Neden bilmiyorum ama mavinin bu tonundaki grup logoları hoşuma gidiyor. Muhtemelen genelde kırmızı veya neon yeşili kullanıldığından olacak, maviş grup logolarını seviyorum. Bu albümde olduğu gibi, BLOODBATH’in “Survival of the Sickest”ında olduğu gibi.

Metalin statik türlerinden biri olmasından dolayı thrash metal 2000 sonrasında ve özellikle son 10 yıldır enteresan bir gidişat izliyor. Bazı yıllar üst düzey thrash metal albümü bulmakta zorlanıyor, bazense aynı yıl içerisinde hatırı sayılır miktarda kaliteli thrash metalle karşılaşabiliyoruz.

Bu sene içerisinde türün köklü isimlerinden TESTAMENT ve CORONER büyük çoğunluğun beğendiği albümler yayınlarken, 2000 sonrası ve yeni nesil gruplardan da VIOLATOR, CONDITION CRITICAL, VOID, MORTAL SCEPTER, THE HAUNTED gibi thrash metali farklı anlayışlarla ele alan isimlerden başarılı albümler çıktı.

Bugünkü konuğumuz olan VINDICATOR bundan 20 yıl önce kurulan ve başta gaz başlayıp sonra albümleri arasına uzun aralıklar giren ABD’li bir thrash metal grubu. Yaptıkları müzik seksenlerde yapılan thrash metalin genelinden ilham alıyor ve SLAYER’dan EXODUS’a, MEGADETH’ten OVERKILL’e kadar farklı karakterleri bir arada sunuyor.

Bazı şarkılara genç Dave Mustaine, bazı şarkılara Blitz, bazılarınaysa Paul Paloff vokali konsa tam olarak o grupların ilk dönemlerini hatırlatacak bir müzik söz konusu.

Bu da doğal olarak VINDICATOR’ın günümüzde yapıldığını hissettirmeyen, seksenler kafasında bir thrash metal yaptığını anlatıyor. Esasında yine bu gibi isimlerden ilham alan, hatta bazıları için saygı duruşu boyutunda paralellik gösteren HAVOK, WARBRINGER, LICH KING, GAMA BOMB gibi gruplar da var ancak bunlarda bir şekilde gerek groove’uyla gerek prodüksiyonuyla günümüzden olduklarını hissediyorsunuz. VINDICATOR’ın da öyle retro, nostaljik, pastel bir prodüksiyonu yok, ancak yazdıkları riflerin çiğliği ve yırtıcılığından ötürü bana adını saydığım bu gruplara kıyasla çok da seksenler hissi veriyorlar.

Albümü dinlerken VINDICATOR’ın olaya hep old-school bir üslupla yaklaştığını hissedebiliyoruz. Adamlar modern fikirlerden mümkün olduğunda uzak duruyorlar ve açıkçası biraz, nasıl desem, bu tarz bir müzik yazmak isteyip de elinize gitar aldığınızda aklınıza gelen ilk rifleri takır takır döşeyip geçiyorlar. Böyle olunca da ortaya çok da alengirli bir tarafı olmayan, güvenle dinlenebilecek, ama çok da yaratıcılık aranmaması gereken bir thrash metal albümü çıkıyor.

“Whispers of Death”i yakın dönemde çıkan diğer thrash metal albümleri kadar övemeyişimin sebebi ise albümün kendi özelinde belirgin bir sorunu olmamasına rağmen bu sene ciddi anlamda iyi thrash metal işlerinin çıkmış olması. Yani bir VIOLATOR, bir CONDITION CRITICAL gibi yine old-school karakterli modern sound’lu manyak işler varken “Whispers of Death” biraz daha tekdüze ve yaratıcı rif eksikliği çeken bir albüm olarak kalıyor. Bu kıyaslamayı yapmayacak olanlar, yani bu yıl çıkan bazı çok iyi thrash metal albümlerini henüz dinlemeyenler için VINDICATOR’ın albümü daha da çekici gözükebilir tabii.