# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
DESPISED ICON – Shadow Work
| 15.11.2025

Hardcore’u bol deathcore’la meydan dayağı atıyorlar.

Deathcore gruplarının uzun bir aranın ardından geri dönüşleri biraz tedirgin edebiliyor. Bunun birinci sebebi tür adına yapılabilecek pek çok şeyin zaten yapılmış olmasından dolayı ortaya vasat bir şey çıkarma ihtimallerinin verdiği endişe, ikinci sebebi ise zamanında yaptıklarını tekrarlamaktan öteye gidemeyip kendi miraslarını zedeleme ihtimalleri.

DESPISED ICON deathcore’un kitabını yazan ve deathcore dendiğinde adını anmadan geçmenin mümkün olmadığı bir topluluk. “The Healing Process” ve “The Ills of Modern Man” türün en önemli yapı taşları arasında ve bugün bile pek çok gruba ilham vermeyi sürdüren çalışmalar.

Day of Mourning”in ardından dağılan ve 7 yıllık bir sessizlikten sonra “Beast” ile geri dönen DESPISED ICON, bir sonraki “Purgatory”nin ardından da 6 yıl ara verince, neredeyse dağılıp tekrar bir araya geldiği dönem kadar uzun bir ara vermiş oldu ve bu da çıkacak yeni albüme yönelik beklentileri artırdı.

Lafı hiç uzatmadan söylemek lazım ki “Shadow Work” son derece iddialı, güçlü ve DESPISED ICON adına yaraşır bir albüm. Grubun öfkesini, sinirini, kana susamışlığını açıkça gördüğümüz, DESPISED ICON geleneklerini içinde barındıran ve belli açılardan da farklılıklar sunan bir çalışma.

Eliran Kantor elinden çıkan kapağıyla dikkat çeken “Shadow Work”, muhteviyatının da bu şekilde dikkat çekici olduğu ilk şarkısından itibaren göze sokarak gösteriyor.

“Shadow Work”te DESPISED ICON’ı kendine has renkli deathcore’unu itinayla icra ederken görüyoruz. Albüm genel anlamda deathcore olsa da yer yer black metal ve özellikle hardcore’dan da hiç olmadığı kadar çok ilham aldıklarını görüyoruz. Bazı şarkıların belirli kısımları guttural vokalli hardcore denebilecek kadar hardcore. Misal “Reaper”ın “From the ground up, never gave up…” kısmına Jamey Jasta’yı koy, olsun sana HATEBREED. Aynı şekilde kapanış şarkısı “Fallen Ones” da meşhur bir hardcore grubunun DESPISED ICON’laştırılmış cover’ı mı diye düşündürtecek kadar hardcore’u baskın bir şarkı. Bu taraftan bakınca grubun ilk üç albümündeki delirmiş deathcore grubundansa çok daha groovy, kafa sallatmalı bir ağır abi müziği söz konusu.

Diğer yandan albüme adını veren açılış şarkısı daha ilk notası itibarıyla DESPISED ICON dinlediğimizi anlamamızı sağlayan sapkınlıklarla bezeli. Keza ikinci sıradaki “Over My Dead Body” de genel itibarıyla hardcore şarkısı formatında olsa da araya giren Whammy bar’lar, farklı vokal kullanımları ve gergin arpejler ile yine deathcore sularına doğru yelken açmayı biliyor. Bu şarkıdaki inhale/exhale vokaller, pig squeal’lar, hepsi de grubun ekstrem taraflarını olanca hayvanlığıyla gözler önüne seriyor.

Aynı şarkının 2.22’sindeki “shed” böğürmesinin ardından gelen “Obstacles will always emerge”ü nasıl söylediğine dikkat edin (“Rİ-İ-İ-İ-İİİ-İİİ-İİİİİİİİ!!!”). Özellikle o kısmın kaydı sırasında grubun kendi içinde çok eğlendiğine eminim, çünkü resmen o cümleyi en anlaşılmaz şekilde söylemek için karikatürize düzeyinde kasmışlar. Bu gibi şeyler ve albümün genelinin fazlasıyla kendine güvenli olması, DESPISED ICON’ın yaklaşık çeyrek asırlık deneyiminin ve icra ettiği türdeki ustalığının bir sonucu. “Death of an Artist”in sonundaki clean vokale yaklaşan bağırışlar gibi detaylar, hatta “Corpse Pose”daki kasıtlı CANNIBAL CORPSE göndermeleri de dâhil olmak üzere albümdeki her bir detay bu deneyime, ustalığa dâhil.

Albümdeki en sevdiğim şarkı olan “The Apparition” ise yarattığı gergin atmosferle öne çıkıyor. Bu şarkıdaki her detay, DESPISED ICON’ın yaptığı şeyi ne kadar iyi bildiğinin göstergesi. Adını yukarıda da andığım “Reaper”da ise 5. perdeden yaptıkları natural harmonic’lerle sıradan denebilecek bir rife dinamizm katmayı başarıyorlar.

DESPISED ICON muhtemelen en hardcore etkili albümü olan “Shadow Work”te hem kafa sallatıyor hem dayak atıyor hem de zengin dokunuşlarla albümün değerini artırıyor. Bu aralar yüksek puanlı kritiklerin arka arkaya geldiğinin farkındayım, 7,5-8’den aşağı pek düşmüyoruz, ama demek ki pek çok farklı türden çok iyi albümler dinleme şansını yakalıyoruz. DESPISED ICON da bu trendi bozmuyor, vurdukça vuruyor.

Ne mutlu bize.

8/10
Albümün okur notu: 12345678910 (9.52/10, Toplam oy: 66)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
2025
Şirket
Nuclear Blast Records
Kadro
Alex Erian: Vokal
Steve Marois: Vokal
Éric Jarrin: Gitar
Ben Landreville: Gitar
Sebastien Piché: Bas
Alex Grind: Davul

Konuk:
Matt Honeycutt: Vokal (2)
Scott Lewis: Vokal (6)
Tom Barber: Vokal (6)
Misstiq: Klavye (7)
Şarkılar
1. Shadow Work
2. Over My Dead Body
3. Death of an Artist
4. Corpse Pose
5. The Apparition
6. Reaper
7. In Memoriam
8. Omen of Misfortune
9. Obsessive Compulsive Disaster
10. ContreCoeur
11. Fallen Ones
  Yorum alanı

“DESPISED ICON – Shadow Work” yazısına 6 yorum var

  1. Pagan Angel says:

    başlıkta hardcore görünce black metal hissiyatının daha fazla olduğunu söyleyen bir yorum atmaya hazırlanıyordum ki black metal bahsinin geçdiyini gördüm,baya black tadı var albümde

    Pontiff Suleyman

    @Pagan Angel, bu albümün seviyesini bir iki tık yukarı çıkaran bir detay.

    Pagan Angel

    @Pontiff Suleyman, razıyım

  2. riser says:

    despised icon hiç dinlemedim diyebilirim ama kapak fena.

  3. ismail vilehand says:

    Nargilenin suyunu değiştirirken, horozu gırtlaklarken, yunusu gıdıklarken, kamışı yağlarken, çavuşu tokatlarken dinlemelik müzik budur. Bilinçli tüketiniz.

  4. P L A G U E says:

    Purgatory seviyesinde olmadığı zamanla anlaşılıyor maalesef. Kuduz bir albüm ama 1-2 sene sonra Despised Icon dinlemek istersem Purgatory dinlerim.

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.