1991-1995 arasında çıkan bir şey dinlediğinize yemin edebileceğiniz kadar o zamana ve ruha sadıklar, ama müziklerine çeşitlilik katmayı da başarıyorlar.
Bugün sitemizin değerli isimlerinden P L A G U E arkadaşımız vesilesiyle haberdar olduğum bir grupla beraberiz. Kendisi bu albümü yorumlar kısmında paylaştı, sonra kapağını gördüm ve Hubble Teleskobu tarafından çekilen ve Kartal Nebulası’nın bir kısmını gösteren meşhur “Pillars of Creation” fotoğrafını hatırladım ve “ben bu albümü yazayım” diyerek çalma tuşuna bastım.
HM-2 worship’in alışıldık DISMEMBER/ENTOMBED/GRAVE/CARNAGE karakteri içerisinde seyrederken bir yandan da sofistike dokunuşlar sergilemesi var ya, işte o tadından yenmiyor. Bugünkü konuğumuz bizleri Almanya’dan selamlayan death metal grubu NIGHTBEARER. Yeni albümleri “Defiance”ı tazecik çıkardılar ve bahsettiğim türde sofistike dokunuşları sayesinde son derece keyifli bir işe atmışlar.
Parlak fikir katılmamış dümdüz Swedish death metali de sabahlara kadar dinlerim, lakin NIGHTBEARER burada en azından tematik olarak farklı bir tarafa gidiyor ve bununla birlikte müzik de çeşitli fikirlerle zenginleştirilerek bu tür death metalin kaldırabileceği düzeyde renge kavuşmuş oluyor.
NIGHTBEARER burada Philip Pullman’ın meşhur “His Dark Materials” üçlemesini işliyor. Adını John Milton’ın klasik eseri “Paradise Lost”ta geçen “His dark materials to create more Worlds…” dizesinden alan bu fantezi üçlemesi, NIGHTBEARER’ın ellerinde gayet sürükleyici bir müzikal kimliğe bürünmüş. Şarkılar, bu üçlemenin geçtiği çoklu evreni ve hikâyenin farklı bileşenlerini aktarmak için farklı dinamikleri öne çıkararak kendi aralarında çok hoş kontrastlar oluşturmayı başarıyorlar.
NIGHTBEARER bu gerçekleştirmek için yeri geliyor “One Church over All”da görüldüğü tarzda MORBID ANGEL’laşmalara girişiyor yeri geliyor “Reign Supreme”in başındaki ve melodik kısımlarındaki gibi PARADISE LOST’a dönüşüyor. Bunlar albüme katılan renkler olarak birer cephane görevi görüyor. Bunlardan pragmatik olarak yararlanan “Defiance”, ana gemiyi oluşturan DISIMEMBER kasa Stockholm death metalinin çeşitli eğilip bükülmeleri eşliğinde ortaya farklı lezzetler çıkararak ilerliyor. İşlenen temanın farklı parçaları gereğince bazen “Under the Sun of War” ve “Until We Meet Again” gibi daha IN FLAMES’vari armonik ve melankolik melodilere rastlıyoruz, bazen de “Ascension” gibi çok daha kötücül olaylara da giren on dakikalık sinematografik canavarlarla da karşılaşıyoruz.
Albüme adını veren ve yukarıya klibini koyduğum şarkıdan da görülebileceği üzere NIGHTBEARER’ın karakteri doksanlara dayanıyor. Sadece HM-2 karakterli İsveç death metali yapmalarından değil, o karakterin dışına çıktıklarında da referansları yine doksanların farklı death metal sound’ları oluyor. Tremolo melodiler üzerinden ilerleyen bu klip şarkısı, NIGHTBEARER’ın farklı dinamiklerini görmek için yararlı bir örnek ve şarkının genelinde 1991-1995 arasında çıkan bir şey dinlediğinize yemin edebileceğiniz kadar o zamana ve ruha sadık ilerliyorlar.
NIGHTBEARER “Defiance”ta son zamanlarda dinlediğim en çok yönlü doksanlar başı İsveç death metali anmasını yapıyor. DISMEMBER, EDGE OF SANITY ve türevlerini temel alan ve pek çok taze fikirle canlanan bir death metal dinlemek isteyenleri hiç oyalanmadan piste alalım.
Kadro Michael Torka: Vokal
Tristan Schubert: Gitar
Dominik Hellmuth: Gitar
Florian Böhmfeld: Bas
Manuel Lüke: Davul
Şarkılar 1. Dust
2. His Dark Materials
3. Defiance
4. One Church over All
5. Dying Knows No Bounds
6. Reign Supreme
7. Under the Sun of War
8. Ascension
9. Until We Meet Again
10. Republic of Heaven
Sitede kritik kısmında görmek güzel sürpriz oldu, eline beynine sağlık.
İlk etapta 46 dakika bu müzik için bir tık uzun görünse de, çeşitlilik, sound ve yağ gibi akıp gitmesi sebebiyle asla 46 dakika gibi hissettirmiyor. Tam olarak kafa dağıtmalık müthiş keyifli bir iş. Zaten ‘His Dark Materials’ girdiğinde pis pis sırıtmaya başlamıştım. Aç birayı, bas play tuşuna, yardır…
Bayağı tatlıymış ya, hafif esintili yaz akşamı albümü tam(belki de böyle bi anda dinlediğim için böyle hissettiriyor). Muhtemelen ileride dönüp dönüp dinlemeyeceğim ama şu an feci aktı.
Sitede kritik kısmında görmek güzel sürpriz oldu, eline beynine sağlık.
İlk etapta 46 dakika bu müzik için bir tık uzun görünse de, çeşitlilik, sound ve yağ gibi akıp gitmesi sebebiyle asla 46 dakika gibi hissettirmiyor. Tam olarak kafa dağıtmalık müthiş keyifli bir iş. Zaten ‘His Dark Materials’ girdiğinde pis pis sırıtmaya başlamıştım. Aç birayı, bas play tuşuna, yardır…
Bilmeyenler için ekleyeyim – grubun gitaristi ve beyni olan Dominik’in HM-2 temalı YouTube kanalı:
https://www.youtube.com/@DomeNightbearer
Bazı şarkılar güzel bazı şarkılarda sıkıldım açıkçası. Örneğin “Ascension” dinlerken sıkıldığım parçalardan biri. Albüm kapağı çok güzel bu arada.
Bayağı tatlıymış ya, hafif esintili yaz akşamı albümü tam(belki de böyle bi anda dinlediğim için böyle hissettiriyor). Muhtemelen ileride dönüp dönüp dinlemeyeceğim ama şu an feci aktı.
Daha albümü dinleyemedim ama yılın albüm kapağı gelmiş o kesin.