1998 yılında bir yan proje olarak kurulacak olan DEATHSPELL OMEGA’nın öncesinde, takvimler 1994’ü gösterirken Fransa’nın batısında birtakım gençler adını Tolkien’in “Silmarillion”undan alan HIRILORN adlı bir grup kurmuş ve melodik black metal yapmaya başlamışlardı. Grubun kadrosunda sonradan DEATHSPELL OMEGA’yı kuracak olan Hasjarl, yine DsO’nun ilk iki albümünde vokal yapacak olan Shaxul ve ilk DsO albümünün bir kısmında davul çalan Yohann yer alıyordu.

HIRILORN sonradan Fransa black metal sahnesinin önemli isimlerinden biri hâline gelecek MARRIMACK ile bir split çıkardıktan sonra 1998 yılında ilk ve tek albümü olan “Legends of Evil and Eternal Death”i yayınladı, sonrasında da grup içindeki tartışmalar neticesinde Hasjarl ve Shaxul DEATHSPELL OMEGA ile yollarına devam ettiler.

DEATHSPELL OMEGA’nın 2000 sonrası black metale, hatta daha geniş perspektifte ekstrem metalin geneline yaptığı etki ve ortaya koyduğu karakter düşünüldüğünde, HIRILORN’u anmadan geçmemek gerektiğini düşünüyorum. Esasında HIRILORN’un yaptığı müziğin DEATHSPELL OMEGA’nın black metal tarihini eğip bükmeye başladığı “Si Monvmentvm Reqvires, Circvmspice” ile alakası olmamasını geçtim, DEATHSPELL OMEGA’nın henüz tam kimliğini bulamadığı “Infernal Battles” ve “Inquisitors of Satan”la da herhangi bir ilişkisi yok.

Bunun sebebi de HIRILORN’un her anlamda, her şekilde tam bir melodik black metal grubu olması. Melodiler fazlasıyla ön planda ve şarkılar kendi içlerinde değişimler göstermek adına pek de bir şey yapmıyorlar. Doksanlardan bildiğimiz arayışsız, macerasız, nostaljik, melankolik, biraz yüreği burkuk ama samimi, lezzetli black metal HIRILORN’un temelini oluşturuyor ve bunu pek de kötücül olmayan iki notalı riflerin üzerinde dans eden melodilerle yapıyorlar.

Fotoğrafta en sağda ayakta dikilen ve bir süre sonra black metalin çehresini değiştirecek olan Hasjarl’ın burada olmasından dolayı HIRILORN’da DEATHSPELL OMEGA’ya yakın duran bir şeyler olabileceği düşünülüyorsa, bunun söz konusu olmadığını rahatlıkla söyleyebiliriz. HIRILORN melodiye aşırı kafa yormuş, şarkılarının genel kimliğini melodiler üzerinden belirlemiş ve çıktığı dönem düşünüldüğünde “Legends of Evil and Eternal Death”te başarıya ulaşmış bir topluluk. Bunu yaparken DISSECTION’ın habis olmayan, daha ılıman versiyonu diyebileceğim bir karakter ortaya koyuyor ve zaman zaman WINDIR’i anımsatan melodik damar yolları da açıyor.

Yazdıkları melodilere güvendiklerinden olacak, bazı şarkılarda bir melodinin uzun uzun tekrarlandığına ve tekrarlana tekrarlana akıllara girmesinin amaçlandığına tanık oluyoruz. Shaxul’un vokalleri o dönem için yeterli, davullar herhangi bir şekil şukul kasmıyorlar ve genel olarak konvansiyonel, geleneksel melodik black metal diyebileceğimiz bir düzlemde ilerliyorlar. Bunu da anlayışla karşılamak lazım, zira o dönemde diğer kimi türlerde devrimsel, yenilikçi olaylar işin içine girmiş olmasına rağmen black metal özelinde henüz bir devrim yapılmamıştı ve alışıldık black metal kalıbı dışına çıktığını söyleyebileceğimiz, bu açıdan kahramanlık yaptı diyebileceğimiz EMPEROR – “IX Equilibrium”, MAYHEM – “Grand Declaration of War” gibi albümler bile piyasaya çıkmamıştı.

“Legends of Evil and Eternal Death”ten bir yıl sonra HIRILORN “Depopulate” EP’sini çıkardı, kısa süre sonra dağıldı ve yukarıda dediğim gibi Hasjarl ve Shaxul DEATHSPELL OMEGA’yla yola devam ettiler. HIRILORN’un müziği DEATHSPELL OMEGA’nın yolunu yapmamış olsa ve “Infernal Battles” tamamen başka kafada bir black metal albümü olsa da HIRILORN da melodik black metal bağlamında gayet iyi bir albüm çıkarmış ve on iki ila on yedi dakika arası değişen sürelerde dört adet kocaman melodik black metal şarkısını Fransa black metal sahnesine armağan etmişti. DEATHSPELL OMEGA size göre değilse ve black metali daha melodik düzlemde seviyorsanız, doksanlarda çıkan ve akabinde çok daha hayırlı (hayırsız mı desek) bir şeyin ortaya çıkmasına ve black metalin çehresini değiştirmesine vesile olan “Legends of Evil and Eternal Death”i dinlemenizi öneririm.