarak baktığımda VEILBURNER burada önceki albümlerine kıyasla daha rafine bir yöne kayıyor ve geçmişte yararlandığı pek çok fikri pragmatik şekilde bir araya getirme yolunu seçiyor.

Yukarıda da dediğim gibi VEILBURNER konusu benim için biraz inada binmiş durumda. Grup ülkemiz metal kitlesince zerre umursanmasa da ben gönüllü bir elçi gibi her albümlerini incelemeyi sürdüreceğim. “Longing for Triumph, Reeking of Tragedy” bence VEILBURNER’ın içine girmesi nispeten kolay, delirmeleri en dozunda, en oturaklı albümü ve düzenli olarak black/death metal dinleyen herkes tarafından sevilmeyeceğinden ne kadar eminsem, gerçekten farklı kafada bir şeyler dinlemek isteyenler tarafından takdir edileceğinden de bir o kadar eminim.