Yıllar boyunca hiç KYLESA albümü incelenmeyen PasifAgresif’te iki hafta içinde iki KYLESA incelemesi yayınlamak mı? İşte biz de böyle dengesiz, böyle ne yaptığını bilmez insanlarız. Benzer bir şeyi HIGH ON FIRE için de yapmıştık, demek ki konu sludge metal olunca anlık coşmalara sahne olan bir siteyiz. Yine de bunu genele yaymak çok daha iyi olur, bunun da farkındayız.
2009’da çıkardıkları “Static Tensions”la gerçek bir sludge metal başyapıtına imza atan KYLESA, sadece bir yıl sonra yeni bir albümle ortamlara çıkmış ve hem bu acelecilikleriyle hem de bir önceki albüme kıyasla daha farklı kafalara girmiş olmalarıyla dinleyicilerini şaşırtmıştı.
“Static Tensions”ta çok daha net, saf, agresif bir sludge metal kafasıyla dinleyicilerini sarsan grup, bu kez çok belirgin bir psychodelic ruh hâline bürünmüş, müziğinin sertlik dozunu düşürmüş ancak çeşitlilik bakımından belki de o güne kadarki en renkli albümünü sunmuştu. “Spiral Shadow”a baktığımızda önceki KYLESA işlerine göre daha fazla atmosfer, görece daha kolay dinlenir bir beste anlayışı, daha lineer ama bir o kadar da spiritüel dokunuşlar görüyoruz.
Laura Pleasants’ın vokallerinin, distortion’ı düşürülmüş gitarların, clean tonların, efekt pedallarının önceki albüme göre artış gösterdiği “Spiral Shadow”da KYLESA’nın sludge kimliğinin yanına doksanlar alternatif rock ve grunge havalarını da kattığını görüyoruz. Buna çok da şaşırmamak lazım, zira grubun “Whatever Nevermind: A Tribute to Nirvana’s Nevermind” adlı NIRVANA tribute albümüne de “Come As You Are”la katılmışlığı var. Bu anlayış sayesinde albüm hem sludge metalin eziciliğini hem de grunge’ın monoton kaybetmişliğini bir potada eritebiliyor.
“Spiral Shadow”da gördüğümüz KYLESA, önceki işlerine kıyasla acelesi olmayan, panik ataklardan uzak, öfke krizlerine girmeyen bir yaklaşım benimsiyor. Şarkı süreleri uzamasa da grup daha demlenmiş, daha rafine bir beste anlayışı benimsemiş ve şarkıları az sayıda akılda kalıcı fikir üzerinden kurma yoluna gitmiş. Bu sayede şarkıların KYLESA’nın önceki albümlerindeki vurdulu kırdılı şarkılara nazaran daha radyo dostu hâle geldiklerini görüyoruz. Misal “Crowded Road”da BARONESS’in “Purple”da yazdığı daha lineer tarzda şarkıların benzerlerini, BARONESS kadar büyük nakarat odaklı olmadan görüyoruz.
Albümdeki en farklı şarkılardan biri de büyük oranda PIXIES worship olarak görebileceğimiz “Don’t Look Back”. Şarkının girişindeki aydınlık FOO FIGHTERS melodisi bir yana, genel olarak net bir PIXIES havası olduğu ortada. Aynı şekilde hem bu şarkıdaki pozitiflikten hem de albümün genelindeki pek çok fikirden akıllara BLINK 182’den tutun da SMASHING PUMPKINS’e, GREEN DAY’e kadar pek çok punk etkili grubun gelmesi de olası.
BPM’i düşürülse neredeyse bir CANDLEMASS şarkısı olabilecek kimlikteki “Forsaken”ın bu aydınlıklara tam zıt karanlığı, “To Forget”in alttan alttan verdiği groove’u, yahut kapanıştaki “Dust”ın “Symbol of Life” dönemi PARADISE LOST’a kayan yapısı gibi bir dolu renk de eklenince, “Spiral Shadow”un her şarkısı bir başka KYLESA dinleyicisin favorisi olabilecek farklılıklarla doluyor ve böylece albüm kapağındaki solukluk içten içe renkleniyor.
Burada bana en ilginç gelen şey, KYLESA’nın “Static Tensions” gibi çok daha saf, damardan bir sludge metal albümünün ardından, öyle bir başyapıtın ardından, hemen ertesi yıl o kafadan belirgin şekilde uzaklaşan “Spiral Shadow”u çıkarmış olması. Tamam, “To Walk a Middle Course” ve “Time Will Fuse Its Worth” de bir sene arayla gelmişti ama buradaki anlayış farkı çok daha belirgin ve sanki bilinçli olarak arayı hiç açmadan hemen çıkarılmak istenmiş gibi duruyor. Buna rağmen “Spiral Shadow” da enfes bir albüm ve bu anlayış değişikliğine rağmen KYLESA’nın ne kadar üst düzey ve çok yönlü bir grup olduğunu net bir şekilde gösteriyor.
Sludge metalin doksanlar atmosferli grunge, post-punk, alternatif rock ve psychodelic rock’la harmanlanması ne kadar mükemmel olabilir diye düşünüyorsanız, muhtemelen ancak bu kadar mükemmel olabilir.
Kadro Laura Pleasants: Vokal, gitar
Phillip Cope: Vokal, gitar
Corey Barhorst: Bas, klavye
Carl McGinley: Davul, gürültüler
Tyler Newberry: Davul
Şarkılar 1. Tired Climb
2. Cheating Synergy
3. Drop Out
4. Crowded Road
5. Don't Look Back
6. Distance Closing In
7. To Forget
8. Forsaken
9. Spiral Shadow
10. Back and Forth
11. Dust
Kylesa’nın zirveye oynadığı yıllar. Yaratıcılık anlamında çok az grubun çıkmayı başarabildiği bir seviye. Eline sağlık, böylece sitedeki Kylesa eksikliği giderilmiş oldu. Son paragrafta albümün ismi “Static Impulse” olarak yanlış yazılmış.
Kylesa’nın son dönemindeki tarzını başlatan albüm. Önceki daha vurdulu kırdılı işlerini daha çok sevsem de grubun bu haline de tapıyorum. Hiçbir albümde değişmeyen karakteristik bir soundları var, inanılmaz bi kafa. Gitar kullanımı, atmosfer, vokaller.. Her şeyiyle dokunulmaz bir yerde duran albümlerden biri.
Ayrıca Laura Pleasants gelmiş geçmiş en iyi harsh vokal yapan kadındır. Clean vokalleri de çığlıkları da inanılmaz karakter katıyor müziğe.
Kylesa’nın zirveye oynadığı yıllar. Yaratıcılık anlamında çok az grubun çıkmayı başarabildiği bir seviye. Eline sağlık, böylece sitedeki Kylesa eksikliği giderilmiş oldu. Son paragrafta albümün ismi “Static Impulse” olarak yanlış yazılmış.
24.01.2025
@şeyh hulud, düzelttim sağ ol.
Kylesa’nın son dönemindeki tarzını başlatan albüm. Önceki daha vurdulu kırdılı işlerini daha çok sevsem de grubun bu haline de tapıyorum. Hiçbir albümde değişmeyen karakteristik bir soundları var, inanılmaz bi kafa. Gitar kullanımı, atmosfer, vokaller.. Her şeyiyle dokunulmaz bir yerde duran albümlerden biri.
Ayrıca Laura Pleasants gelmiş geçmiş en iyi harsh vokal yapan kadındır. Clean vokalleri de çığlıkları da inanılmaz karakter katıyor müziğe.