# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
JUDAS PRIEST – Screaming for Vengeance
| 30.01.2025

JUDAS PRIEST’i ticari anlamda zirveye çıkaran albüm.

Son günlerde biraz fazla hayvan çocuğu albümün incelemesi arka arkaya geldiği için bunu kıracak bir şey incelemek üzere sitemizin eksikler listesine göz atarken gözüme “oha bugüne kadar nasıl incelemedik acaba” dedirten bu arkadaş çarptı.

JUDAS PRIEST’in incelemediğimiz başka albümleri de var, ancak metal tarihinde önemli yeri olan şarkılardan bazılarını barındıran “Screaming for Vengeance”ın bu sayfalarda yer almaması pek de olacak iş değil. O yüzden gereğini yapalım.

JUDAS PRIEST “British Steel”la adını çok güçlü şekilde duyurduktan ve “Breaking the Law” ile en büyük hitlerinden birini sunduktan hemen sonra, 1981 yılında farklı kafalara büründüğü, popülerleşme adına adımlar attığı ve JUDAS PRIEST hayranlarının çok büyük bir kısmı tarafından grubun en ortalama ve en metal olmayan albümlerinden biri olarak görülen “Point of Entry”yi çıkarmıştı.

Seksenlerde grupların arada bu tarz tökezleme, afallama albümleri olabiliyor. CELTIC FROST’un “Into the Pandemonium”un bir sene ardından “Cold Lake”i yapması, ACCEPT’in “Russian Roulette”in ardından “Eat the Heat”i yapması, ANGEL WITCH’in iki çok iyi albümün ardından “Frontal Assault”ı çıkarması gibi. Yine seksenlerde bu durumu tersine çeviren bir durum var ki o da grupların çok sık albüm çıkarması ve bu tökezlemeleri çok hızlı affettirebilmeleri.

JUDAS PRIEST de seksenlerde altı albüm çıkarmış bir grup ve ileriye doğru atılmadığı belli olan bu adımın hemen ardından “Screaming for Vengeance”ı çıkararak JUDAS PRIEST’liğine kaldığı yerden devam etmiş, hatta en büyük ticari başarısını yakalamasını sağlayacak albümünü yapmıştı.

Genel olarak bakıldığında albüm iki dev JUDAS PRIEST hit’i içeriyor. “Electric Eye” ve albüme son anda konan “You’ve Got Another Thing Comin’”, Spotify’a bakarsak grubun en çok dinlenen ilk beş şarkısı içinde yer alıyorlar ve sadece bunu başarabilmiş olmasından dolayı bile “Screaming for Vengeance” JUDAS PRIEST’in en önemli albümlerinden biri. Diğer şarkılarla birlikte ve “Point of Entry”nin ardından ateşi tekrar yakmasından dolayı JUDAS PRIEST kimliğini daha sağlam şekilde kemikleştiren şarkılar var. O dönem İngiltere’deki vergisel durumlardan ötürü İngiliz grupların ülke dışında albüm kaydetme geleneğinin bir örneği olarak İspanya’nın İbiza Adası’nda kaydedilen “Screaming for Vengeance”, bu iki dev hit şarkısı, klasikleşen kapağı ve albüm sonrasında çıkılan ABD turnesinin başarısı sayesinde JUDAS PRIEST’i JUDAS PRIEST yapan albümlerden biri hâline gelmişti.

Müzikal olarak “Point of Entry”den bambaşka bir kafayla yazılan albüm, bu iki hit şarkının gölgesinde kalıyor gibi gözükse de “Devil’s Child”, “Riding on the Wind” ve “Bloodstone”, “Screaming for Vengeance” gibi çok iyi şarkılar barındırıyor. Ne var ki albümde en son 40 yıl kadar önce canlı çalınan “Fever” ve ilk kez ta 2019 turnesinde sahneyle buluşan “(Take These) Chains” gibi JUDAS PRIEST tarihi açısından pek de bir önem içermeyen şarkılar da var. Aynı şekilde “Pain and Pleasure”ın da grubun en parlak anlarından biri olduğu söylenemez. Ne var ki “Screaming for Vengeance”ı çok iyi yapan şey bu şarkıların bir araya geldiklerinde oluşturduğu sinerji. Evet, arada daha geri planda kalan birkaç şarkı var, ancak “Scream for Vengeance” bu kadar didiklenmeden, bir bütün hâlinde alındığında çok büyük keyif veren tam bir seksenler heavy metal klasiği olarak tam karşımızda duruyor.

Halford’un albüme adını veren şarkıdaki çığlıkları, çift gitarın albümün genelindeki mükemmel kullanımı, lezzetli sololar, şarkıların sertlik dozu, yeri geldiğinde groove’u çok tatlı verebilmeleri gibi pek çok olayla “Screaming for Vengeance”, elbette ki JUDAS PRIEST dendiğinde akla ilk gelen birkaç albümden biri oluyor.

Konu en iyi JUDAS PRIEST albümü olduğunda adı geçen üç, dört albümü var genelde iş en iyiden ziyade en sevilen albüm olarak nitelemeyi daha anlamlı kılıyor. Kimileri barındırdığı hitlerden dolayı seksenlerdeki albümleri, kimileri nostaljik tarafından ötürü “Sad Wings of Destiny”yi, kimileriyse metal ateşini tekrardan yaktıkları “Painkiller”ı en iyi olarak gösteriyor, ama konu JUDAS PRIEST olduğunda olay gerçekten de kişisel beğenilere odaklanıyor. “Screaming for Vengeance” çok iyi bir albüm. Çok iyi bir albüm. Evet, adını andığım birkaç şarkıda belki diğer parçaların mükemmelliğinin biraz gerisinde kalıyor, ama bu durum onun JUDAS PRIEST’in en büyük klasiklerinden biri olduğu gerçeğini değiştirmiyor.

8,5/10
Albümün okur notu: 12345678910 (9.07/10, Toplam oy: 28)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
1982
Şirket
CBS
Kadro
Rob Halford: Vokal
Glenn Tipton: Gitar
K.K. Downing: Gitar
Ian Hill: Bas
Dave Holland: Davul
Şarkılar
1. The Hellion
2. Electric Eye
3. Riding on the Wind
4. Bloodstone
5. (Take These) Chains
6. Pain and Pleasure
7. Screaming for Vengeance
8. You've Got Another Thing Comin'
9. Fever
10. Devil's Child
  Yorum alanı

“JUDAS PRIEST – Screaming for Vengeance” yazısına 16 yorum var

  1. Unanimated says:

    Defenders of the faith favorim olsa da onunla kardeş gördüğüm bir albüm . Muazzam .

  2. Seyfettin Dursun says:

    “Electric Eye”ı ilk duyduğum günkü heyecanımı hatırlıyorum da… Judas Priest’in bir hit yaratma makinesi olduğuna eminim. Kötü albümleri yok mu? Elbette var ama bugün bile bu müthiş kabiliyetlerini yitirmiş değiller. Şaka maka, doğduğum yıl çıkan bir albüm bu ve benden iyi yaşlandığı da kesin:)

  3. Bliss says:

    Hocam bu albümden 1.5 puan kuracak cesaretinize hayran kaldım.

    Ahmet Saraçoğlu

    @Bliss, son paragrafta dediğim gibi JP albümlerinin sıralaması kişiden kişiye çok değişiyor. Benim gözümde şu şekilde, o yüzden JP albümleri arasında bir sıralama yapabilmek adına 8,5 verdim:

    Defenders: 10
    Painkiller: 9,9
    Sad Wings: 9,5
    British: 9
    Screaming: 8,5

    Invincible Shield’a da 9,5 verdim, onun da sebebi 2024′te böyle bir albüm çıkarabilmiş olmalarından dolayı.

    Yoksa Screaming de mükemmel bir albüm tabii ki.

  4. Raddor says:

    En sevdiğim Judas Priest albümü, en sevdiğim geleneksel Heavy Metal albümü ve sitedeki en sevdiğimiz 25 albüm listesinde yer alan eser.

    Albüme olan merakım Electric Eye’ı keşfetmekle başlamıştı. Öncesinde sadece You’ve Got Another Thing Comin’i biliyordum (VH1 40 Greatest Metal Songs diye bir toplamadan) ama Electric Eye’ı duyar duymaz bu albümü açmıştım.

    Albümdeki distortion tonu ne çok güçlü ne güçsüz, tam arasını bulmuşlar gibi acayip banger bir sound’u var. You’ve Got Another Thing Comin’in girişinde bunu epey hissettiriyor. Şarkı açılır açılmaz kafa sallayasınız geliyor.

    Diğer tüm parçalar da acayip catchy bence. Take This Çeynzaa, Blooodstooone, Röööaaydin on the wiiiiiind şeklinde bağırttıran nakaratlara sahipler. O nedenle Screaming For Vengeance’ın en sevdiğiniz Priest albümü olması için biraz da Hard Rock’çı, hatta Stadium Rock/Queen’ci kanınızın olması lazım sanki.

    Prisoner of Your Eyes bonus’unu da unutmayalım. Böyle hoptirik bir albümün sonunda damara bağlatmayı başarıyor namıssız.

  5. Rzeczom says:

    sabahtan beri JP dinliyordum. mesaiden cıkıp bu inceleme ile karşılaşınca gülümsetti. güzel denk gelmiş.

  6. Zeynel says:

    İlk dinlediğim JP albümü, ilk dinlediğim JP şarkısı olan Electric Eye’ı barındıran albüm. (Bana göre) Judas Priest’in yaptığı müzikle ilk albümden itibaren doz doz sertleştirip mükemmelleştirdiği tarzın sınırlarını oluşturuyor bir anlamda. Painkiller daha keskin bir albüm belki pek çok yönden ama SfV o evrimin son ürünü ve Judas Priest’in esas karakterini en iyi veren albüm bence. Painkiller ya da British Steel pek çok insan için daha zirvede albümlerdir muhtemelen ama SfV benim ilk ikimde sırasız yer alan bir albüm.

    Öte yandan bahsettiğim oturmuş tarza kendinden önceki albümleri hatırlatan bazı parçalarla da bir nevi dönüş yapıyor Riding on the Wing, You’ve Got Another Thing Coming gibi. Bence hem melodik hem de riff tabanlı JP’i dengede tuttuğu için içindeki herhangi bir parça daha önce grubu hiç dinlememiş birine rahatça önerilebilir. Sadece ballad’ı (Prisoner of Your Eyes) diğer Priest balladlarına göre biraz zayıf kalıyor.

  7. Dysplasia says:

    Adı geçen şarkıları da çok sevmekteyim, teessüf ederim.

  8. BK says:

    Painkiller’ı hiçbir şeye değişmem fakat Screaming for Vengeance’ın da yeri çok ayrıdır. Judas Priest gibi bir grubu hala dinleyebiliyor olduğumuz için çok şanslıyız. İyi ki varsın JP ♥️♥️

  9. eatthegun says:

    You’ve Got Another Thing Comin’ Gta Vice City’de V-Rock isimli radyoda çalıyordu. O zamanlar küçüğüm, metalle falan alakam yok Türkçe rock dışında. Duyduğum en cool şey olduğunu düşünmüştüm kafayı yemiştim o şarkıyı duyunca. Sound olarak da besteler olarak da en sevdiğim Judas albümlerinden biri. Kapak zaten efsane.

  10. Scream Bloody Gore says:

    Nazara geldi site, senenin başından beri her gün yazı geliyordu, tam son gün kesildi :(

    Ahmet Saraçoğlu

    @Scream Bloody Gore, bu bir günlük araya değecek albümlerle devam edeceğiz.

    Scream Bloody Gore

    @Ahmet Saraçoğlu, işte güzel haber geldi :)

    Scream Bloody Gore

    @Scream Bloody Gore, Confessor – Comdemned sitede olmadığını gördüm, bir şans vermek mümkün mü? Bizim topraklarda pek seveni yoktur ama baba albümdür.

    Ahmet Saraçoğlu

    @Scream Bloody Gore, dün Incubus – Serpent Temptation’la birlikte yazılacaklar listesine eklemiştim.

  11. Scream Bloody Gore says:

    @Ahmet Saraçoğlu, müneccim oldum galiba :)

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.