DEATH, ATHEIST, CYNIC, NOCTURNUS, PESTILENCE gibi isimlerin doksanların ilk yarısında yaptığı ve teknik death metal kavramını metal dağarcığına soktuğu işlerin ardından doksanların ikinci yarısında da pek çok gruptan son derece vizyoner, yenilikçi, zamanının ötesinde denebilecek çalışmalar gelmişti.

Bunlardan bazıları yeni kurulan ve direkt olarak üst düzey teknik death metal olarak yola koyulan gruplarken, bazıları da doksanların başında daha geleneksel anlamda death metal yapan ve sonradan kendini şaşıran GORGUTS gibi isimlerdi.

Özellikle 1997-1999 yılları arasında sonradan bu türün gizli cevherleri ve en önemli işleri arasında gösterilecek bir dolu başarılı albüm çıktı. THEORY IN PRACTICE’in “Third Eye Function”ı, MARTYR’in “Hopeless Hopes”u, ANATA’nın “The Infernal Depths of Hatred”ı, NECROPHAGIST’in “Onset of Putrefaction”ı, NEURAXIS’in “Imagery”si, CAPHARNAUM’un “Reality Only Fantasized”ı gibi pek çok albüm, grupların bu türün sınırlarını genişletme arzusunu açık şekilde gösteriyordu.

Bu gruplar arasından İsveçli THEORY IN PRACTICE de Peter Lake adlı gitar fenomeni önderliğinde ilk albümü “Third Eye Function”ı 1997’de çıkarmıştı. 1998’de çıkardıkları “The Armageddon Theories”de çok daha gelişen ve son derece özgün bir atmosfer ortaya koyan grup, bilindiği üzere 2002 yılında da 2000 sonrasının en iyi, en özel, en benzersiz teknik death metal albümlerinden biri olan “Colonizing the Sun” başyapıtını çıkarmıştı.

Bunların öncesinde çıkardıkları “Third Eye Function” ise THEORY IN PRACTICE’in yola nerden başladığının, direkt olarak çok ileriki bir safhadan olaya girdiğinin bir kanıtıydı. Albümdeki müziğe baktığımızda ATHEIST’ı da PESTILENCE’ı da görebiliyorduk. THEORY IN PRACTICE değişken yapılı, atmosferini de beraberinde getiren bir teknik death metal yapıyordu ve bu sayede beste kimliğinin genişlemeye müsait olduğunu gösteriyordu.

NOCTURNUS’un death metal tarihine altın harflerle yazdırdığı ve işin içine klavyeyi de soktuğu şaheseri “The Key”den ilham alarak klavyeyi de etkin şekilde kullanıyor ve ortaya “Astral Eyes” gibi akılda kalıcı bir şarkı çıkarabiliyor. Diğer yandan THEORY IN PRACTICE’in özellikle bu albümde yazdığı riflerde görülen bir MESHUGGAH etkisi de var. Elbette ki djent’e evrilen türde bir şeyden bahsetmiyorum, lakin Peter Lake’in bu albümü yazmadan önce “Contradictions Collapse” ve “Destroy Erase Improve”dan haberdar olduğunu sezinliyorum.

Lake’in özellikle “Colonizing the Sun”da çok daha bariz biçimde gözüken Yngwie Malmsteen etkili soloları bu albümde insanın aklını başından o kadar almasa bile yine de çok farklı kafalarda bir gitarist olduğunu anında görebiliyoruz. Lake’in alametifarikası olan ve “The Armageddon Theories” ile “Colonizing the Sun”ı benzersiz kılan en önemli olaylar arasında sayabileceğimiz doğaçlama solo olayı, “Third Eye Function”da da var ve bu soloların 2002’deki başyapıta kadar nasıl geliştiği ve bana kalırsa teknik death metal tarihine geçecek kadar değerli hâle geldiği de ortada.

2002’deki “Colonizing the Sun”ın başyapıt, 1999’daki “The Armageddon Theories”in ise başyapıttan önceki son rampa olduğu düşünüldüğünde, 1997’de çıkan “Third Eye Function” da tam bir “döneminin ötesinde müzisyen” albümü. Kendisini ilk duyduğum andan itibaren, yani yaklaşık 23-24 yıldır karşısında ceket iliklediğim, ilham aldığım Peter Lake’e bu vesileyle bir kez daha saygılarımı sunmuş olayım.