Son yılların en sağlam geri dönüşlerinden biri şüphesiz ki Finlandiya sahnesinin köklü ve kendine has özellikler barındıran gruplarından biri olan …AND OCEANS’a ait.

Daha ilk albümleri “The Dynamic Gallery of Thoughts” ile 1998’de farklı bir grup olduklarını gösterdikten hemen bir yıl sonra “The Symmetry of I – The Circle of O” ile gerçek bir başyapıta imza atmış, ardından 2001 yılında kimsenin cesaret edemeyeceği bir yaklaşımla “A.M.G.O.D.”ı çıkarmış, bir sene sonrasındaki vasat “Cypher”la da fişlerini çekmişlerdi.

2020’deki “Cosmic World Mother” cidden daha fazlasını kimsenin istemeyeceği düzeyde iyi bir geri dönüş albümüydü.

…AND OCEANS ilk günden beri bazı konuları çok iyi yapıyordu ve bu yeni versiyonlarında da yine farklarını belli edeceklerini göstermişlerdi.

Sonrasındaki “As in Gardens, So in Tombs” geri dönüş albümünün heyecanını yaratmıyor olsa da yine iyi bir albümdü ve şimdi de son altı yıl içindeki üçüncü albümleri olan “The Regeneration Itinerary” ile huzurlarımızdalar.

Geri dönüşünü eski endüstriyel taraflarını törpüleyerek, senfonik black metalin güvenli ve görkemli kollarından yapan …AND OCEANS en önemli özelliği olan akılda kalıcı fikirler sunma becerisiyle ikinci baharında yepyeni bir dinleyici kitlesi yaratmayı başarmıştı.

Yeni albüme baktığımızda …AND OCEANS’ın eskiyle yeniyi bir araya getirdiğini, son iki albümde sergilediği “kimseyi kızdırmayalım” yaklaşımını askıya aldığını görüyoruz.

Bunu görmek için sadece albümü başlatmak yeterli oluyor. Evet, önceki iki albüm de herhangi bir black metal grubunun çıkarmış olabileceği herhangi iki albüm gibi değildi, …AND OCEANS elinden çıkmış olmanın ihtişamlı sofistikeliğini sunuyordu. Ne var ki bu albümde grup ne isterse onu yaptığını ve yapacağını daha ilk şarkıdan gösteriyor ve daha “Inertiae”nin ortasına geldiğimizde, alışık olmayan ve grubu hiç bilmeyenlerin afallamasını sağlayacak o …AND OCEAN saykoluğunu sunuyor. İkinci dakikaya kadar DIMMU BORGIR’vari olaylarla, daha standart çerçeveyle gelen grup, 2.20’den itibaren “kötücül rave” diyebileceğim bir dans müziğiyle dinleyiciyi ambale etmeyi başarıyor.

Bu sayede …AND OCEANS’ın müziğini daha geniş perspektifle ele almak istediğini görmüş oluyoruz. Sadece senfonik black metalle yetinmiyor, …AND OCEANS ortadan kaybolmuşken kurdukları HAVOC UNIT’in 2008’deki “h.IV+ (Hoarse Industrial Viremia)”sına yakın duran, “A.M.G.O.D.” vizyonunu günümüze taşıyan bir tavır takınıyorlar. Ne var ki hemen sonrasındaki “Förnyelse i tre akter”le de …AND OCEANS’ın kariyerindeki en acımasız black metal şarkılarından birine imza atmadan da duramıyorlar.

Bu harman sonucunda da ortaya son derece etkileyici bir albüm çıkıyor. …AND OCEANS kesinlikle herhangi bir black metal grubu değil, gayet geniş bir müzikal vizyonları var ve bu sayede DIMMU BORGIR’den BEHERIT’e, MYSTICUM’dan BORKNAGAR’a kadar çok geniş bir yelpaze içinde hareket eden farklı gruplara referans verilebilecek genişlikte, derinlikte bir müzik yaparak bir kez daha farklarını belli ediyorlar.

…AND OCEANS 2020’deki geri dönüşünün ardından çıkardığı bu üçüncü albümde, yaklaşık 20 yıl ara veren bir grubun nasıl etkileyici şekilde geri dönebileceği konusunda bir ders daha veriyor ve hem eski dinleyicileri olaya dâhil etme hem de yepyeni bir kitle kazanma konusunda örnek alınacak bir şey sunuyor. Dolayısıyla sadece işinin ehli bir grup dinlemek, sadece Mathias Lillmåns’un müthiş tutkulu vokallerine tanık olmak için bile “The Regeneration Itinerary”yi dinlemelisiniz. Dinlemeli ve olur da kendiniz de müzik yapıyorsanız, belki de dersler çıkarmalısınız.