Bu sene 40. sanat yılını kutlayan doom metal efsanesi CANDLEMASS, bu kapsamda çeşitli etkinliklere imza atıyor. Bunlardan biri Eylül ayında Yunanistan’da Messiah Marcolin’le sahne alacak olmaları. Bu tek seferlik bir konser olacak ve sadece o geceyle sınırlı kalacak. Bir diğeri ise “Black Star” adlı bu EP. Grup 40. yılları şerefine iki yeni şarkı yazmış ve kendilerini etkileyen iki grubun cover’larını da katarak bu EP’yi ortaya çıkarmış.

Bu sene ülkemize gelecek, çoğu da ilk kez gelecek birtakım grupların son albümlerinin epey vasat oluşundan dolayı canım sıkkın. Bazılarını bunca yıl bekledikten sonra OBSCURA’yı, MACHINE HEAD’i, KREATOR’ı, DARK TRANQUILLITY’yi bu albümlerin ardından canlı izlemeyi tercih etmezdim.

Elbet CANDLEMASS ayrı bir konu, lakin son ürünleri üzerinden değerlendirirsek CANDLEMASS de benim açımdan çok da prime bir hâlinde gelmiyor ülkemize.

Böyle düşünmemi sağlayan bu EP’yle ilgili olarak ilk söyleyeceğim şey, bu EP’nin varlık sebebi olan ve EP’ye adını veren şarkının daha ilk saniyesinden dümdüz başka bir şarkıdan çakılmış olması. CANDLEMASS gibi köklü, seksenleri yaşamış bir grubun bunun farkında olmadığını sanmıyorum, ancak “Black Star” adlı şarkının girişi neredeyse notası notasına Barbra Streisand’ın meşhur şarkısı “Woman in Love”dan alınmış. Şarkının girişindeki vokal melodisi, “Woman in Love”ın 24. saniyede giren kısmıyla aynı ve neden böyle bir gönderme yaptıklarını anlayabilmiş değilim. Gönderme diyorum, zira bunun tesadüfen olmasının veya gruptaki, EP kaydındaki onca kişinin dikkatinden kaçmasının mümkün olduğunu sanmıyorum. Şarkının da genel olarak CANDLEMASS ağırlığının altında kaldığını düşünüyorum, dolayısıyla “Black Star” EP’sini var eden “Black Star”, bence o kadar da karanlık parlamıyor.

İkinci şarkı bir enstrümantal, güzel, hoş, ancak ne kadar lüzumlu olduğu tartışılır. Akabinde CANDLEMASS gibi bir doom metal efsanesi için çok kolay ve klişe bir tercih olan BLACK SABBATH cover’ı “Sabbath Bloody Sabbath” var. Bir kez daha, tahminen kendilerini var ettiği için böylesi bir işe girişmişler, ancak “Black Sabbath Medley”in ardından böyle bir cover, en hafif ifadeyle CANDLEMASS’e yakışmamış. Son olarak da EP’deki en elle tutulur iş diyebileceğim PENTAGRAM cover’ı “Gündüz Gece” “Forever My Queen” var. Hem temposunu biraz artırmışlar hem de kendilerinden bir şeyler katarak eli yüzü düzgün bir cover yapmışlar.

Ve böylece, alın size, alalım bize bir CANDLEMASS EP’si…

Olmuş mu, bence olmamış. Ancak buradaki esas cevap “bence olmamış”tan ziyade “CANDLEMASS gibi bir efsanenin 40. yılı böyle bir EP’yle mi kutlanmalıydı?” olsa, sanki daha yerinde olacak.

Bu yüzden de yıllardır “Kara Cüce” dinleyen bir CANDLEMASS dinleyicisi olarak “Kara Yıldız”a ne yazık ki fazla yükselemiyorum.